ΣΕΕΝΠ: ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ 18-19 ΙΟΥΝΗ 2022

 

Μεγαλόπολη 21-6-2022

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ  ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΣΚΕΨΗ  ΤΟΥ ΠΑΜΕ 18-19 ΙΟΥΝΗ ΣΤΗ ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑ

Πέτρος Καστραντάς, αναπληρωτής γραμματέας Σ.Ε.Ε.Ν.Π, πανελλαδική σύσκεψη ΠΑΜΕ, Δραπετσώνα 19-6-2022

Το Σωματείο Εργαζομένων στην Ενέργεια Νομών Πελοποννήσου συμμετείχε στην πανελλαδική σύσκεψη του ΠΑΜΕ που πραγματοποιήθηκε στη Δραπετσώνα στις 18-19  Ιούνη με τη συμμετοχή 2000 αντιπροσώπων από 506 ταξικές συνδικαλιστικές οργανώσεις εκ των οποίων 20 Εργατικά Κέντρα και 15 Ομοσπονδίες. Ξεχωριστή σημασία για την πανελλαδική σύσκεψη είχε η συμμετοχή 31 ξένων αντιπροσωπειών από 19 χώρες. Έγιναν πάνω από 100 τοποθετήσεις- ομιλίες  μία εκ των οποίων ήταν του σωματείου μας.  Το σωματείο μας εκπροσωπήθηκε από τον γραμματέα Χρήστο Κουλουρά και τον αναπληρωτή γραμματέα Πέτρο Καστραντά που έκανε και την ομιλία στη σύσκεψη.

Η εμπειρία που αποκομίσαμε ήταν τεράστια ! Βρεθήκαμε μαζί με εκατοντάδες πρωτοπόρους αγωνιστές συναδέλφους  - οι περισσότεροι από αυτούς νέοι σε ηλικία- από διάφορους κλάδους όπως υγειονομικούς εργαζόμενους, εκπαιδευτικούς, οικοδόμους, λογιστές, λιμενεργάτες, ντελιβεράδες, εργαζόμενους στη χημική βιομηχανία, στον κλάδο του φαρμάκου, στον κλάδο των τροφίμων και ποτών, στον κλάδο μετάλλου, στις ταχυμεταφορές,  εμποροϋπάλληλους, εργαζόμενους στον τουρισμό- επισιτισμό, εργάτες γης, μεταλλωρύχους και συνάδελφους από αντίστοιχα συνδικάτα στον κλάδο της ενέργειας.

Από την γόνιμη, ζωντανή γεμάτη ενθουσιασμό κουβέντα που έγινε από τις τοποθετήσεις μέσα στη σύσκεψη  αλλά και σε συζητήσεις έξω στον περιβάλλοντα χώρο, αποδεικνύεται ότι το ΠΑΜΕ είναι το πιο μαχητικό τμήμα του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Ένα ταξικό μέτωπο σωματείων, Εργατικών Κέντρων, Ομοσπονδιών, επιτροπών αγώνα και συνδικαλιστών που αντλεί τη δύναμη και το κύρος του από την καθημερινή και αταλάντευτη παρουσία του στα εργοστάσια, στα γιαπιά, στα γραφεία και στα εμπορομάγαζα, στα ξενοδοχεία, στα λιμάνια και σε κάθε εργασιακό χώρο. Από τα μικρότερα έως τα μεγαλύτερα μέτωπα πάλης που αφορούν τη ζωή και τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Αυτές τις δυο ημέρες δόθηκε ο λόγος στους εργάτες. Ακούστηκε η δική μας φωνή μετά από τόσα χρόνια. Αναδείχθηκαν τα προβλήματα σε κάθε κλάδο δουλειάς, οι τρόποι οργάνωσης κι αγώνα ενάντια στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι όπως οι χαμηλοί μισθοί, τα εξαντλητικά ωράρια, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, οι αντεργατικές πολιτικές των κυβερνήσεων. Έγιναν τοποθετήσεις από εργαζόμενους που το τελευταίο διάστημα σήκωσαν το ανάστημα τους στην κυβέρνηση και την εργοδοσία και πέτυχαν νικηφόρους αγώνες όπως οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ, της ΕFOOD, COSCO και οι οικοδόμοι που ανάγκασαν τους εργοδότες να υπογράψουν ικανοποιητική για τους εργαζόμενους Συλλογική Σύμβαση Εργασίας , μεταφέροντας την πολύτιμη πείρα τους στους υπόλοιπους συναδέλφους για το πως κατάφεραν και νίκησαν μέσα από συλλογικούς αγώνες από τα ταξικά συνδικάτα.  Έγινε αναφορά στον ρόλο του εργοδοτικού- κυβερνητικού συνδικαλισμού και της ξεπουλημένης ΓΣΕΕ που το μόνο που κάνουν είναι να διασπούν τους εργαζόμενους, να τους κρατούν σε λήθαργο, να απαξιώνουν τη συνδικαλιστική δράση με νόθες, αδιαφανείς διαδικασίες και να λειτουργούν ως η φωνή της κυβέρνησης και της εργοδοσίας μέσα στα συνδικάτα.

Στη δική μας τοποθέτηση- ομιλία αναδείξαμε ότι στη Μεγαλόπολη εκεί που γίνεται η εξόρυξη λιγνίτη λόγω της απολιγνιτοποίησης και της λεγόμενης πράσινης ανάπτυξης που είναι οδηγία της Ε.Ε και ακολουθούν πιστά όλες οι κυβερνήσεις υπάρχει τεράστια ανεργία, φτώχεια και οικονομικός μαρασμός ενώ οι επιχειρηματικοί όμιλοι στον κλάδο της ενέργειας θησαυρίζουν και το ρεύμα είναι πανάκριβο για τα λαϊκά νοικοκυριά. Επισημάναμε ότι ο λιγνίτης και γενικότερα ο ορυκτός πλούτος της χώρας θα μπορούσε να λύσει το πρόβλημα της ενεργειακής φτώχειας κι εξάρτησης της χώρας αλλά ξεπουλιέται ληστρικά στα καπιταλιστικά αρπαχτικά. Κάναμε αναφορά ενάντια στον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό που καλλιεργεί την ηττοπάθεια και συνδιαλέγεται με εργοδότες και κυβερνήσεις. Πιο συγκεκριμένα εναντιωθήκαμε στην πλειοψηφία της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ που ανέχεται στον χώρο της ΔΕΗ να υπάρχουν εργαζόμενοι πολλών ταχυτήτων και δεν εγγράφει στο δυναμικό της συμβασιούχους 8αμηνα, 2μηνα, εργολαβικούς για να μην έχουν τη Συλλογική Σύμβαση που υπογράφει η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ και να αμείβονται με ψίχουλα. Τέλος αναφερθήκαμε στη διοίκηση του Εργατικού Κέντρο Αρκαδίας που δεν εγγράφει το Σωματείο μας  -το μόνο σωματείο που αγωνίζεται στον χώρο της ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη- στο δυναμικό του, για να μην αλλάξουν οι νόθοι συσχετισμοί της κυβερνητικής-εργοδοτικής ηγεσίας του που θέλει τους εργαζόμενους να σιωπούν και να μην αγωνίζονται για το καλό της κυβέρνησης και της εργοδοσίας.

Το διήμερο της πανελλαδικής σύσκεψης ήταν η απόδειξη πως η εργατική τάξη έχει ένα ανεξάντλητο δυναμικό. Αν οι εργαζόμενοι οργανωθούν  μαζικά στα ταξικά σωματεία με συλλογικές διαδικασίες, με αγώνες, αλληλεγγύη κι ενότητα και μέσα από την εμπειρία μπορούν ορθώνοντας  το ανάστημά τους σε κυβερνήσεις και εργοδοσία να κερδίσουν όσα έχασαν την περασμένη δεκαετία σε μισθούς, σε εργασιακά δικαιώματα, σε εργασιακές σχέσεις, σε υγεία, βάζοντας μπροστά τις ανάγκες τους.

                                                                     

                                                                       Το ΔΣ

                          

 

Η ΟΜΕ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΙΣ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΙΓΜΕ

 

          Α.Π.:  409                                                                                                               Αθήνα  20-6-2022

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 

Η ΟΜΕ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΙΣ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΙΓΜΕ

Μετά τη νέα επίθεση κατά της ΛΑΡΚΟ από την κυβέρνηση με σκοπό, την παραχώρηση της εμβληματικής αυτής μεταλλευτικής εταιρείας στους ημέτερους, απαλλαγμένης από εργασιακές υποχρεώσεις, μπαίνει ξανά στο στόχαστρο το ΙΓΜΕ που οδηγείται σταδιακά σε συρρίκνωση και ουσιαστικό κλείσιμο.

Το νομικό καθεστώς της ΕΑΓΜΕ, που άλλαξε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2019, μετατρέποντας το Ινστιτούτο από ερευνητικό φορέα εφαρμοσμένης έρευνας σε γραφειοκρατική υπηρεσία ανάθεσης έργων και υπηρεσιών, με ταυτόχρονη δραστική μείωση των οργανικών θέσεων σε 220.

Αλλά ακόμη και από τον ήδη ανεπαρκή αριθμό των 220 οργανικών θέσεων που όρισε ο ν. 4602/2019 για το φορέα, σήμερα οι 70 είναι ακόμη κενές.

Ο φορέας αριθμεί σήμερα μόνο 150 μόνιμους εργαζόμενους. Μέχρι το 2026 προβλέπεται να αποχωρήσουν περίπου 98 εργαζόμενοι, με ανεκτίμητη και αναντικατάστατη εμπειρία. Έτσι το ΙΓΜΕ οδηγείται μοιραία σε συρρίκνωση και μαρασμό με μόνιμο προσωπικό 70 περίπου υπαλλήλων πανελλαδικά το 2026, αν συμπεριλάβουμε και τις 16 νέες προσλήψεις που είναι σε εξέλιξη, αλλά κωλυσιεργούν.

Σημαντική επίσης εκκρεμότητα για τους εργαζόμενους είναι η λύση της μη ομαλής μισθολογικά και εργασιακά κατάστασης που έχει προκύψει από την παράνομη παρακράτηση της υπερβάλλουσας μείωσης των μισθών τους, γεγονός που θα πρέπει να λυθεί άμεσα.

Καλούμε τον αρμόδιο υπουργό και την κυβέρνηση να προκηρύξει άμεσα όλες τις κενές οργανικές θέσεις και να δώσει λύσεις σε όλα τα ζητήματα επιβίωσης και συνέχισης του ερευνητικού έργου του φορέα, προκειμένου να συνεχίσει το ΙΓΜΕ την προσφορά στην χώρα με την έρευνα του ορυκτού πλούτου της χώρας. Επίσης να δοθεί άμεση λύση στις μισθολογικές εκκρεμότητες που υπάρχουν σχεδόν 9 χρόνια και αφορούν στα παρανόμως παρακρατηθέντα αναδρομικά εργαζόμενων και συνταξιούχων.

ΤΟ Δ.Σ ΤΗΣ ΟΜΕ

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ 2022 Το διεκδικητικό πλαίσιο

 ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ

Το διεκδικητικό πλαίσιο

• 
 
• 
 
• 
 
• 
 
• 

Στο πλαίσιο της Πανελλαδικής Σύσκεψης, η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ καταθέτει το πλαίσιο των στόχων πάλης και διεκδικήσεων.

Απέναντι στη αντεργατική επίθεση που δέχονται τα δικαιώματά μας, την μεγάλη ακρίβεια που συρρικνώνει το εισόδημα των εργαζομένων και αυξάνει τη φτώχεια, τους κινδύνους που απορρέουν από την εμπλοκή της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, η Εκτελεστική Γραμματεία προτείνει στις συνδικαλιστικές οργανώσεις να υιοθετήσουν, να συμπληρώσουν και να εμπλουτίσουν το πλαίσιο πάλης. (Διαβάστε αναλυτικά εδώ)

Το διεκδικητικό πλαίσιο αφορά:

- Ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.Πρόταση του ΠΑΜΕ για την ΕΓΣΕΕ.

-Σταθερή δουλειά με δικαιώματα.

- Άμεσα μέτρα για τους ανέργους, για τον ΟΑΕΔ.

- Αγώνας ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και στην παράδοση του δημόσιου πλούτου στους επιχειρηματικούς ομίλους.

- Για το δικαίωμα στην απεργία.

- Πάλη ενάντια στην ακρίβεια και για την υπεράσπιση του εργατικού - λαϊκού εισοδήματος.

- Κοινωνική Ασφάλιση για όλους, δημόσια, υποχρεωτική.

- Δημόσιο και δωρεάν, καθολικό σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, πλήρως χρηματοδοτούμενο από το κράτος.

- Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν, αναβαθμισμένη εκπαίδευση για όλους. Κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης και όλων των ταξικών εμποδίων και φίλτρων που μπαίνουν στους μαθητές.

-Μαζί με τα αιτήματα που έχουν διαμορφωθεί ως πρόταση στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας για σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας, με σταθερά ωράρια και μέτρα προστασίας του γυναικείου οργανισμού και της μητρότητας, χρειάζεται να δυναμώσει η πάλη για τις σύγχρονες ανάγκες της γυναίκας της βιοπάλης, μαζί με αγροτικούς συλλόγους, ενώσεις αυτοαπασχολούμενων, αλλά και τους συλλόγους γυναικών της ΟΓΕ, τους φοιτητικούς συλλόγους.

- Να εκπονηθεί ολοκληρωμένος,ουσιαστικός, επιστημονικός σχεδιασμός συνδυαστικής αποτίμησης για το σύνολο των κινδύνων, φυσικών και τεχνολογικών, με ευθύνη και χρηματοδότηση του κράτους.

- Καμιά συμμετοχή στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες. Δεν θα επιλέξουμε στρατόπεδο ληστών. Μόνη μας ελπίδα η πάλη των λαών.

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:

https://www.902.gr/sites/default/files/MediaV2/20220617/8selido_diekdikhtiko_plaisio.pdf

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ 2022, ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ Δ. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ, Χ. ΣΜΥΡΝΙΩΤΗ

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ

Με αμείωτο ενδιαφέρον συνεχίζονται οι τοποθετήσεις των αντιπροσώπων

• 
 
• 
 
• 
 
• 
 
• 

 Πλευρές που αφορούν τον ορυκτό πλούτο της χώρας, τις δυνατότητες που προσφέρει η αξιοποίησή του προς όφελος του λαού,

κόντρα στην πολιτική των κυβερνήσεων, ανέδειξε ο Χάρης Σμυρνιώτης, πρώην πρόεδρος του Συνδικάτου Εργαζομένων ΙΓΜΕ, συνταξιούχος. Επισήμανε τη συρρίκνωση του κλάδου, την επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων, τις συνέπειες της λεγόμενης απολιγνιτοποίησης, το επιχειρούμενο κλείσιμο της ΛΑΡΚΟ. «Τι μένει να γίνει; Ενότητα κι αγώνας», τόνισε, εκφράζοντας τη βεβαιότητα ότι οι εργαζόμενοι του κλάδου θα βαδίσουν αυτό τον δρόμο.

Ο Δημήτρης Καραγιάννης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας  Μεταλλωρύχων Ελλάδας, ανέφερε ότι το ΔΣ της Ομοσπονδίας με ομόφωνες αποφάσεις υποχρέωσε ύστερα από πολλά χρόνια τον εργοδοτικό σύνδεσμο σε υπογραφή ΣΣΕ, η οποία έγινε υποχρεωτική για τον κλάδο, με σημαντικές αυξήσεις ιδιαίτερα για τους εργολαβικούς σε όλα τα μεταλλεία της χώρας. Ωστόσο, σήμερα η προσπάθεια για υπογραφή νέας κλαδικής ΣΣΕ βρίσκεται στις ελληνικές καλένδες λόγω του νόμου Χατζηδάκη. Ακόμη αναφέρθηκε στους πολύ σημαντικούς αγώνες στον κλάδο για την ακύρωση της απόλυσης του Τζανετή και στον μεγάλο αγώνα των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ. Τόνισε ότι επιβάλλεται η ανασύνταξη του εργατικού κινήματος σε σταθερή ταξική κατεύθυνση και από θέση άμυνας, να περάσει στην αντεπίθεση. Ακόμα υπογράμμισε πως είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την αποτελεσματικότητα του αγώνα η ανάπτυξη και παγίωση του κλίματος αλληλεγγύης. Κάτι που έδειξαν περίτρανα οι αγώνες της ΛΑΡΚΟ, της COSCO, της «e-food» κ.ά. Δεν ανεχόμαστε είπε τους νόμους τους, έχουμε τους δικούς μας νόμους που αφορούν στις δικές μας ανάγκες».

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ, ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΟΜΕ

Συνάδελφiσσες και Συνάδελφοι,

Χαιρετίζουμε την Πανελλήνια Συνδιάσκεψη των Συνδικάτων  ως κορυφαίο γεγονός για το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα της χώρας μας και συμφωνούμε με την εισήγηση.

 Η ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΜΕΤΑΛΛΩΡΥΧΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ, κλείνει φέτος 70 χρόνια από την ίδρυσή της, δίνοντας συνεχείς αγώνες για να προστατεύσει τα συμφέροντα του κλάδου, και να διεκδικήσει καλύτερες συνθήκες εργασίας και μισθούς, απέναντι σε ένα σκληρό εχθρικό σύστημα που είναι ενάντια σε αυτούς που παράγουν τον πλούτο, μεσα στα μεταλλεία, στις στοές και στα καμίνια, μετρώντας εκατοντάδες νεκρούς και τραυματίες που έπεσαν στην ώρα εργασίας.

 Οι Μεταλλειοκτήτες που πλουτίζουν εκμεταλλεύομενοι τον Ορυκτό μας Πλούτο, όχι μόνο δεν βάζουν εύκολα το χέρι στην τσέπη για τα εργασιακά και μισθολογικά δικαιώματα των εργαζομένων, αλλά αρνούνται να πάρουν και τα σωστά μέτρα υγιεινής και ασφάλειας για την προστασία των εργαζομένων.

 Το ΔΣ της Ομοσπονδίας, με ΕΝΩΤΙΚΕΣ και  ΟΜΟΦΩΝΕΣ αποφάσεις και μετά από πολλά χρόνια, υποχρεώσαμε τον ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ  , σε υπογραφή ικανοποιητικής ΣΣΕ , η οποία έγινε υποχρεωτική για όλο τον κλάδο με σημαντικές αυξήσεις ιδιαίτερα στους εργολαβικούς εργαζόμενους για όλα τα μεταλλεία της Χώρας μας.

  Δυστυχώς η προσπάθεια για υπογραφή νέας κλαδικής Σύμβασης βρίσκεται στις καλένδες λόγω των αντεργατικών διατάξεων του Νόμου εκτρώματος Χατζηδάκη.

 Ένας άθλιος νόμος που οι εργαζόμενοι θα καταργήσουν στην πράξη και που η ομοσπονδία μας τον ένοιωσε πρώτη στο πετσί  της.

 Με την απόλυση του συνδικαλιστή Νίκου Τζανετή , μέλους της Διοίκησης της Ομοσπονδίας μας και πρόεδρο του Σωματείου των εργολαβικών εργαζομένων στα μεταλλεία της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ.

  Μια απόλυση που τελικά μέσα από την πίεση ενός μεγάλου κινήματος αλληλεγγύης που αναπτύχθηκε από τις ταξικές δυνάμεις, δικαίωσε το συνάδελφο και με δικαστική απόφαση επανήλθε στην εργασία του.

 Παράλληλα το μεγαλύτερο πρόβλημα του κλάδου μας που αποτελεί και πάγια θέση της Ομοσπονδίας, είναι η αξιοποίηση του ΟΡΥΚΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ της Χώρας που είναι δημόσια περιουσία και πρέπει να γίνεται προς όφελος του Λαού εστιάζοντας το μεγάλο θέμα της –υπό δημόσιο έλεγχο- ΛΑΡΚΟ που έχω και προσωπικά την τιμή να εργάζομαι πάνω από 4 δεκαετίες .

 Εδώ και σχεδόν 3 χρόνια  οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ,  βρίσκονται σε ένα σκληρό καθημερινό και επίμονο αγώνα, προκειμένου να αποτρέψουν το ξεπούλημα της εταιρίας και να διαφυλάξουν το μεροκάματο και τα δικαιώματα τους .

 Ένας τεράστιος και τιτάνιος αγώνας, εμβληματικός για όλη την εργατική τάξη που όχι μόνο άντεξε και αντέχει αλλά πέτυχε και πολλές νίκες, ξεκάθαρα για δύο λόγους.

 Πρώτος είναι η παρακαταθήκη των αγώνων της μεγάλης απεργίας του 77 και της μετέπειτα περιόδου και Δεύτερος  το τεράστιο και συγκινητικό κίνημα αλληλεγγύης –κυρίως των ταξικών δυνάμεων-που αναπτύχθηκε σε όλη την χώρα και αγκάλιασε τον αγώνα τους σαν δικό τους.

 Τέλος με βάση τα παραπάνω και όσα ακούστηκαν μέχρι τώρα, το συμπέρασμα είναι ότι εργατικό κίνημα επιβάλλεται να ανασυνταχτεί ,με σταθερή ταξική κατεύθυνση και μέσα από την διεύρυνση των ταξικών δυνάμεων ,από  θέση άμυνας που βρίσκεται τουλάχιστον εδώ και μια δεκαετία να περάσει στην επίθεση.

 Η ανάπτυξη και παγίωση του κλίματος αλληλεγγύης μεταξύ των εργατών είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την αποτελεσματικότητα των αγώνων.

 Το έδειξε περίτρανα όχι μόνο η περίπτωση της ΛΑΡΚΟ αλλά και στην e-food και στην  cosco και σε άλλους χώρους.

 Μόνο έτσι θα ανατραπεί η βαρβαρότητα που ζούμε.

 Φτάνει πια.

 Δεν ανεχόμαστε, ούτε δεχόμαστε τους νόμους τους.

 Έχουμε τους δικούς μας νόμους που αφορούν τις δικές μας ανάγκες!

 Ο Αγώνας συνεχίζεται μέχρι την ΤΕΛΙΚΗ ΝΙΚΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ.

 ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ 2022, ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ ΤΖΑΝΕΤΗ, ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ

 ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ

Πλούσια πείρα από τις τοποθετήσεις των αντιπροσώπων (ΦΩΤΟ)

• 
 
• 
 
• 
 
• 
 
• 

Με τοποθετήσεις αντιπροσώπων συνεχίζεται η Πανελλαδική Σύσκεψη του ΠΑΜΕ.

Ο Νίκος Τζανετής, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Μεταλλείων και Λατομείων (ΣΕΜΛΑ) Β. Ελλάδας, τόνισε πως η πρώτη προσπάθεια συνδικαλιστικής απόλυσης με

βάση τον νόμο Χατζηδάκη που έκαναν οι εργοδότες στα μεταλλεία Κασσάνδρας για να φιμώσουν τη φωνή των εργαζομένων, έπεσε στο κενό. Επεσήμανε ότι η νίκη επιτεύχθηκε με την αλληλεγγύη σωματείων, του ΠΑΜΕ, χιλιάδων εργαζομένων. Από αυτή τη νικηφόρα μάχη επιβεβαιώνεται ότι οι αντεργατικοί νόμοι ανατρέπονται στην πράξη. Επιβεβαιώνεται ότι η ταξική πάλη δεν καταργείται με νόμους, σημείωσε.

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΤΖΑΝΕΤΗ:

Συνάδελφοι,

Η πρώτη προσπάθεια συνδικαλιστικής απόλυσης, αξιοποιώντας το νόμο έκτρωμα του Χατζηδάκη, δεν πέρασε. Η προσπάθεια που έκαναν οι εργοδότες στα μεταλλεία Κασσάνδρας να φιμώσουν τη φωνή των εργαζόμενων έπεσε στο κενό.

Μετά από 10 μήνες τα καταφέραμε, νικήσαμε, η απόλυση ακυρώθηκε.

Η εξέλιξη αυτή αποτελεί νίκη για όλη την εργατική τάξη της χώρας, που στάθηκε στο πλευρό μας, στο πλευρό των μεταλλωρύχων και καταδίκασε από την πρώτη στιγμή τη συνδικαλιστική διώξη.

Η νίκη αυτή επιτεύχθη με την αλληλεγγύη όλων σας, με τον αγώνα του Συνδικάτου και της Ομοσπονδίας μας, που είχαμε στο πλευρό μας εκατοντάδες εργατικά σωματεία, ομοσπονδίες, το ΠΑΜΕ και χιλιάδες ακόμα εργαζόμενους που εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους στην πράξη.

Σε αυτήν τη μάχη καθοριστικό ρόλο έπαιξαν οι πρωτοβουλίες που πήραμε τα ταξικά εργατικά σωματεία καταδικάζοντας την συνδικαλιστική απόλυση με πολύμορφες κινητοποιήσεις. Εξορμήσεις σε χώρους δουλειάς, αυτοκινητοπορείες, παραστάσεις διαμαρτηρίας σε υπουργεία, συγκεντρώσεις στο δικαστήριο και στην επιθεώρηση ακόμη και συλλαλητήρια.

Συνέβαλλαν ακόμη, οι μάρτυρες στο δικαστήριο που δεν δίστασαν να βγούν και να πούν την αλήθεια και να υπερασπίσουν τον συνάδελφό τους, που βρέθηκε στο στόχαστρο της εργοδοσίας επειδή υπερασπίζονταν τους συναδέλφους του, διεκδικώντας για τα δικαιώματα όλων.

Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι χωρίς τους αγώνες και την αλληλεγγύη όλων σας, η νίκη αυτή δεν θα ήταν δεδομένη διότι δεν έχουμε αυταπάτες για τον ρόλο της δικαιοσύνης στο υπάρχων σύστημα, που βγάζει με συνοπτικές διαδικασίες τις απεργίες των εργαζόμενων παράνομες.

Αποκαλύψαμε σε όλη αυτή τη διάρκεια ότι η εργοδοσία με τη συνδικαλιστική απόλυση στοχεύει να χτυπήσει συνολικά την οργάνωση των εργαζόμενων, να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους ώστε να μην διεκδικούμε για τις ανάγκες μας. Από την άλλη, αναδείξαμε πως οι κυβερνήσεις νομοθετούν όλα τα χρόνια με γνώμονα πως θα εξυπηρετήσουν καλύτερα τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων, ξηλώνοντας το ένα μετά το άλλο τα εργασιακά μας δικαιώματα.

Και από αυτή τη νικηφόρα μάχη επιβεβαιώνεται ότι, οι αντεργατικοί νόμοι, όπως ο νόμος έκτρωμα Χατζηδάκη, ανατρέπονται στην πράξη από τους δίκαιους ενωτικούς αγώνες μας και όχι από τα πάνω. Επιβεβαιώνεται ότι η ταξική πάλη δεν καταργείται με νόμους, οι πόθοι μας μέσα από τους αγώνες μας θα δικαιωθούν, γιατί έχουμε όλα τα δίκια του κόσμου.

Νόμιζαν ότι με αυτόν τον τρόπο θα ξεμπερδέψουν με το Συνδικάτο μας, με την οργάνωση και την πάλη των μεταλλωρύχων για καλύτερους μισθούς και όρους δουλειάς, για ουσιαστικά μέτρα Υ&Α.

Το Συνδικάτο μας που έχει σχεδόν δύο χρόνια ζωής, ιδρύθηκε μέσα από ζωντανές συζητήσεις στις βάρδιες για τα καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζαμε. Ενωμένοι αποφασίσαμε ότι δεν αντέχουμε άλλο την αδικία, τις απολύσεις συναδέλφων μας, την συνεχή πίεση για να τρέχουμε να αυξήσουμε την παραγωγή ρισκάροντας την ασφάλεια μας, να μην έχουμε εργασιακά δικαιώματα.

Όλο αυτό το διάστημα αντιμετωπίσαμε θεούς και δαίμονες σε όλη τη δράση μας. Είχαν προηγηθεί πριν την απόλυση, ξανά προσπάθεια απόλυσης του Πρόεδρου και του Γραμματέα, τραμπουκισμοί, απειλές και πολλή προσπάθεια σε κάθε φάση να ρίξουν λάσπη στα αιτήματα του σωματείου και στους αγώνες μας.

Τους ενοχλήσαμε γιατί δεν υποταχθήκαμε στα καλέσματα της εταιρείας να βάλουμε πλάτη γιατί δεν βγαίνουν όπως μας λένε αλλά κρατήσαμε σταθερό προσανατολισμό και πυξίδα τα συμφέροντα όλων των εργαζόμενων. Δεν γίναμε σωματείο φερέφωνο της εργοδοσίας αλλά παραμείναμε πραγματικό εργατικό σωματείο. Για αυτό και μας επιτέθηκαν με τέτοια λύσσα.

Διαλέξαμε να μην γίνουμε «τα καλά παιδιά» της εργοδοσίας που θα κάνουμε μυστικές συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, ξεπουλώντας τα συμφέροντα των συναδέλφων μας. Διαλέξαμε χωρίς κανέναν δισταγμό τη μοναδική σωστή πλευρά, αυτή της υπεράσπισης των συμφερόντων των συναδέλφων με κάθε κόστος.

Οι μεταλλωρύχοι που δουλεύουμε στα 400 μέτρα κάτω από τη γη, χωρίς επαρκή αερισμο, σε στοές υποστηριγμένες ανεπαρκώς, με ασυντήρητα μηχανήματα και σε πολλές επικίνδυνες χημικές ουσίες, παίρνουμε πίσω ένα ψίχουλο αν σκεφτεί κανεις τον αμύθητο πλούτο που βγάζουμε καθημερινά από τα έγκατα της γης.

Για παράδειγμα η αύξηση του 2% στην επιχειρησιακή σύμβαση πρόκειται για πραγματική μείωση στο εισόδημα των μεταλλωρύχων όταν ο πληθωρισμός με επίσημα στοιχεία έχει φτάσει το 10% και για κοροϊδία τη στιγμή που η τιμή χρυσού αλλά και των υπόλοιπων ορυκτών πόρων σπάνε το ένα ιστορικό ρεκόρ μετά το άλλο. Οι πολυειδικότητες, τα gps, η δουλειά και στην 3^η βάρδια της Κυριακής που στοχεύουν να περάσουν στους εργαζόμενους της Ε.Χ. αποτελούν οδηγίες της ΕΕ που έχουν προωθήσει με σειρά αντεργατικών νόμων όλες οι κυβερνήσεις. Με αυτά στοχεύουν στην αύξηση της παραγωγικότητας μέσα από τη διαρκή αύξηση του βαθμού εκμετάλευσης των εργαζόμενων, φέρνοντας μαζί και επιπλέον ανεργία.

Όσο για τους περίπου 500 εργαζόμενους που δουλεύουν σε εργολάβους στα μεταλλεία Κασσάνδρας η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη. Τα μέτρα Υγείας & Ασφάλειας δεν τηρούνται ούτε στο ελάχιστο, εργατικά ατυχήματα γίνονται συχνά και πολλά δεν καταγράφονται καν, οι εργαζόμενοι δουλεύουν κάτω από συνεχή πίεση και με ημερομηνία λήξης, εργαζόμενοι πληρώνονται με βάση πόσα μεροκάματα έκαναν το μήνα χωρίς να έχουν σταθερό μισθό, οι ημέρες αδείας δίνονται κατά το δοκούν ή κόβονται τελείως, οι προσαυξήσεις 6^ης μέρας εργασίας & Σαββάτου δεν πληρώνονται, αυτά είναι μόνο μερικά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε.

Αποδεικνύεται και από το παράδειγμα των μεταλλείων Κασσάνδρας ότι τα συμφέροντα μας δεν μπορούν να ταυτιστούν με τα συμφέροντα των εταιρειών, αυτοί νοιάζονται μόνο για τα κέρδη τους που μεγαλώνουν όσο μειώνουν τα μεροκαματά και τα δικαιωματά μας. Εκείνοι πλουτίζουν συνεχώς και εμείς λέμε κάθε πέρσυ και καλύτερα, αγκομαχώντας για να ζήσουμε τις οικογενειές μας, να καλύψουμε τις ανάγκες μας.

Οι μεταλλωρύχοι μπορούμε να φέρουμε «τούμπα» αυτήν την κατάσταση αρκεί να αγωνιστούμε όλοι μαζί ενωμένοι – εργαζόμενοι της Ελληνικός Χρυσός και εργολαβικοί – για να διεκδικήσουμε με βάση τις δικές μας ανάγκες. Με τον ενωτικό μας αγώνα οι μεταλλωρύχοι μπορούμε να αντλήσουμε τη δύναμη, ο ένας από τον άλλον, για να κερδίσουμε τα δίκια μας. Έχοντας πολύτιμο όπλο στη φαρέτρα μας την αλληλεγγύη της υπόλοιπης εργατικής τάξης.

Σε αυτό τον δρόμο της οργάνωσης, της διεκδίκησης, του αγώνα και της αλληλεγγύης βρίσκεται η λύση των προβλημάτων μας και η ελπίδα για να ζήσουμε όπως μας αξίζει.

Την ουσιαστική στήριξη που έχουν δεχθεί στον αγώνα τους, που διεξάγεται εδώ και 30 μήνες,

από δεκάδες σωματεία της χώρας, υπογράμμισε ο Νίκος Θεοδωρόπουλος, από το Σωματείο έδρας ΛΑΡΚΟ. «Ξέρουμε ότι ο αγώνας είναι άνισος. Αυτό μας δίνει περισσότεροι δύναμη. Από τις δουλειές και από τα σπίτια μας δεν θα φύγουμε», τόνισε. 

ΟΛΗ Η ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ:

Αγαπητές φίλες

Αγαπητοί φίλοι

συναγωνιστές - συναγωνίστριες

Από την πλευρά της ΛΑΡΚΟ

Ευχαριστούμε για την πρόσκληση καθώς και για την ουσιαστική στήριξη που έχουμε από εσάς, στον πολύμηνο αγώνα μας

 Μετά από 30 μήνες συνδικαλιστικό αλλά και δικαστικό αγώνα είμαστε ακόμα όρθιοι

 Η κυβέρνηση,   - αυτή τη βδομάδα νομοθέτησε για το οριστικό κλείσιμο και την εκποίηση του ορυκτού μας πλούτου

 Σε μια περίοδο που οι τιμές του Νι σε συνδυασμό με την ισοτιμία του δολαρίου έχουν σπάσει ιστορικό ρεκόρ, η βιομηχανία Λάρκο εδώ και μήνες με ευθύνη της κυβέρνησης είναι σχεδόν σβηστή στερώντας από την χώρα την εισροή συναλάγματος εκατοντάδων εκατομμυρίων.

 Μας είπαν ότι η εκποίηση της ΛΑΡΚΟ ήταν το προαπαιτούμενο για να βγει η χώρα από την ενισχυμένη επιτήρηση!

 Αυτή η σύγχρονη τραγωδία όμως έχει και Ιφιγένεια!

 Είναι οι 1200 εργαζόμενοι, μόνιμο και εργολαβικό προσωπικό που πετιούνται σαν την τρίχα από το ζυμάρι από τα σπίτια τους, με κουτσουρεμένες αποζημιώσεις και σε φτωχοποιημένα προγράμματα του υπουργείου εργασίας.

 Εχθές οι εργαζόμενοι κατά την εκδίκαση των ασφαλιστικών μέτρων κατά των ομαδικών απολύσεων πετύχαμε να παρατείνουμε την προσωρινή διαταγή που απαγορεύει την όποια απόλυση.

 Ξέρουμε ότι ο αγώνας είναι άνισος

 Αυτό μας δίνει περισσότερη δύναμη ενάντια στις όποιες αποφάσεις, να πούμε ΌΧΙ!!

Από τις δουλειές μας και από τα σπίτια μας δεν θα φύγουμε!

 Έχουμε χρέος απέναντι στους 80 νεκρούς μας αλλά και στους ιστορικούς αγώνες της ΛΑΡΚΟ

 Σας ευχαριστώ πολύ

Καλή δύναμη στους αγώνες σας!!

ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΙΓΜΕ: Η ΚΡΑΤΙΚΗ ΓΕΩΛΟΓΙΚΗ – ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΒΑΔΙΖΕΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ

 

Αθήνα, 16/6/2022

Α.Π. 21/6.2

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η ΚΡΑΤΙΚΗ ΓΕΩΛΟΓΙΚΗ – ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ

ΒΑΔΙΖΕΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ

Το πάλαι ποτέ ΙΓΜΕ, που μετατράπηκε σε ΕΑΓΜΕ από το ΣΥΡΙΖΑ, συνεχίζει να βρίσκεται σήμερα υποστελεχωμένο, με τη διαρκή αποχώρηση λόγω συνταξιοδότησης του μόνιμου προσωπικού της.

Από τον ήδη ανεπαρκή αριθμό των 220 οργανικών θέσεων που όρισε ο ν. 4602/2019 για το φορέα (οιμελέτες για το επιχειρησιακό σχέδιο Πανεπιστημιακών φορέων εκτιμούν τις αναγκαίες οργανικές θέσεις σε 520 τουλάχιστον), σήμερα 70 είναι κενές. Αυτό το διάστημα ολοκληρώνεται η κάλυψη 16 θέσεων (εγκεκριμένες για την περίοδο 2020-2021), ενώ εκκρεμεί η έγκριση όλων των υπολοίπων που έχει αιτηθεί η Διοίκηση του φορέα.

Η ΕΑΓΜΕ αριθμεί πλέον μόνο 150 μόνιμους εργαζόμενους. Μέχρι το 2026 προβλέπεται να αποχωρήσουν  πάνω από 95 στελέχη με ανεκτίμητη εμπειρία. Έτσι η ΕΑΓΜΕ οδηγείται μοιραία σε συρρίκνωση και μαρασμό με μόνιμο προσωπικό το 2026, 70 περίπου υπαλλήλων πανελλαδικά, αν συμπεριλάβουμε και τις 16 νέες προσλήψεις.

Η ΕΑΓΜΕ, ένας από τους κύριους πυλώνες ανάπτυξης της Ελλάδας ειδικά στο ενεργειακό μεταλλευτικό πεδίο, με καθοριστική αναντικατάστατη συμβολή σε κρίσιμα στρατηγικά πεδία του περιβάλλοντος, όπως το νερό, τα απορρίμματα, οι φυσικοί και τεχνολογικοί κίνδυνοι κ.α., οδεύει προς την «φυσική» εξαφάνισή της.

Η κάλυψη άμεσα όλων των οργανικών θέσεων της ΕΑΓΜΕ με εξειδικευμένο μόνιμο προσωπικό είναι βασική προϋπόθεση ώστε η γεωλογική υπηρεσία της χώρας να συνεχίσει να λειτουργεί απρόσκοπτα.

Σε προηγούμενες συναντήσεις που είχαμε με τον Υπουργό ΠΕΝ κ. Σκρέκα, είχε δηλώσει ότι κατανοεί πλήρως και συμμερίζεται τις ανησυχίες μας. Είχε επίσης δεσμευτεί για την άμεση προώθηση με όσο το δυνατό ταχύτερες διαδικασίες την έγκριση τουλάχιστον 27 νέων προσλήψεων μόνιμου προσωπικού.

Σημαντική επίσης εκκρεμότητα για τους εργαζόμενους είναι η λύση της ανώμαλης μισθολογικά και εργασιακά κατάστασης που έχει προκύψει κατά τη μεταφορά των εργαζομένων από το πρώην ΙΓΜΕ στην νυν ΕΑΓΜΕ. Σε αυτό το θέμα έχει υπάρξει επίσης εκτενής επικοινωνία μας με τη διοίκηση ΕΑΓΜΕ και το ΥΠΕΝ και έχει αναγνωριστεί από όλους το δίκαιο του αιτήματος. Εκκρεμεί όμως η διατύπωση και κατοχύρωση μιας τελικής και δίκαιας διευθέτησης.

Καθώς μέχρι σήμερα δεν έχουμε σαφείς εξελίξεις για άμεση λύση των παραπάνω προβλημάτων της ΕΑΓΜΕ, η Γενική Συνέλευση των εργαζομένων που πραγματοποιήθηκε χθες 14/6/22, αποφάσισε

ομόφωνα ότι εάν δεν υπάρξουν άμεσες και σαφείς διαβεβαιώσεις και δεσμεύσεις από τη συνάντηση με το Γραφείο του Υπουργού ΠΕΝ, για την οποία έχουμε προφορική δέσμευση για άμεση πραγματοποίηση τις επόμενες ημέρες, θα ξεκινήσουμε ένα κύκλο κινητοποιήσεων, με στάσεις εργασίας και συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας στο ΥΠΕΝ, από την επόμενη εβδομάδα.

Καλούμε όλους όσους μας έχουν συμπαρασταθεί μέχρι σήμερα στον αγώνα μας για να συνεχίσει να υπάρχει και να λειτουργεί αποτελεσματικά για την Πολιτεία και την κοινωνία, μια κρατική γεωλογική μεταλλευτική υπηρεσία, να συμβάλλουν με όποιο τρόπο και μέσο μπορούν για την προώθηση της επίλυσης των προβλημάτων αυτών.

Ο Πρόεδρος                                                                   Ο Γεν. Γραμματέας

ΓιώργηςΒουγιουκαλάκης                                                       Δημήτρης Γαλανάκης

ΤΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΙΓΜΕ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗ ΛΑΡΚΟ

 

Αθήνα, 16/6/2022

Α.Π. 23/6.2

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΤΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΙΓΜΕ 
ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗ
ΛΑΡΚΟ

Το Συνδικάτο Εργαζομένων ΙΓΜΕ (ΕΑΓΜΕ) συμπαρατάσσεται και υποστηρίζει τον αγώνα των εργαζομένων στη ΛΑΡΚΟ

Είναι ένας δίκαιος αγώνας για τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας τους.

Η τροπολογία της Κυβέρνησης, οδηγεί στην ανεργία πάνω από χίλιους εργαζόμενους, αφού δίνει τη δυνατότητα στον ειδικό διαχειριστή να καταγγείλει το σύνολο των συμβάσεων εξαρτημένης εργασίας των εργαζομένων στην εταιρεία.

Επιπλέον η δυνατότητα που δίνεται στον ειδικό διαχειριστή να προβεί στη σύναψη μηνιαίων ή διμηνιαίων συμβάσεων, όχι μόνο δε βοηθάει αλλά αντιθέτως καθιστά τους εργαζομένους ομήρους, εντείνοντας την αγωνία για το μέλλον τους.

Το Συνδικάτο Εργαζομένων ΙΓΜΕ (ΕΑΓΜΕ), είναι αντίθετο σε κάθε τροπολογία και γενικότερα κάθε μέτρο που οδηγεί στην ανεργία συναδέλφους.

Την κακοδιαχείριση και τα ελλείμματα δεν πρέπει να τα πληρώνουν αυτοί που δεν τα  δημιούργησαν και οι εργαζόμενοι στη ΛΑΡΚΟ είναι οι μόνοι που δεν ευθύνονται για τις εξελίξεις.

το

Δ.Σ Συνδικάτου ΙΓΜΕ

ΣΕΕΝΠ:ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΛΑΡΚΟ

 

Μεγαλόπολη 13-6-2022

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΛΑΡΚΟ

Η κυβέρνηση της ΝΔ κατέθεσε αιφνιδιαστικά την Παρασκευή 10-6-2022 κατάπτυστη τροπολογία, με την οποία πετάει στο δρόμο  όλους τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ με ταυτόχρονη παύση της λειτουργίας της μέχρι τον Αύγουστο. Η ειδική διαχείριση με αισχρά τελεσίγραφα και ωμούς εκβιασμούς, ως εντολοδόχος της κυβέρνησης  τρομοκρατεί τους εργαζόμενους ώστε να παραιτηθούν από το δικαίωμα τους στη δουλειά με «αντάλλαγμα» μερικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου 1-2 μηνών…(!).Το τελεσίγραφο αναφέρει ότι μέχρι τέλος Αυγούστου θα σταματήσει τη λειτουργία της ΛΑΡΚΟ και θα οδηγηθούν στην ανεργία όλοι οι εργαζόμενοι, αλλά και όσοι ζουν από την δραστηριότητα της ΛΑΡΚΟ.

Πρόκειται για ωμή βία ενάντια στους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους από την κυβέρνηση και τα αρπαχτικά. Στους εργαζόμενους που με το αίμα και τον ιδρώτα τους έφτιαξαν τις υποδομές της ΛΑΡΚΟ, μιας δημόσιας επιχείρησης με τεράστιο ορυκτό πλούτο που θα μπορούσε να λειτουργεί υπηρετώντας την ευημερία του λαού.

Η κυβέρνηση ξεπουλώντας τον ορυκτό πλούτο της χώρας χαρίζει τη ΛΑΡΚΟ σε μια χούφτα ολιγάρχες διασφαλίζοντας τους τεράστια κέρδη, την ίδια στιγμή  που απολύει και ξεσπιτώνει τους εργαζόμενους, έχοντας συμπαραστάτες της το τελευταίο διάστημα τον κυβερνητικό συνδικαλισμό που προσπαθεί να διασπάσει τον συγκλονιστικό αγώνα που δίνουν ΕΝΩΜΕΝΟΙ οι εργαζόμενοι εδώ και σχεδόν τρία χρόνια.

Συνάδελφοι εργαζόμενοι στη ΛΑΡΚΟ, εκφράζουμε την αμέριστη συμπαράσταση και αλληλεγγύη μας στον συγκλονιστικό και δίκαιο αγώνα που δίνετε εδώ και σχεδόν τρία χρόνια σε αντίξοες συνθήκες, κόντρα στις αντεργατικές αποφάσεις της κυβέρνησης και στα οικονομικά συμφέροντα επιχειρηματικών ομίλων, για να κρατήσετε ανοιχτή τη Δημόσια ΛΑΡΚΟ διεκδικώντας το δικαίωμα στο μεροκάματο, το δικαίωμα στην ασφάλεια στους χώρους εργασίας, το δικαίωμα στη ζωή. Ο ηρωικός σας αγώνας σας αποτελεί φάρο για ολόκληρη την εργατική τάξη της χώρας, είναι αγώνας όλων των εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι στον κλάδο της ενέργειας στεκόμαστε αλληλέγγυοι σ’ αυτόν τον αγώνα για να ματαιωθούν τα εγκληματικά, αντεργατικά σχέδια της κυβέρνησης και των αρπαχτικών.

                                                          ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ !

                       Να αποσυρθεί τώρα η επαίσχυντη τροπολογία που κλείνει τη ΛΑΡΚΟ!

 

                                                                Το ΔΣ

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΤΙΚΑ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΕΙΔΙΚΟΥ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ ΑΠΟΛΥΕΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΛΑΡΚΟ!

 

          Α.Π.:   408                                                                                                Αθήνα  13-6-2022

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΤΙΚΑ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΕΙΔΙΚΟΥ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ

ΑΠΟΛΥΕΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΛΑΡΚΟ!

 

Το σχέδιο εκχώρησης σε ημέτερους της στρατηγικότερης και εμβληματικής δημόσιας μεταλλευτικής επιχείρησης συνεχίζεται με την αιφνιδιαστική τροπολογία που κατατέθηκε, όπου ουσιαστικά απολύει έως τον Αύγουστο όλους τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ.

Εμπόδιο στους σχεδιασμούς της Κυβέρνησης για το ξεπούλημα της ΛΑΡΚΟ, ο σχεδόν τρίχρονος αγώνας των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ για την ακύρωση του σχεδίου εκχώρησης της στρατηγικής αυτής εταιρείας.

Οι αγωνιζόμενοι εργαζόμενοι μεταλλωρύχοι της ΛΑΡΚΟ, μεταξύ άλλων, έχουν προχωρήσει σε ασφαλιστικά μέτρα που εκδικάζονται στις 17 Ιούνη ώστε να μην προχωρήσουν οι απολύσεις των εργαζομένων και η εκχώρηση της εταιρείας με τους όρους που οι ημέτεροι της κυβέρνησης απαιτούν.

Με ποταπά τελεσίγραφα και ωμό εκβιασμό, η ειδική διαχείριση απαίτησε την απόσυρση των ασφαλιστικών μέτρων, ως εντολοδόχος της κυβέρνησης για να εκβιάζει τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ να παραιτηθούν από το δικαίωμα τους στη δουλειά με «αντάλλαγμα» μερικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου 1-2 μηνών…(!). Το τελεσίγραφο αναφέρει ότι μέχρι τέλος Αυγούστου θα σταματήσει τη λειτουργία της ΛΑΡΚΟ και θα οδηγηθούν στην ανεργία όλοι οι εργαζόμενοι, αλλά και όσοι ζουν από την δραστηριότητα της ΛΑΡΚΟ.

Η κυβέρνηση θέλει να ξεσπιτώσει και να πετάξει στην ανεργία εργαζόμενους που χρόνια τώρα βγάζουν το μετάλλευμα μέσα από τα σπλάχνα της γης αφήνοντας τον ιδρώτα και το αίμα τους μέσα στις στοές. Επιχειρεί να σπάσει τον αγώνα των εργατών και του λαού της περιοχής με τελεσίγραφα και εκβιασμούς και με μεθόδους διάσπασης που η εργοδοσία χρησιμοποιεί από τον καιρό των τσιφλικάδων.

Απαιτούμε από την κυβέρνηση της ΝΔ να πάρει τώρα άμεσα πίσω την επαίσχυντη τροπολογία που κατέθεσε την Παρασκευή 10.06.22, με την οποία πετάει στο δρόμο τους όλους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ με ταυτόχρονη παύση της λειτουργίας της μέχρι τον Αύγουστο.

Το σχέδιο ξεπουλήματος του Δημόσιου Πλούτου της Χωρας δεν θα περάσει.

Το Δικαίωμα στην Δουλειά είναι Αδιαπραγμάτευτο!

Να αποσυρθεί τώρα η επαίσχυντη τροπολογία που κλείνει τη ΛΑΡΚΟ!

 ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΝΑ ΣΤΑΘΕΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΣ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΛΑΡΚΟ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΕΙ ΤΗΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ!

ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 14 ΙΟΥΝΗ 14.00 ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗ ΒΟΥΛΗ!

     ΤΟ Δ.Σ ΤΗΣ ΟΜΕ

Η ΟΜΕ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΕΝΕΡΓΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ 18 -19 ΙΟΥΝΗ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΟΜΕΝΗ ΣΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΟΥΣ

 

          Α.Π.: 406                                                                                                                      Αθήνα  6-6-2022

 ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η ΟΜΕ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΕΝΕΡΓΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ 18 -19 ΙΟΥΝΗ  ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΟΜΕΝΗ ΣΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΟΥΣ

(18 – 19 Ιούν, ΠΕΙΡΑΙΑΣ, Κλειστό Γήπεδο "Αριστείδης Παπαμιχαήλ" Δραπετσώνα)

 

Το ΔΣ της Ο.Μ.Ε. ΟΜΟΦΩΝΑ αποδέχεται το κάλεσμα και θα συμμετάσχει ενεργά στην Πανελλαδική σύσκεψη των Συνδικάτων στις 18-19 Ιούνη που οργανώνει το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο. Για ανταμώσουμε με τους χιλιάδες συναδέλφους από όλη τη χώρα που βιώνουμε κοινά προβλήματα, να αναδείξουμε τα ιδιαίτερα προβλήματα του κλάδου μας, να ανταλλάξουμε την πείρα και τα συμπεράσματα από τους αγώνες που δώσαμε και να οργανώσουμε την αντεπίθεση του εργατικού – λαικού κινήματος για την ικανοποίηση όλων των σύγχρονων αναγκών μας. Στο δρόμο της οργάνωσης και πάλης της εργατικής τάξης, βρίσκεται η ελπίδα μας για να ζήσουμε όπως μας αξίζει.

Τα τελευταία δυο χρόνια, με πρόσχημα αλλά και με κάλυψη την πανδημία εφαρμόστηκε το σχέδιο της ολομέτωπης επίθεσης της κυβέρνησης στο εργατικό κίνημα αλλά και γενικότερα στους εργαζομένους. Ένα πλέγμα αντεργατικών και αντιλαϊκών  νόμων , προσπάθησαν να φιμώσουν τον εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα. Ο σκοπός ήταν η μετά την πανδημία εποχή να είναι μια εποχή υποχωρήσεων από μια σειρά κατακτήσεων που οι εργαζόμενοι κέρδισαν με το αίμα τους στην διάρκεια του κινήματος απελευθέρωσης της εργασίας. Ο κυνισμός και η ολομέτωπη επίθεση με περισσό θράσος πείσμωσαν ακόμη περισσότερο την Εργατική Τάξη που αντέδρασε σθεναρά αποκρούοντας την αυταρχική συμπεριφορά και την αστυνομοκρατική βία εναντίον σε όσους αντιδρούν και αγωνίζονται. Όχι μόνο δεν έκαμψαν το φρόνημα των εργαζομένων σε όλους τους κλάδους, αλλά φανέρωσαν ακόμα περισσότερο τους πραγματικούς ήρωες, αυτούς που πραγματικά προχωρούν τον κόσμο μπροστά και κινούν τα νήματα τη ζωής, του αγώνα και της εξέλιξης.

Οι συγκεντρώσεις της Πρωτομαγιάς του 2020 και του Πολυτεχνείου στις 17 Νοέμβρη του 2020 και το παλλαϊκό ποτάμι καταδίκης της Χρυσής Αυγής έξω από το εφετείο  της Αθήνας στις 7 Οκτώβρη, απέδειξαν τις απεριόριστες δυνατότητες και τη δύναμη των εργαζομένων που είναι οργανωμένοι στα συνδικάτα τους.

Η ΟΜΕ σε αυτό το διάστημα έδωσε σκληρές μάχες υπεράσπισης των σωματείων στον κλάδο της μαζί με το αλληλέγγυο  Εργατικό Κίνημα ενάντια στην επαίσχυντη επίθεση των μεταλλειοκτητών στους εργαζόμενους. Ταυτόχρονα απέκρουσε τον νόμο τη εργοδοσίας που ενισχύθηκε από τον άθλιο αντεργατικό νόμο Χατζηδάκη.

Συνεχίζεται η μάχη για την αποτροπή του ξεπουλήματος της ΛΑΡΚΟ που ξεκίνησε τον Γενάρη του 2020, όπου οι εργαζόμενοι ενωμένοι με την συμπαράσταση της ΟΜΕ (4 σωματεία της ΛΑΡΚΟ είναι μέλη της ΟΜΕ), αλλά και μεγάλου μέρους του κινήματος, κρατούν την ΛΑΡΚΟ ανοιχτή και δεν υποκύπτουν στις συνεχείς επιθέσεις της κυβέρνησης που προσπαθεί με μεθόδους τσιφλικάδων περασμένων αιώνων να διασπάσει το αρραγές μέτωπο τους.

 

 

Δεν δεχόμαστε καμία θυσία για καμία κρίση τους.

Σήμερα καλούμαστε εκ νέου να πληρώσουμε με νέες θυσίες τις συνέπειες του πολέμου. Αρνούμαστε να πληρώσουμε με νέες περιπέτειες τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.

Οι νομοθετημένοι - καθηλωμένοι μισθοί με τις πρωθυπουργικές αυξήσεις που δεν φτάνουν ούτε στο μισό της ραγδαίας ανόδου του πληθωρισμού, την ίδια στιγμή που πληρώνουμε δισεκατομμύρια για νατοϊκούς εξοπλισμούς που δε σχετίζονται με τις αμυντικές ανάγκες της χώρας μας, φέρνουν σε αδιέξοδο χιλιάδες εργατικές- λαϊκές οικογένειες, ενώ ταυτόχρονα με την λεγόμενη «ενεργειακή» κρίση τους μας καλούν να πληρώσουμε τα σπασμένα της χασούρας τους στα χρηματιστήρια του ξεπουλήματος της ΔΕΗ και του Ορυκτού μα Πλούτου σε ημετέρους .

Θα δυναμώσουμε τον αγώνα μας για:

Ø  επαναφορά της συλλογικής διαπραγμάτευσης της ΕΓΣΣΕ ως αφετηρία για την αύξηση του κατώτερου μισθού, διεκδικώντας 825€ κατώτερο μεικτό μισθό,

Ø  αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις πάνω από το ύψος του πληθωρισμού, για την κάλυψη όλων των αναγκών ανθρώπινης διαβίωσης

Ø  κατάργηση όλων των φόρων στο ρεύμα και στο φυσικό αέριο, στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης,

Ø  γενναία μείωση τιμών και πλαφόν στα βασικά είδη, στην ενέργεια, στα καύσιμα

Ø  διαγραφή χρεών, κανένα εργατικό – λαϊκό σπίτι χωρίς ρεύμα, νερό, τηλέφωνο και τρόφιμα

Ø  Στους ταξικούς αγώνες βρίσκεται η λύση! Με τους αγώνες μας να απορρίψουμε τον εργασιακό Μεσαίωνα!

Χαιρετίζουμε τους σημαντικούς  αγώνες που έγιναν σε μεγάλους χώρους δουλειάς, στην Ε- FOOD, στην COSCO, στη ΛΑΡΚΟ, στα Πετρέλαια και στα Λιπάσματα της Καβάλας, οι αγώνες που αναπτύσσονται σε αρκετούς κλάδους για υπογραφές κλαδικών ΣΣΕ όπως η υπογραφή κλαδικών συμβάσεων στους Οικοδόμους και στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, οι κινητοποιήσεις των Υγειονομικών και των Εκπαιδευτικών!

Με όλους τους κλάδους και χώρους δουλειάς, να συνενωθούμε σε ένα μεγάλο ποτάμι διεκδίκησης, να μετρήσουμε νέες νίκες, να συμβάλουμε στην ανάταση του εργατικού- συνδικαλιστικού κινήματος.

Σημαντική προϋπόθεση σε μια τέτοια πορεία είναι να κλείσουμε την πληγή που δημιουργεί στο σώμα των εργαζομένων ο κυβερνητικός- εργοδοτικός συνδικαλισμός, οι δυνάμεις που βρίσκονται στις ηγεσίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Είναι ηγεσίες που θέλουν το κίνημα δεμένο με χειροπέδες, αιχμάλωτο στα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων. Αγωνιζόμαστε και είμαστε βέβαιοι ότι πολύ σύντομα αυτός ο συσχετισμός να αλλάξει προς όφελος της ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ!

Καλούμε όλα τα Σωματεία του κλάδου, να λάβουν αποφάσεις συμμετοχής στην σύσκεψη.

ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΕΝΑΝ
ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ!

ΤΟ Δ.Σ ΤΗΣ ΟΜΕ

 

Επισυνάπτεται η το κάλεσμα του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου

 

Στην οργάνωση η δύναμη

στον αγώνα η ελπίδα

όπλο μας η αλληλεγγύη!

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΣΚΕΨΗ του ΠΑΜΕ

18 – 19 Ιούνη στον ΠΕΙΡΑΙΑ, στο Κλειστό Γήπεδο "Αριστείδης Παπαμιχαήλ" Δραπετσώνα

Οι Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα, τα δεκάδες σωματεία του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, οι επιτροπές αγώνα, οι εκατοντάδες συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ οργανώνουμε πανελλαδική σύσκεψη συνδικάτων και συνδικαλιστών με σκοπό να συζητήσουμε για την ανασύνταξη, τον προσανατολισμό και την προοπτική του κινήματός μας.

Πώς θα δυναμώσει η οργάνωση των εργαζομένων στα συνδικάτα. Πώς θα γίνει πράξη η αναζωογόνηση και η αντεπίθεση των συνδικάτων, με νέες δυνάμεις, με μεγαλύτερη ορμή και αποφασιστικότητα ώστε να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα και να διευρύνουμε τις κατακτήσεις των εργαζομένων.

Τι κίνημα χρειάζεται σήμερα για να αντιμετωπίσει την επίθεση κυβέρνησης και επιχειρηματικών ομίλων, τα νέα δεινά που περιμένουν το λαό μας από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, την ένταση της εκμετάλλευσης και το δυνάμωμα της φτώχειας, την ένταση της επίθεσης στα εργατικά δικαιώματα, το δυνάμωμα της κρατικής καταστολής και της εργοδοτικής βίας.

ΑΠΕΥΘΥΝΟΥΜΕ ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ

Σε όλα τα συνδικάτα και σε κάθε συνδικαλιστή, σε Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα που συναντηθήκαμε στις μεγάλες απεργίες, στους κλαδικούς αγώνες, στους αγώνες για τις συλλογικές συμβάσεις, κόντρα στις απολύσεις και για το δικαίωμα στην εργασία, σε όσους δε συμβιβάζονται με το άδικο. Σε όσους αρνούνται να υποταχθούν στο μέλλον της φτώχειας, της εκμετάλλευσης και των πολέμων.

Σε όσους αγωνιούν και προβληματίζονται για το μέλλον του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, δεν συμβιβάζονται με τη γραμμή της υποταγής, του συμβιβασμού, του ψευδεπίγραφου “κοινωνικού διαλόγου’” και της συνδιαλλαγής, για το πόσα θα χάσουν οι εργαζόμενοι ώστε να μη θίγεται η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων.

ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

Τα δυο χρόνια της πανδημίας φανέρωσαν ακόμα περισσότερο τους πραγματικούς ήρωες, αυτούς που πραγματικά κινούν τα νήματα τη ζωής, του αγώνα και της εξέλιξης.

Η πανδημία ήρθε να ξεγυμνώσει όσους επιχειρούν να φέρουν στα μέτρα τους τις εξελίξεις που φέρνει η ανάπτυξη των τεχνολογιών και των επιστημονικών επιτευγμάτων. Όσους επιδιώκουν να επαναφέρουν ιδεολογήματα γύρω από το τέλος της εργατικής τάξης ιδιαίτερα στους παραγωγικούς κλάδους. Όσους επιδιώκουν να πείσουν ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να θυσιάζουν την υγεία και τη ζωή τους, τη δουλειά και τα δικαιώματα τους, τις συνδικαλιστικές και ατομικές τους ελευθερίες για να μη θιγεί η ανάπτυξη της επιχειρηματικής δράσης και των κερδών τους.

Ενάντια στις σάπιες αξίες της καπιταλιστικής εργοδοσίας, στην εκμετάλλευση και την καταστολή το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, τα συνδικάτα και οι συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, συνέχισαν να δίνουν πρωτοπόρα μάχες και πρόβαλλαν με συνέπεια και αγωνιστικότητα τα αιτήματα των εργαζομένων. Δεν πειθάρχησαν στα καλέσματα υποταγής, δεν είπαν “θα λογαριαστούμε μετά”, αλλά πρωταγωνίστησαν στην οργάνωση και στη μαχητική αντίσταση των εργαζομένων για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους.

Η συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς του 2020 και η συγκέντρωση του Πολυτεχνείου στις 17 Νοέμβρη του 2020, το παλλαϊκό ποτάμι καταδίκης της Χρυσής Αυγής έξω από το εφετείο της Αθήνας στις 7 Οκτώβρη, απέδειξαν τις απεριόριστες δυνατότητες και τη δύναμη των εργαζομένων που είναι οργανωμένοι στα συνδικάτα τους. Ανέδειξαν τον αποφασιστικό και πρωταγωνιστικό ρόλο του ΠΑΜΕ στην οργάνωση και στην ενότητα της πάλης των εργαζομένων, στον ανειρήνευτο ταξικό αγώνα ενάντια στη φτώχεια, στη δυστυχία, στην καταστολή, στην εκμετάλλευση.

Κίνημα ανατροπής και αντεπίθεσης για δουλειά και ζωή με δικαιώματα

Σήμερα καλούμαστε εκ νέου να πληρώσουμε με νέες θυσίες τις συνέπειες του πολέμου. Είμαστε όμως πιο έμπειροι! Πρέπει να βρεθούμε πιο προετοιμασμένοι στη νέα επίθεση που εξελίσσεται, για να μην πληρώσουμε με νέες περιπέτειες τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, για να μπουν σε πρώτο πλάνο οι δικές μας ανάγκες.

Οι νομοθετημένοι- καθηλωμένοι μισθοί με τις πρωθυπουργικές αυξήσεις που δεν φτάνουν ούτε στο μισό της ραγδαίας ανόδου του πληθωρισμού, την ίδια στιγμή που πληρώνουμε δισεκατομμύρια για νατοϊκούς εξοπλισμούς που δε σχετίζονται με τις αμυντικές ανάγκες της χώρας μας, φέρνουν σε αδιέξοδο χιλιάδες εργατικές- λαϊκές οικογένειες.

Είναι ανάγκη να δυναμώσει ο διεκδικητικός αγώνας για:

• επαναφορά της συλλογικής διαπραγμάτευσης της ΕΓΣΣΕ ως αφετηρία για την αύξηση του κατώτερου μισθού, διεκδικώντας 825€ κατώτερο μεικτό μισθό,

• αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις πάνω από το ύψος του πληθωρισμού, για την κάλυψη όλων των σύγχρονων αναγκών μας

• κατάργηση όλων των φόρων στο ρεύμα και στο φυσικό αέριο, στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης,

• γενναία μείωση τιμών και πλαφόν στα βασικά είδη, στην ενέργεια, στα καύσιμα

• διαγραφή χρεών, κανένα εργατικό – λαϊκό σπίτι χωρίς ρεύμα, νερό, τηλέφωνο και τρόφιμα

Σήμερα δε μπορούμε να παρακολουθούμε με ουδετερότητα τα πολεμικά σφαγεία που δυναμώνουν στην Ουκρανία ούτε να παίρνουμε θέση με τον έναν ή τον άλλο ληστή στην αρπαγή του πλούτου των λαών.

Δεν είναι σύγχρονο και ρεαλιστικό να συμβιβαζόμαστε με τα ψίχουλα, να μετράμε τη ζωή μας με το σταγονόμετρο. Δεν μπορούμε να αποδεχτούμε ως τετελεσμένο γεγονός την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης και της απεργίας, να παρακολουθούμε τις αντεργατικές ανατροπές να διαδέχονται η μία την άλλην, να αντιμετωπίζουμε ως φυσιολογική εξέλιξη τη νομοθέτηση της ΕΓΣΣΕ με πρωθυπουργικά διαγγέλματα, να βλέπουμε τα εργατικά δικαιώματα να συρρικνώνονται.

Είναι ανάγκη σήμερα να δυναμώσει ο αγώνας στους χώρους δουλειάς, στους κλάδους, να δυναμώσει η αντεπίθεση του εργατικού-συνδικαλιστικού κινήματος, να ριζώσει η οργανωμένη εργατική απάντηση παντού!

Σήμερα χρειάζεται:

· Ένα εργατικό-συνδικαλιστικό κίνημα που θα αγωνίζεται και θα διεκδικεί σύγχρονους όρους εργασίας, με αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, με διεύρυνση των κοινωνικών παροχών.

· Κίνημα ζωντανό που θα ξεπεράσει τις γραφειοκρατικές ηγεσίες και διαδικασίες. Με συνδικαλιστικές οργανώσεις που θα ενώνουν τους εργαζόμενους ανεξαρτήτως εργασιακής σχέσης, θα υπερασπίζονται τις ζωντανές, συλλογικές διαδικασίες με την ενεργή συμμετοχή των εργαζομένων, θα λειτουργούν με βάση αυτές. Σωματεία ανοιχτά και δημοκρατικά, πόλος έλξης για τους νέους εργαζόμενους, κάθε εργάτης να βλέπει στη δράση των σωματείων, τις διεκδικήσεις του, τις αγωνίες του, την αλληλεγγύη των συναδέλφων του.

· Κίνημα αντεπίθεσης και όχι ηττοπάθειας και συμβιβασμού. Συνδικαλιστικές οργανώσεις ανεξάρτητες από τις δαγκάνες της εργοδοσίας και των κυβερνήσεων της, με ανοιχτό μέτωπο απέναντι τους.

· Κίνημα που θα πηγαίνει τον αγώνα ένα βήμα παραπέρα, προτάσσοντας συνολικά αιτήματα που να καλύπτουν τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και τις δυνατότητες που αναδύονται με βάση την επιστήμη και την τεχνολογία.

· Κίνημα που θα βρίσκεται πλάι στους όπου γης κατατρεγμένοι, με γνήσια διεθνιστική αλληλεγγύη, κόντρα στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους που φέρνουν αιματοκυλίσματα αμάχων, δημιουργούν φτώχεια, δυστυχία και προσφυγιά.

Στους ταξικούς αγώνες βρίσκεται η λύση! Με τους αγώνες μας να απορρίψουμε τον εργασιακό Μεσαίωνα!

Οι αγώνες που προηγήθηκαν καθ’ όλη τη διάρκεια της πανδημίας μας τροφοδοτούν με νέα δύναμη, γίνονται σημαντικές παρακαταθήκες. Δείχνουν το δρόμο της προοπτικής, ότι η δύναμη των εργαζομένων βρίσκεται στην οργάνωση, στον αγώνα, στην αλληλεγγύη.

Οι σημαντικοί αγώνες σε μεγάλους χώρους δουλειάς, στην Ε- FOOD, στην COSCO, στη ΛΑΡΚΟ, στα Πετρέλαια και στα Λιπάσματα της Καβάλας, οι αγώνες που αναπτύσσονται σε αρκετούς κλάδους για υπογραφές κλαδικών ΣΣΕ όπως η υπογραφή κλαδικών συμβάσεων στους Οικοδόμους και στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, οι κινητοποιήσεις των Υγειονομικών και των Εκπαιδευτικών, κάθε μικρότερη ή μεγαλύτερη κινητοποίηση που έγινε θέλουμε να γίνουν πείρα και δύναμη ώστε να πολλαπλασιαστούν οι εστίες αντίστασης, να αγκαλιάσουν περισσότερους κλάδους και χώρους δουλειάς, να συνενωθούν σε ένα μεγάλο ποτάμι διεκδίκησης, να μετρήσουμε νέες νίκες, να συμβάλουμε στην γενική ανάταση του εργατικού- συνδικαλιστικού κινήματος.

Σημαντική προϋπόθεση σε μια τέτοια πορεία είναι να κλείσουμε την πληγή που δημιουργεί στο σώμα των εργαζομένων ο κυβερνητικός- εργοδοτικός συνδικαλισμός, οι δυνάμεις που βρίσκονται στις ηγεσίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Είναι ηγεσίες που θέλουν το κίνημα δεμένο με χειροπέδες, αιχμάλωτο στα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων.

Η αντιπαράθεση που αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια των συνεδρίων μεγάλων Ομοσπονδιών εργαζομένων αλλά και στην ίδια τη ΓΣΕΕ δεν ήταν για το συσχετισμό και τις καρέκλες αλλά για τον προσανατολισμό και τη στάση που πρέπει να έχουν τα συνδικάτα, τον απεγκλωβισμό τους από την γραμμή της εργοδοσίας, την υιοθέτηση των αξιών της ανταγωνιστικότητας και του εταιρισμού, την απαλλαγή των συνδικάτων από το θανάσιμο εναγκαλισμό κράτους κι εργοδοτών.

Με το ΠΑΜΕ μπροστά για την αντεπίθεση του εργατικού- συνδικαλιστικού κινήματος

Το ΠΑΜΕ είναι κατάκτηση της εργατικής τάξης! Είναι μια μεγάλη συσπείρωση εργατικών σωματείων, Ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων, επιτροπών αγώνα, συνδικαλιστών. Από την πρώτη στιγμή της ίδρυσης του, το 1999, παλεύει ενάντια στην αδικία, στην εργοδοτική και κρατική καταστολή, ενάντια στην εκμετάλλευση και την καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Η δύναμη και το κύρος του ΠΑΜΕ βρίσκεται στην πρωτοπόρα δράση των σωματείων και των εργαζομένων στους κλάδους και στους χώρους δουλειάς εκεί που γεννιέται η εκμετάλλευση. Δεν πηγάζει από συνδιαλλαγές με την εργοδοσία ούτε από την ταύτιση πίσω από τις κυβερνήσεις που υπερασπίζονται το σύστημα της εκμετάλλευσης.

Κόντρα σε όσους προκαταβάλουν το τέλος των σωματείων, τον μετασχηματισμό τους σε ηλεκτρονικές λέσχες και την αντικατάσταση της ζωντανής συμμετοχής με ένα like, όλους όσους έχουν προεξοφλήσει το τέλος της απεργίας ως μορφή πάλης, όσους επιχειρούν να μετατρέψουν τα σωματεία σε ουρά των κυβερνητικών εναλλαγών και την ανάθεση του αγώνα σε μελλοντικούς-κυβερνητικούς Μεσσίες, είναι ανάγκη το εργατικό-συνδικαλιστικό κίνημα να συζητήσει συλλογικά και οργανωμένα, να αποφασίσει την απάντηση του.

Η διεύρυνση του ΠΑΜΕ με νέες αγωνιστικές δυνάμεις, με νέα συνδικάτα, είναι η απάντηση στην ένταση της επίθεσης, είναι η διέξοδος και η ελπίδα στις γραμμές των εργαζομένων, ο φόβος και το άγχος των εκμεταλλευτών μας.