ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ 2022, ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ ΤΖΑΝΕΤΗ, ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ

 ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ

Πλούσια πείρα από τις τοποθετήσεις των αντιπροσώπων (ΦΩΤΟ)

• 
 
• 
 
• 
 
• 
 
• 

Με τοποθετήσεις αντιπροσώπων συνεχίζεται η Πανελλαδική Σύσκεψη του ΠΑΜΕ.

Ο Νίκος Τζανετής, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Μεταλλείων και Λατομείων (ΣΕΜΛΑ) Β. Ελλάδας, τόνισε πως η πρώτη προσπάθεια συνδικαλιστικής απόλυσης με

βάση τον νόμο Χατζηδάκη που έκαναν οι εργοδότες στα μεταλλεία Κασσάνδρας για να φιμώσουν τη φωνή των εργαζομένων, έπεσε στο κενό. Επεσήμανε ότι η νίκη επιτεύχθηκε με την αλληλεγγύη σωματείων, του ΠΑΜΕ, χιλιάδων εργαζομένων. Από αυτή τη νικηφόρα μάχη επιβεβαιώνεται ότι οι αντεργατικοί νόμοι ανατρέπονται στην πράξη. Επιβεβαιώνεται ότι η ταξική πάλη δεν καταργείται με νόμους, σημείωσε.

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΤΖΑΝΕΤΗ:

Συνάδελφοι,

Η πρώτη προσπάθεια συνδικαλιστικής απόλυσης, αξιοποιώντας το νόμο έκτρωμα του Χατζηδάκη, δεν πέρασε. Η προσπάθεια που έκαναν οι εργοδότες στα μεταλλεία Κασσάνδρας να φιμώσουν τη φωνή των εργαζόμενων έπεσε στο κενό.

Μετά από 10 μήνες τα καταφέραμε, νικήσαμε, η απόλυση ακυρώθηκε.

Η εξέλιξη αυτή αποτελεί νίκη για όλη την εργατική τάξη της χώρας, που στάθηκε στο πλευρό μας, στο πλευρό των μεταλλωρύχων και καταδίκασε από την πρώτη στιγμή τη συνδικαλιστική διώξη.

Η νίκη αυτή επιτεύχθη με την αλληλεγγύη όλων σας, με τον αγώνα του Συνδικάτου και της Ομοσπονδίας μας, που είχαμε στο πλευρό μας εκατοντάδες εργατικά σωματεία, ομοσπονδίες, το ΠΑΜΕ και χιλιάδες ακόμα εργαζόμενους που εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους στην πράξη.

Σε αυτήν τη μάχη καθοριστικό ρόλο έπαιξαν οι πρωτοβουλίες που πήραμε τα ταξικά εργατικά σωματεία καταδικάζοντας την συνδικαλιστική απόλυση με πολύμορφες κινητοποιήσεις. Εξορμήσεις σε χώρους δουλειάς, αυτοκινητοπορείες, παραστάσεις διαμαρτηρίας σε υπουργεία, συγκεντρώσεις στο δικαστήριο και στην επιθεώρηση ακόμη και συλλαλητήρια.

Συνέβαλλαν ακόμη, οι μάρτυρες στο δικαστήριο που δεν δίστασαν να βγούν και να πούν την αλήθεια και να υπερασπίσουν τον συνάδελφό τους, που βρέθηκε στο στόχαστρο της εργοδοσίας επειδή υπερασπίζονταν τους συναδέλφους του, διεκδικώντας για τα δικαιώματα όλων.

Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι χωρίς τους αγώνες και την αλληλεγγύη όλων σας, η νίκη αυτή δεν θα ήταν δεδομένη διότι δεν έχουμε αυταπάτες για τον ρόλο της δικαιοσύνης στο υπάρχων σύστημα, που βγάζει με συνοπτικές διαδικασίες τις απεργίες των εργαζόμενων παράνομες.

Αποκαλύψαμε σε όλη αυτή τη διάρκεια ότι η εργοδοσία με τη συνδικαλιστική απόλυση στοχεύει να χτυπήσει συνολικά την οργάνωση των εργαζόμενων, να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους ώστε να μην διεκδικούμε για τις ανάγκες μας. Από την άλλη, αναδείξαμε πως οι κυβερνήσεις νομοθετούν όλα τα χρόνια με γνώμονα πως θα εξυπηρετήσουν καλύτερα τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων, ξηλώνοντας το ένα μετά το άλλο τα εργασιακά μας δικαιώματα.

Και από αυτή τη νικηφόρα μάχη επιβεβαιώνεται ότι, οι αντεργατικοί νόμοι, όπως ο νόμος έκτρωμα Χατζηδάκη, ανατρέπονται στην πράξη από τους δίκαιους ενωτικούς αγώνες μας και όχι από τα πάνω. Επιβεβαιώνεται ότι η ταξική πάλη δεν καταργείται με νόμους, οι πόθοι μας μέσα από τους αγώνες μας θα δικαιωθούν, γιατί έχουμε όλα τα δίκια του κόσμου.

Νόμιζαν ότι με αυτόν τον τρόπο θα ξεμπερδέψουν με το Συνδικάτο μας, με την οργάνωση και την πάλη των μεταλλωρύχων για καλύτερους μισθούς και όρους δουλειάς, για ουσιαστικά μέτρα Υ&Α.

Το Συνδικάτο μας που έχει σχεδόν δύο χρόνια ζωής, ιδρύθηκε μέσα από ζωντανές συζητήσεις στις βάρδιες για τα καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζαμε. Ενωμένοι αποφασίσαμε ότι δεν αντέχουμε άλλο την αδικία, τις απολύσεις συναδέλφων μας, την συνεχή πίεση για να τρέχουμε να αυξήσουμε την παραγωγή ρισκάροντας την ασφάλεια μας, να μην έχουμε εργασιακά δικαιώματα.

Όλο αυτό το διάστημα αντιμετωπίσαμε θεούς και δαίμονες σε όλη τη δράση μας. Είχαν προηγηθεί πριν την απόλυση, ξανά προσπάθεια απόλυσης του Πρόεδρου και του Γραμματέα, τραμπουκισμοί, απειλές και πολλή προσπάθεια σε κάθε φάση να ρίξουν λάσπη στα αιτήματα του σωματείου και στους αγώνες μας.

Τους ενοχλήσαμε γιατί δεν υποταχθήκαμε στα καλέσματα της εταιρείας να βάλουμε πλάτη γιατί δεν βγαίνουν όπως μας λένε αλλά κρατήσαμε σταθερό προσανατολισμό και πυξίδα τα συμφέροντα όλων των εργαζόμενων. Δεν γίναμε σωματείο φερέφωνο της εργοδοσίας αλλά παραμείναμε πραγματικό εργατικό σωματείο. Για αυτό και μας επιτέθηκαν με τέτοια λύσσα.

Διαλέξαμε να μην γίνουμε «τα καλά παιδιά» της εργοδοσίας που θα κάνουμε μυστικές συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, ξεπουλώντας τα συμφέροντα των συναδέλφων μας. Διαλέξαμε χωρίς κανέναν δισταγμό τη μοναδική σωστή πλευρά, αυτή της υπεράσπισης των συμφερόντων των συναδέλφων με κάθε κόστος.

Οι μεταλλωρύχοι που δουλεύουμε στα 400 μέτρα κάτω από τη γη, χωρίς επαρκή αερισμο, σε στοές υποστηριγμένες ανεπαρκώς, με ασυντήρητα μηχανήματα και σε πολλές επικίνδυνες χημικές ουσίες, παίρνουμε πίσω ένα ψίχουλο αν σκεφτεί κανεις τον αμύθητο πλούτο που βγάζουμε καθημερινά από τα έγκατα της γης.

Για παράδειγμα η αύξηση του 2% στην επιχειρησιακή σύμβαση πρόκειται για πραγματική μείωση στο εισόδημα των μεταλλωρύχων όταν ο πληθωρισμός με επίσημα στοιχεία έχει φτάσει το 10% και για κοροϊδία τη στιγμή που η τιμή χρυσού αλλά και των υπόλοιπων ορυκτών πόρων σπάνε το ένα ιστορικό ρεκόρ μετά το άλλο. Οι πολυειδικότητες, τα gps, η δουλειά και στην 3^η βάρδια της Κυριακής που στοχεύουν να περάσουν στους εργαζόμενους της Ε.Χ. αποτελούν οδηγίες της ΕΕ που έχουν προωθήσει με σειρά αντεργατικών νόμων όλες οι κυβερνήσεις. Με αυτά στοχεύουν στην αύξηση της παραγωγικότητας μέσα από τη διαρκή αύξηση του βαθμού εκμετάλευσης των εργαζόμενων, φέρνοντας μαζί και επιπλέον ανεργία.

Όσο για τους περίπου 500 εργαζόμενους που δουλεύουν σε εργολάβους στα μεταλλεία Κασσάνδρας η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη. Τα μέτρα Υγείας & Ασφάλειας δεν τηρούνται ούτε στο ελάχιστο, εργατικά ατυχήματα γίνονται συχνά και πολλά δεν καταγράφονται καν, οι εργαζόμενοι δουλεύουν κάτω από συνεχή πίεση και με ημερομηνία λήξης, εργαζόμενοι πληρώνονται με βάση πόσα μεροκάματα έκαναν το μήνα χωρίς να έχουν σταθερό μισθό, οι ημέρες αδείας δίνονται κατά το δοκούν ή κόβονται τελείως, οι προσαυξήσεις 6^ης μέρας εργασίας & Σαββάτου δεν πληρώνονται, αυτά είναι μόνο μερικά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε.

Αποδεικνύεται και από το παράδειγμα των μεταλλείων Κασσάνδρας ότι τα συμφέροντα μας δεν μπορούν να ταυτιστούν με τα συμφέροντα των εταιρειών, αυτοί νοιάζονται μόνο για τα κέρδη τους που μεγαλώνουν όσο μειώνουν τα μεροκαματά και τα δικαιωματά μας. Εκείνοι πλουτίζουν συνεχώς και εμείς λέμε κάθε πέρσυ και καλύτερα, αγκομαχώντας για να ζήσουμε τις οικογενειές μας, να καλύψουμε τις ανάγκες μας.

Οι μεταλλωρύχοι μπορούμε να φέρουμε «τούμπα» αυτήν την κατάσταση αρκεί να αγωνιστούμε όλοι μαζί ενωμένοι – εργαζόμενοι της Ελληνικός Χρυσός και εργολαβικοί – για να διεκδικήσουμε με βάση τις δικές μας ανάγκες. Με τον ενωτικό μας αγώνα οι μεταλλωρύχοι μπορούμε να αντλήσουμε τη δύναμη, ο ένας από τον άλλον, για να κερδίσουμε τα δίκια μας. Έχοντας πολύτιμο όπλο στη φαρέτρα μας την αλληλεγγύη της υπόλοιπης εργατικής τάξης.

Σε αυτό τον δρόμο της οργάνωσης, της διεκδίκησης, του αγώνα και της αλληλεγγύης βρίσκεται η λύση των προβλημάτων μας και η ελπίδα για να ζήσουμε όπως μας αξίζει.

Την ουσιαστική στήριξη που έχουν δεχθεί στον αγώνα τους, που διεξάγεται εδώ και 30 μήνες,

από δεκάδες σωματεία της χώρας, υπογράμμισε ο Νίκος Θεοδωρόπουλος, από το Σωματείο έδρας ΛΑΡΚΟ. «Ξέρουμε ότι ο αγώνας είναι άνισος. Αυτό μας δίνει περισσότεροι δύναμη. Από τις δουλειές και από τα σπίτια μας δεν θα φύγουμε», τόνισε. 

ΟΛΗ Η ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ:

Αγαπητές φίλες

Αγαπητοί φίλοι

συναγωνιστές - συναγωνίστριες

Από την πλευρά της ΛΑΡΚΟ

Ευχαριστούμε για την πρόσκληση καθώς και για την ουσιαστική στήριξη που έχουμε από εσάς, στον πολύμηνο αγώνα μας

 Μετά από 30 μήνες συνδικαλιστικό αλλά και δικαστικό αγώνα είμαστε ακόμα όρθιοι

 Η κυβέρνηση,   - αυτή τη βδομάδα νομοθέτησε για το οριστικό κλείσιμο και την εκποίηση του ορυκτού μας πλούτου

 Σε μια περίοδο που οι τιμές του Νι σε συνδυασμό με την ισοτιμία του δολαρίου έχουν σπάσει ιστορικό ρεκόρ, η βιομηχανία Λάρκο εδώ και μήνες με ευθύνη της κυβέρνησης είναι σχεδόν σβηστή στερώντας από την χώρα την εισροή συναλάγματος εκατοντάδων εκατομμυρίων.

 Μας είπαν ότι η εκποίηση της ΛΑΡΚΟ ήταν το προαπαιτούμενο για να βγει η χώρα από την ενισχυμένη επιτήρηση!

 Αυτή η σύγχρονη τραγωδία όμως έχει και Ιφιγένεια!

 Είναι οι 1200 εργαζόμενοι, μόνιμο και εργολαβικό προσωπικό που πετιούνται σαν την τρίχα από το ζυμάρι από τα σπίτια τους, με κουτσουρεμένες αποζημιώσεις και σε φτωχοποιημένα προγράμματα του υπουργείου εργασίας.

 Εχθές οι εργαζόμενοι κατά την εκδίκαση των ασφαλιστικών μέτρων κατά των ομαδικών απολύσεων πετύχαμε να παρατείνουμε την προσωρινή διαταγή που απαγορεύει την όποια απόλυση.

 Ξέρουμε ότι ο αγώνας είναι άνισος

 Αυτό μας δίνει περισσότερη δύναμη ενάντια στις όποιες αποφάσεις, να πούμε ΌΧΙ!!

Από τις δουλειές μας και από τα σπίτια μας δεν θα φύγουμε!

 Έχουμε χρέος απέναντι στους 80 νεκρούς μας αλλά και στους ιστορικούς αγώνες της ΛΑΡΚΟ

 Σας ευχαριστώ πολύ

Καλή δύναμη στους αγώνες σας!!