ΤΟ ΧΩΜΑ ΑΤΣΑΛΙ - 12 ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΗΣ ΛΑΡΚΟ
Στίχοι: Νίκος Θεοδωρόπουλος
Μουσική - ερμηνεία - ενορχήστρωση: SUNO (AI)
«Το χώμα ατσάλι» τιτλοφορούνται τα 12 τραγούδια για το κλείσιμο της ΛΑΡΚΟ. Σε στίχους του Νίκου Θεοδωρόπουλου, απολυμένου, πρώην εργαζόμενου, συνδικαλιστή στο Σωματείο Εργαζομένων ΛΑΡΚΟ Αθήνας και μουσική, ερμηνεία, ενορχήστρωση SUNO.
Οι στίχοι των τραγουδιών αποτυπώνουν ρεαλιστικά και εύγλωττα τις συνθήκες εργασίας, τον βαρύ φόρο αίματος των εργατών της ΛΑΡΚΟ, τις επιπτώσεις από το κλείσιμο της ΛΑΡΚΟ και τις πολιτικές ευθύνες. Αλλά, παράλληλα, δείχνουν τη διάθεση των εργατών της ΛΑΡΚΟ να συνεχίσουν με όλους τους τρόπους τον ηρωικό αγώνα που δίνουν.
Σημείωμα του στιχουργού:
"Με μεγάλη συγκίνηση αποχαιρετώ με 12 τραγούδια την εταιρεία που υπηρέτησα για 35 χρόνια. Τα τραγούδια αυτά, είναι καινούργια και τα έγραψα μέσα σε 7 ημέρες. Η τεχνιτή νοημοσύνη συνεργάστηκε μαζί μου και είχαμε αυτό το αποτέλεσμα. Τα τραγούδια ξεκίνησα να τα γράφω στις 23-01-2025 και ολοκληρώθηκαν εχθές 29-01-2025. Δημοσιεύονται σήμερα 30-01-2025.
Τα αφιερώνω στους συνάδελφους μου που υπηρετήσαμε μαζί αυτή τη βιομηχανία μέσα απο αρκετά αντίξοες συνθήκες στο επιχειρησιακό πεδίο στο συνδικαλιστικό και στον πολιτικό.
Δυστυχώς η ΛΑΡΚΟ δεν άντεξε τις πολιτικές μεθοδεύσεις που την οδήγησαν στο οριστικό κλέισιμο και στην εκποίηση της.
Με ένα τραγούδι, το "Φόρος βαρύς" που περιλαμβάνεται σε αυτή τη συλλογή αποτείω τιμές στους 80 συναδέλφους μου που έχασαν τη ζωή τους εν ώρα εργασίας στις εγκαταστάσεις της ΛΑΡΚΟ.
Κουράγιο σε όλους τους απολυμένους της ΛΑΡΚΟ! "
Νίκος Θεοδωρόπουλος
Πρώην εργαζόμενος ΛΑΡΚΟ
Στιχουργός
ΤΟ ΧΩΜΑ ΑΤΣΑΛΙ
ΣΤΙΧΟΙ ΤΩΝ 12 ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΗΣ ΛΑΡΚΟ
1. Έλα Χρήστο
Είμαι από τον τόπο σας
με λένε Σταϊκούρα
Η ΛΑΡΚΟ δε συμφέρει πια
Κάθε χρονιά χασούρα
Θα φέρουμε επενδυτή
να την εκσυχρονίσει
κι Λάρυμνα από χωριό
Θα 'ναι Μικρό Παρίσι
Έλα Χρήστο έλα Χρήστο
παρ' το μαγαζί και κλείστο
Οι υπουργοί συσκέφτηκαν
κι είχαν στο νου την Τέρνα
και πήγαν στον Πρωθυπουργό
να παίξει τη λατέρνα
Και βάλανε Διαχειριστή
να κάνει τα κουμάντα
και μεσ' στο εργοστάσιο
δεν έμειν' ούτε.... ζάντα
Έλα Χρήστο έλα Χρήστο
παρ' το μαγαζί και κλείστο
2. Συρματοπλέγματα
Τα παγωμένα χώματα πετρώνουν
αναβαθμίδες, μ' απολίθωμα ροδιές
και στα καμίνια αγριόχορτα φυτρώνουν
μισοκαμένες απ" το μέταλλο ποδιές
Και συ περνάς κι ούτε κοιτάς τα πεπραγμένα
σαν να μη βάρδιεψες τις περιστροφικές
Λες κι ήταν όλα περασμένα ξεχασμένα
Συρματοπλέγματα σε κόψαν απ' το χθες
Μήνες πολλούς σβηστό το λεωφορείο
το δρομολόγιο σα στίγμα στατικό
Μόνο ο βοριάς σφυρίζει μες στο κρύο
και η ζωή σε παραστατικό
Και συ περνάς κι ούτε κοιτάς τα πεπραγμένα
σαν να μη βάρδιεψες τις περιστροφικές
Λες κι ήταν όλα περασμένα ξεχασμένα
Συρματοπλέγματα σε κόψαν απ' το χθες
3. Υπουργός - Αυτουργός
Έβαλες κι εσύ το λιθαράκι σου
ήσουνα της Λάρκο ο υπουργός
ταυτίστηκες μ' όλο το παρεάκι σου
και έγινες ρε Σκρέκα ο αυτουργός
Και βγάζατε στη φόρα τους μισθούς
που δήθεν παίρναν τάχα οι εργάτες
κι εσείς προαγωγές, διορισμούς
σε φίλους, συγγενείς και.... κομματάρχες
Ήρθαμε μια μέρα στο γραφείο σου
και έλεγες πως όλα παν καλά
Καμάρωνες Κωστή στο υπουργείο σου
και πιάσαμε της Λάρκο τα παλιά
Και βγάζατε στη φόρα τους μισθούς
που δήθεν παίρναν τάχα οι εργάτες
κι εσείς προαγωγές, διορισμούς
σε φίλους, συγγενείς και.... κομματάρχες
4. Καημένο εργοστάσιο
Που πήγατε ωρέ παιδιά
που είστε πως περνάτε;
Γιατί με παρατήσατε και πίσω δε γυρνάτε;
Μη τάχα και σας πείραξα
μη κάτι που δεν πρέπει
Καλοκαιριά μ' αφήσατε
χειμώνας κι έχει έρθει
Εγώ μονάχο δεν μπορώ
δεν έχω μάθει μόνο
όλους σας ξέρω από παιδιά
τον κάθε σας τον πόνο
Σβηστά είναι τα καμίνια μου
κι οι περιστροφικές μου
και που να πω τη γκρίνια μου
σβήνουν οι αντοχές μου
Είμαστε εδώ, δε φύγαμε
ποιο μέρος που να πάμε;
Εδώ, που γεννηθήκαμε
τον τόπο μας πονάμε
Κοψοχρονιά σε πήρανε
και σ' έχουνε μαντρώσει
σκοπιές σου βάλαν, φύλακες
κανείς μας μη ζυγώσει
Με φορτηγά σ' αδειάζουνε
με ήλιο με φεγγάρι
καημένο εργοστάσιο
σε κάμανε κουφάρι
Σβηστά είναι τα καμίνια μου
κι οι περιστροφικές μου
και που να πω τη γκρίνια μου
σβήνουν οι αντοχές μου
5. Φόρος βαρύς
Κάτι ακούστηκε και τρίξανε τα τζάμια...
Το εργοστάσιο κοιτώ, Μαύρος Καπνός
Εργατικό…
σε λίγο δάκρυα - ποτάμια
Κι άλλο ατύχημα, δεν πέρασε καιρός...
Στα κοιμητήρια και στα εικονοστάσια
Καντήλια καίνε για μισό αιώνα, εδώ
Παραμονεύει ο Χάρος στα λεβητοστάσια
στον ταινιόδρομο, στην ψύξη, στο σιλό
Φόρος βαρύς σα ρετσινιά στα Λαρκοχώρια
Στο προσκλητήριο ακούγεται: "Απών"…
Φορές ογδόντα… Πατεράδες, νέα αγόρια
κι ο διασυρμός τους σε παιχνίδια υπουργών
Στα κοιμητήρια και στα εικονοστάσια
Καντήλια καίνε για μισό αιώνα, εδώ
Παραμονεύει ο Χάρος στα λεβητοστάσια
στον ταινιόδρομο, στην ψύξη, στο σιλό
6. Κρατικοδίαιτος Υπουργός
Εγώ δεν έχω ένσημα
ούτε ένα στη ζωή μου
Είμαι κρατικοδίαιτος
από τη γέννηση μου
Όμως αυτό που γίνεται
μ' εξόργισε εμένα
Στη Λάρκο υπερβήκατε
όλα τα εσκαμμένα
Αποκρατικοποίηση
Το κράτος μου ανήκει
Βρήκατε το δημόσιο
για ξάπλα κι.... αραλίκι
Μόνο τρελός άμα βρεθεί
Θα έρθει να σας πάρει
Γι αυτό τη δίνω λεύτερη
απ όλα της τα βάρη
Μόνο το ενεργητικό
πουλάω μάγκες, όντως
κι όχι τις παθογένειες
όλου του παρελθόντως
Αποκρατικοποίηση
Το κράτος μου ανήκει
Βρήκατε το δημόσιο
για ξάπλα κι.... αραλίκι
7. Το χώμα ατσάλι
Αυτό που ξέραμε και κάναμε για χρόνια
αυτό που ξέραμε και κάναμε καλά:
«Το χώμα ατσάλι»
τρεις γενιές, παιδιά κι εγγόνια
όμως μια μέρα μας στέρησαν τη δουλειά
Το χώμα ατσάλι
το χώμα ατσάλι
Στοές, καμίνια και βουνά στη βιοπάλη
Το χώμα ατσάλι
το χώμα ατσάλι
Τη τσιμινιέρα να καπνίσουμε και πάλι
Εδώ 'ρημώσανε τα πάντα κι όλα σβήσαν
ένα σφουγγάρι τα διέγραψε με μιας
Νεκρό Τοπίο.... τις ζωές μας τις διαλύσαν
κι ο ορυκτός μας πλούτος μέρος της σκλαβιάς
Το χώμα ατσάλι
το χώμα ατσάλι
Στοές, καμίνια και βουνά στη βιοπάλη
Το χώμα ατσάλι
το χώμα ατσάλι
Τη τσιμινιέρα να καπνίσουμε και πάλι
8. Κολυμπηθρόξυλο
Εδώ στο εργοστάσιο παιδιά,
έχουν φύγει όλοι
Πέφτουνε τα πυρότουβλα
γκρεμίζονται οι θόλοι
Τύποι περίεργοι έρχονται και με ξηλώνουν
Κάτι μου λέει μέσα μου πως με απαξιώνουν
Έρημο θα μείνω
παλιοσίδερα θα γίνω!!
------
Κι εδώ στο Κόκκινο το ορυχείο
μοιάζει απόκοσμο μνημείο
Αφού έχει σβήσει η Λάρυμνα, που ήταν το θεριό
κι εδώ αργοπεθαίνει το χωριό
----
Σε μένα, απέναντι στην Εύβοια παιδιά,
έρχονται τύποι στα κρυφά
Τα μηχανήματα ξηλώνουν
Οι εργάτες πλέον δε ζυγώνουν
----
Κι εγώ εδώ στην Καστοριά
είμαι Παροπλισμένο...
μονάχο εδώ στα σύνορα, απ' όλους ξεχασμένο...
Θα πω και για τα Σέρβια εγώ,
που έβγαζε λιγνίτη
Αυτό έχει κλείσει από παλιά
Δεν υπάρχει ψυχή
Η..... πράσινη μετάβαση το πλήττει
-----
Παιδιά, εδώ Αθήνα
Εγώ εδώ τα βλέπω όλα...
Η υπόθεση είναι.... "φόλα"...
Δε θέλω να σας ανησυχήσω αλλά:
Δεν Θα Μείνει
Κολυμπηθρόξυλο
9. Ο Φιλάκιας
Ακούστε τώρα τι θα πω
ο Υπουργός μιλάει…
να με χειροκροτήσετε
ο λόγος μου μετράει
Τη ΛΑΡΚΟ κι αν την έκλεισα
σας έλεγα δε θέλω
Μα φώναζε η Στερεά
"-Να κλείσει το μπουρδέλο"
Θέλω θέλω, παλαμάκια
Θέλω θέλω, παλαμάκια
κι αν δε θέλετε....
"Φιλάκια"
Μέσα απ' τα προγράμματα
μπορώ να σας βολέψω
Είναι η ΚΥΑ έτοιμη
δυό χρόνια να σας θρέψω
Εσείς με κάνατε Υπουργό
γιατί αστείο - αστείο,
μεσ' στη Λαμία θ' άνοιγα
Λογιστικό Γραφείο
Θέλω θέλω, παλαμάκια
Θέλω θέλω, παλαμάκια
κι αν δε θέλετε....
"Φιλάκια"
10. Παροπλισμένοι γερανοί
Ούτε καράβι δεν περνάει να φορτώσει
ούτε ένας κόκκος Νικελίου πουθενά
Εδώ ο τόπος έχει πλέον μαραζώσει
παντού το φάντασμα της ΛΑΡΚΟ τριγυρνά
Παροπλισμένοι γερανοί και φορτηγίδες
Δεν έχει λάσπη.... ούτε σκόνη.... ούτε σκουριά
Καημένη, άντεξες όλες τις καταιγίδες
Μα τούτη η λαίλαπα σου έπεσε βαριά
Τα φορτηγά σαν τα μυρμήγκια μπαινοβγαίναν
Το πέρα - δώθε σταματήσανε καιρό
Τους οδηγούς τους δε συνάντησα κανέναν
Δεν έχει τίποτα εδώ να καρτερώ
Παροπλισμένοι γερανοί και φορτηγίδες
Δεν έχει λάσπη.... ούτε σκόνη.... ούτε σκουριά
Καημένη, άντεξες όλες τις καταιγίδες
Μα τούτη η λαίλαπα σου έπεσε βαριά
11. Μπλα, μπλα, μπλα
Δύο εργάτες που 'ταν φίλοι
συναντηθήκανε στην Πύλη
και συζητούσαν τα παλιά τους
βαριά τους έβγαινε η μιλιά τους
Και μπλα μπλα μπλα
και μπλα μπλα μπλα
μέχρι που να νυχτώσει
«-Που να τους πάρει λέγανε
και που να τους σηκώσει»
Τους έζωνε η ατυχία
γύρω στον κόλπο ησυχία
Σκοπιά φυλάγανε οι σκύλοι
άλλοι πρωί κι άλλοι το δείλι
Και μπλα μπλα μπλα
και μπλα μπλα μπλα
μέχρι που να νυχτώσει
«-Που να τους πάρει λέγανε
και που να τους σηκώσει»
Κάποτε μπαίνανε στη βάρδια
Τώρα με πορτοφόλια άδεια
και μ' ένα τσίπουρο στη μέση
που το' χανε
αφήσει φέσι
Και μπλα μπλα μπλα
και μπλα μπλα μπλα
μέχρι που να νυχτώσει
«-Που να τους πάρει λέγανε
και που να τους σηκώσει»
12. Ντροπή
Εδώ υπάρχει μόνο ησυχία
Εδώ διαπράχτηκε έγκλημα και βιασμός, μοιχεία
Νέα Δημοκρατία
Άμα βρεθείς στη Λάρυμνα
δεν έχει νταβαντούρι
Απέραντη σιωπή...
Τη ΛΑΡΚΟ καταντήσανε
απέραντο αχούρι
Ντροπή
Υπάρχουνε αδειάσειστα στοιχεία
Εδώ διαπράχτηκε έγκλημα, μ' όλα τα υπουργεία
Νέα Δημοκρατία
Άμα βρεθείς στη Λάρυμνα
δεν έχει νταβαντούρι
Απέραντη σιωπή...
Τη ΛΑΡΚΟ καταντήσανε
απέραντο αχούρι
Ντροπή
Στίχοι: Νίκος Θεοδωρόπουλος
Μουσική - ερμηνεία - ενορχήστρωση: SUNO (AI)
Πηγή:
