“Μεταλλευτικός Τομέας, Τάσεις” Νίκος Γεωργακάκης Μεταλλειολόγος Μηχανικός, Δρ Χάρης Σμυρνιώτης, γεωλόγος

Νίκος Γεωργακάκης Μεταλλειολόγος Μηχανικός,

                                                                             Δρ Χάρης Σμυρνιώτης, γεωλόγος

                                            Μεταλλευτικός Τομέας. 

Τάσεις και προοπτικές

 

Γεωργακάκης Νίκος 19 05 24

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

 

1.   ΓΕΝΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

 

2. Η ΕΓΧΩΡΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΟΡΥΚΤΩΝ ΠΡΩΤΩΝ ΥΛΩΝ

2.1 Η Διαχρονική Εξέλιξη της Μεταλλευτικής και Λατομικής Δραστηριότητας στην Περίοδο 2011 -2022

2.2  Συμπεράσματα  Περιόδου 2021 – 2022

 

3. ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗ ΑΞΙΑ ΜΕΤΑΛΛΩΝ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ 2021 – 2022 και ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ.

4. ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ

4.1 Ασφάλεια – Υγιεινή Εργαζομένων

 4.2 Αμοιβές

5. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

6. ΕΠΙΛΟΓΟΣ

 1. ΓΕΝΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

Είναι γνωστό, πως, ο ορυκτός πλούτος  μας αξιοποιείται  από την αρχαιότητα. Όμως, παρόλο που κατά τα προηγούμενα 150 χρόνια είχαμε  συστηματικότερη εκμετάλλευση κατά τις τελευταίες δεκαετίες, κυρίαρχο φαινόμενο είναι η  αποβιομηχάνιση και η κυριαρχία των υπηρεσιών, με τον τουρισμό, να πρωτοπορεί και να βαφτίζεται, άκουσον-άκουσον, «η βαριά βιομηχανία της χώρας»

Έχοντας σαν αρχή, πως μια οικονομία, για να υπηρετεί τον τόπο, θα πρέπει:

·         πρώτον  να βασίζεται στην εγχώρια παραγωγή και λιγότερο σε εισαγωγές

·         δεύτερο στη βιομηχανία (δηλαδή τη μέγιστη καθετοποίηση της παραγωγής)

·         τρίτον να έχει το μέγιστο οικονομικό όφελος στο λαϊκό εισόδημα με το μικρότερο δυνατό αρνητικό αποτύπωμα στο περιβάλλον

·         τέταρτον αλλά πρωτεύον να λαμβάνονται όλα τα απαραίτητα μέτρα Υγιεινής και Ασφάλειας για μηδενικά εργατικά ατυχήματα

Υποστηρίζουμε το στόχο της αξιοποίησης του ορυκτού πλούτο της χώρας προς όφελος του λαού και μάλιστα στο μέγιστο βαθμό όχι μόνο ποσοτικά αλλά και ποιοτικά με την έννοια ότι από την όποια εκμετάλλευση με τις διάφορες μεθόδους εμπλουτισμού και βιομηχανικής παραγωγής τα απορρίμματα  θα πρέπει να είναι τα ελάχιστα δυνατά. Με άλλα λόγια να προωθείται η παραγωγή περισσότερων προϊόντων και  τα απορρίμματα να είναι τα ελάχιστα, ώστε και το   περιβαλλοντικό αποτύπωμα  να είναι το  ελάχιστο δυνατό.

Η παράμετρος αυτή περιορισμού των μεταλλευτικών απορριμμάτων και της περιορισμένης έως ελάχιστης περιβαλλοντικής επιβάρυνσης είναι σημαντική και συμβάλλει στην συναίνεση των τοπικών κοινωνιών δεδομένης της αρνητικής εμπειρίας των τοπικών κοινωνιών από την ληστρική εκμετάλλευση των κοιτασμάτων.

 Η Πολιτεία οφείλει να λάβει σοβαρά υπόψη την άποψη του Μεταλλειολόγου Μηχανικού Δρα Κώστα Στουρνάρα, πρώην Γενικού Διευθυντή ΕΚΕΠΥ,( ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΕΡΑΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΥΡΙΜΑΧΩΝ), που τεκμηριωμένα αναφέρει: “Στην εξορυκτική-εμπλουτιστική βιομηχανία, μεγάλες ποσότητες ‘’στείρων’’ θα μπορούσαν να τύχουν επωφελούς αξιοποίησης βελτιώνοντας την ανταγωνιστικότητα της εκμετάλλευσης και μειώνοντας το περιβαλλοντικό της αποτύπωμα, όπως αναφέρει σε κείμενο του ”Περιβαλλοντική Έρευνα και Τεχνολογική Καινοτομία στην ΕΚΕΠΥ”.

Άλλωστε  το πλαίσιο εφαρμογής του Κανονισμού Στρατηγικών και Κρίσιμων ΟΠΥ (ΣΚΟΠΥ) της Ε.Ε. προβλέπει ότι ένα μερίδιο της ζήτησης θα  καλύπτεται  μέσω δευτερογενών ΣΚΟΠΥ που υπάρχουν στα μεταλλευτικά απόβλητα.

 2. Η ΕΓΧΩΡΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΟΡΥΚΤΩΝ ΠΡΩΤΩΝ ΥΛΩΝ

Η παρουσίαση των δεδομένων της μεταλλευτικής  και λατομικής δραστηριότητας βασίζεται στην ετήσια έκθεση  του Υπουργείου Ενέργειας και Περιβάλλοντος του 20022.

2.1 Η Διαχρονική Εξέλιξη της Μεταλλευτικής και Λατομικής Δραστηριότητας στην Περίοδο 2011 -2022

Στον επόμενο πίνακα παρουσιάζονται συγκεντρωτικά στοιχεία της ετήσιας παραγωγής ορυκτών Πρώτων Υλών στην Ελλάδα κατά τη χρονική περίοδο 2011-2022

 Με βάση τον παραπάνω δεδομένα καταγράφονται στη χρονική περίοδο 2011 – 2022 οι παρακάτω ποσοστιαίες μεταβολές ανά Ορυκτή πρώτη ύλη ή προϊόν. 

 Ορυκτά :  Ποσοστιαία μεταβολή στην περίοδο  2011 -  2022     

                       

1	Μικτά θειούχα μεταλλεύματα (εν ξηρώ)                         αύξηση    116  %
2	Αλουμίνα* Ένυδρη                                                                  αύξηση       26   %
3	Αλουμίνιο                                                                                 αύξηση       17,5%
4	* Καυστική Μαγνησία                                                            αύξηση       42  %
5	Κίσσηρις                                                                                    αύξηση    170   %
6	Νικέλιο σε κράμα                                                                     μείωση     169  %
7	Σιδηρονικελιούχο μετάλλευμα Λατερίτης                         μείωση    1055 %
8	Λιγνίτης                                                                                      μείωση     307  %
9	Βωξίτης                                                                                         μείωση      96 %
10	Λευκόλιθος                                                                                μείωση        96 %
11	* Δίπυρη  Μαγνησία                                                                μείωση        61 %
12	Αργιλοπυριτικά τσιμεντοβιομηχανίας                                  μείωση      27   %
13	Μπετονίτης                                                                               μείωση        7.5%
14	Μάρμαρα σε όγκους (m3)                                                      μείωση    16.7 %

 Είναι σημαντικό να αναφέρουμε την εκτίμηση του ΣΜΕ (Σύνδεσμος Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων)[1] ότι η χρονιά του 2020 έκλεισε με την παγκόσμια ύφεση στο 4,4%, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είδε την οικονομία της να συρρικνώνεται κατά 7,8% και ότι η χώρα μας ξαναδοκιμάστηκε μετά την περίοδο των μνημονίων με επιπτώσεις και στην εξορυκτική βιομηχανία.

Για αυτό και έχει ενδιαφέρον να επικεντρώσουμε και στην σύγκριση της εγχώριας Παραγωγής Ορυκτών Πρώτων Υλών στην περίοδο 2021-2022 που αφορά την μετά Covid περίοδο για τις κυριότερες Ο.Π.Υ (Oρυκτές Πρώτες Ύλες) με βάση τα δεδομένα του Υπουργείου:

·         Η περαιτέρω ισχυρή μείωση κατά -61% παραγωγής λατερίτη, απόρροια του καθεστώτος ειδικής διαχείρισης εν λειτουργία που έχει τεθεί η ΛΑΡΚΟ (ν.4660/2020).

·         Η αύξηση παραγωγής λιγνίτη +15,4%, αποτέλεσμα των έκτακτων αποφάσεων επαναλειτουργίας ορυχείων, για λόγους ενεργειακής επάρκειας και ασφάλειας της χώρας

·         Η μείωση της εξόρυξης βωξίτη κατά -4,4% και της παραγωγής αλουμίνας, που δεν επιδρά στην παραγωγή αλουμινίου, η οποία παραμένει σταθερα λόγω εισαγωγής βωξίτη.  Και επίσης  σχετίζεται κα με το χαμηλό κόστος ενέργειας .που έχει εξασφαλίσει ο Μυτιληναίιος με προνομιακή σύμβαση  που ισχύει για δεκαετίες από εποχής  Pechiney (Πεσινέ).

·         Το «ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ της ΕΛΛΑΔΟΣ» (ΑτΕ) εκτός από τους 1.341.000 τον. ελληνικού βωξίτη, απορρόφησε και 510.000 τον. τροπικού (εισαγόμενου) βωξίτη. Παρήγαγε 821.000 τον. ένυδρης αλούμινας , 695.398 τον. άνυδρης και 181.631 τον. αλουμινίου μετάλλου.

·         Ο ρυθμός εξόρυξης μαγνησίτη παραμένει σταθερός, ωστόσο τα εμπορικά προϊόντα μαγνησίας σημειώνουν αύξηση κατά +8% ενώ η παραγωγή πυρίμαχων μαζών παρουσιάζεται μειωμένη - 6,7%

·         Η περαιτέρω μείωση -14,4% παραγωγής μεικτών θειούχων ορυκτών επιφέρει μεγάλη μείωση των σχετικών προϊόντων εμπλουτισμού· γαληνίτη (-29,7%) και σφαλερίτη (-46,2%), ωστόσο η παραγωγή του χρυσοφόρου αρσενοπυρίτη παρουσιάζει αύξηση +7,6%.

 

 

·         Στην κατηγορία των βιομηχανικών ορυκτών, η παραγωγή αργιλοπυριτικών υλών για τη χρήση τους στην τσιμεντοβιομηχανία, της γύψου, του ζεολίθου, και της κίσσηρης καταγράφουν άνοδο.

·         Η παραγωγή ογκομαρμάρων παρουσιάζει μείωση κατά -29%

·    Η παραγωγή αδρανών υλικών εμφανίζει περαιτέρω αύξηση κατά +9%, με ενίσχυση των πρώτων υλών για ειδικές χρήσεις (τροφοδοσία τσιμεντοβιομηχανίας, ασβεστοποιίας, μονάδων σκυροδέματος) κατά +83%

2.2  Συμπεράσματα για την Περίοδο 2021 - 2022

 Με βάση τα δεδομένα του Υπουργείου και τις εκτιμήσεις του ΣΜΕ. οι επιπτώσεις της πανδημίας και κυρίως όμως της διαδικασίας απολιγνιτοποίησης στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα και της περικοπής παραγωγής σιδηρονικελίου, αποτυπώνονται στις 29 επιχειρήσεις  του ΣΜΕ με την πτώση κατά 18% του όγκου παραγωγής εμπορεύσιμων προϊόντων σε σχέση με το 2019, καθώς και με τη μείωση των πωλήσεων και των εξαγωγών κατά 25% το 2020 και με μείωση στην απασχόληση κατά -1,2 %. 

 

Ενώ για το σύνολο της ελληνικής εξορυκτικής βιομηχανίας το 2020 ήταν ακόμη χειρότερη η εικόνα αφού μειώθηκαν η παραγωγή κατά -30 %, οι πωλήσεις και οι εξαγωγές κατά -20% και η απασχόληση κατά -10%

Τέλος αξίζει να αναφερθούμε στην μεταβολή του αριθμού των ενεργών παραγωγικών χώρων σε σχέση με τις Δηλώσεις Απραξίας στη διάρκεια αυτής της τελευταίας 3ετίας επισημαίνοντας ότι κατά το έτος 2022 σημειώνεται στην κατηγορία των μεταλλευτικών ορυκτών, ο αριθμός των 300 Δηλώσεων Απραξίας παραμένει ιδιαίτερα αυξημένος συγκριτικά με τον αριθμό των 47 Δελτίων Δραστηριότητας αποδεικνύοντας, κατά το Υπουργείο, ότι σημαντικά αποθέματα μεταλλευμάτων παραμένουν αναξιοποίητα και συνεπώς δεν συνδράμουν στην τοπική, εθνική και ευρωπαϊκή οικονομία.

 

3. Οι ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗ ΑΞΙΑ ΜΕΤΑΛΛΩΝ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ 2021 – 2022 και ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ.

 Η διακύμανση της αξίας των μετάλλων Ni, Al, Co, Zn, Au, Ag, Cu που εμπεριέχονται στα εγχώρια μεταλλεύματα, αποτυπώνεται στα διαγράμματα για τα έτη 2021 και 2022. Η χρηματιστηριακή εξέλιξη επηρεάζεται αφενός από τον εμπορικό ανταγωνισμό και αφετέρου από την άσκηση πολιτικής σε ζητήματα που αφορούν την έρευνα, εκμετάλλευση και πώληση ορυκτών πρώτων υλών  αλλά και τη διάρθρωση της αγοράς για την αντιμετώπιση της διαχρονικής ολιγοπωλιακής προμήθειας. Με βάση αυτά σημειώνονται τα εξής: (Πηγή: http://www.latomet.gr/ypan/Hypertrak/BinaryContent.aspx?pagenb=28211)

 1.      Την περίοδο Μάρτη – Μάη 2022 η τιμή του Νικελίου ξεπέρασε το 55.000 US$. τον τόννο, αυξήθηκε κατά 250% λόγω του προκληθέντος από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, κλίματος αβεβαιότητας, καθώς η Ρωσία διατηρεί το 7,5% της παγκόσμιας παραγωγής. Η τιμή του Νικελίου (Ni) παρουσίασε διακυμάνσεις ωστόσο επαναπροσέγγισε την τιμή ~30000$/t  για πρώτη φορά μετά το 2008.

2.      Την περίοδο Μάρτη – Ιούνη 2022 η τιμή του ξεπέρασε το 80.000 US$. τον τόννο. Η σταδιακά αυξανόμενη τιμή του Κοβαλτίου (Co) έρχεται ως αντίκτυπο της παγκόσμιας τάσης παραγωγής συσσωρευτών, που απορροφούν το 40% του διαθέσιμου στην αγορά μετάλλου, και της αεροδιαστημικής. Η αύξηση στην τιμή του Κοβαλτίου συνδέεται με γεωπολιτικά ζητήματα (ρωσο-ουκρανικός πόλεμος) λόγω αυξημένου ρίσκου και αβεβαιότητας και τα παραμένοντα προβλήματα στις μεταφορές. Η Ινδονησία (2η στην παγκόσμια κατάταξη παραγωγής Co μετά τη Δημοκρατία του Κονγκό), ανακοίνωσε νέα εξορυκτικά έργα για τον 10πλασιασμό της παραγωγής έως το 2030.

3.      Αφενός το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας, που πλήττει ιδιαίτερα την μεταλλουργική βιομηχανία και οδηγεί σε μείωση του ρυθμού παραγωγής του ευρωπαϊκού Αλουμινίου (Al) και αφετέρου η διακοπή λειτουργίας εργοστασίων αλουμινίου μεγάλης δυναμικότητας στην Ουκρανία (~2,5 εκατ. τόνων/έτος) αλλά και οι ανακοινώσεις απαγόρευσης χρήσης ρωσικού αλουμινίου, διαφοροποίησαν την παγκόσμια αγορά. Η τιμή παρουσίασε πτωτική τάση κυρίως από το β’ εξάμηνο.

4.      Η παγκόσμια παραγωγή Χρυσού (Au) διατηρήθηκε στα επίπεδα του 2021 ενώ αύξηση παρουσίασε η κατανάλωση του μετάλλου λόγω ανάκαμψης της κοσμηματοποιίας, αλλά και της πολιτικής αποθεματοποίησης της Κίνας.

5.      Πτωτικά κυμάνθηκε η τιμή του Χαλκού (Cu) το 2022 εξαιτίας κυρίως της ύφεσης του κατασκευαστικού τομέα στην Κίνα, του πληθωρισμού και της παγκόσμιας ενεργειακής κρίσης με επίκεντρο την ΕΕ.

6.      Η έκδοση του Αμερικανικού Κανονισμού για την μείωση του πληθωρισμού (US- IRA), περιλαμβάνει διατάξεις γενναίας κινητροδότησης για τις κρίσιμες πρώτες ύλες που θα τροφοδοτήσουν την αγορά καθαρής αυτοκίνησης, τις μπαταρίες Λιθίου και τα έργα αποθήκευσης ενέργειας.

 

Από τα παραπάνω είναι φανερό ότι η προσήλωση της κυβέρνησης στην πολιτική βίαιης απολιγνητοποίησης, μαζί με τη δογματική πολιτική εκποίησης της ΛΑΡΚΟ με την συστηματική απαξιοποίηση της είχε αρνητικές επιπτώσεις στο σύνολο της εξορυκτικής βιομηχανίας της χώρας.

 4. ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΜΟΙΒΕΣ

 

4.1 Ασφάλεια – Υγιεινή Εργαζομένων

 Στον επόμενο πίνακα, παρουσιάζεται ο αριθμός των θανατηφόρων ατυχημάτων κατά τη χρονική περίοδο 2012-2022

 

ΕΤΟΣ	Θανατηφόρα ατυχήματα
2012	2
2013	5
2014	4
2015	3
2016	7
2017	2
2018	2
2019	6
2020	4
2021	3
2022	3

 Παράλληλα υπήρξαν αρνητικές εξελίξεις όσον αφορά το εργατικό δυναμικό:

ü  Ο αριθμός θανατηφόρων ατυχημάτων στους μεταλλευτικούς και λατομικούς χώρους, στην περίοδο 2012-2022 ήταν 41 που σημαίνει κατά μέσο όρο  4 και πλέον νεκροί εργαζόμενοι τον χρόνο.

ü  Στην περίοδο 2021 -2022 με βάση τα στοιχεία του ΣΜΕ στις επιχειρήσεις του  ο συνολικός αριθμός θανατηφόρων ατυχημάτων ήταν 2.

ü  Ο συνολικός αριθμός απωλεσθεισών ωρών εργασίας λόγω ατυχημάτων το 2019 ήταν 18.192 και το 2020 ήταν 25.809

ü  Ο συνολικός αριθμός ωρών εκπαίδευσης σε «Ασφάλεια – Υγιεινή» το 2019 ήταν 78.738 και το 2020 ήταν 46.365

ü  Το Ποσοστό εργαζομένων που παρακολουθούνται περιοδικά με ιατρικές εξετάσεις (από το σύνολο των άμεσα απασχολούμενων) το 2019 ήταν 85%και το 2020 ήταν 70%

Σημαντική παρατήρηση που αφορά την μη εφαρμογή της νομοθεσίας και επομένως επιπτώσεις  σε αυξημένα  ατυχήματα, είναι η διαχρονική υποστελέχωση της  επιθεώρησης Μεταλλείων στη Νότιο Ελλάδα όπου σήμερα υπηρετούν μόνο 2 μηχανικοί, ενώ, παρόμοια είναι και η κατάσταση στην επιθεώρηση μεταλλειων Βορείου Ελλάδας, η οποία αν και διαθέτει σήμερα το μεγαλύτερο δυναμικό ορυκτού πλούτου, υπηρετούν μόνο 3 μηχανικοί)

 4.2 Αμοιβές

Όπως προκύπτει από τα στατιστικά στοιχεία ΕΛΣΤΑΤ (Δελτίο Τύπου-Έρευνα Εργατικού Δυναμικού (Α-Δ τρίμηνο), 2022) σύμφωνα με την ταξινόμηση της Eurostat το μέσο ωριαίο μισθολογικό κόστος ισούται με 10,9 €/h.

 Το ύψος του μέσου ωριαίου κόστους εργασίας στον κλάδο ΟΠΥ στην Ελλάδα υπολείπεται σημαντικά των σχετικών ευρωπαϊκών δεικτών και  είναι περίπου 70%  μικρότερο από τον μέσο όρο της Ε.Ε. και 150% μικρότερο από το μέσο όρο του αντίστοιχου της Ευρωζώνης.

Επίσης κατά την τριετία 2020-2022 καταγράφεται μείωση -6%, σε αντίθεση με τη συνεχή αυξητική τάση κατά +14% που καταγράφεται στην ΕΕ και 9% στην Ευρωζώνη

 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

 Αξιολογώντας  τα όσα προαναφέρθηκαν προκύπτουν τα παρακάτω συμπεράσματα:

1.      Η μεγάλη εικόνα, είναι, πως όσον αφορά τα μεγέθη του μεταλλευτικού τομέα αυτός μάλλον συρρικνώνεται. Η συρρίκνωση είναι χαρακτηριστική σε Βωξίτη, ωμό Λευκόλιθο, Δίπυρη Μαγνησία, Νικέλιο και Λιγνίτη και σε κάποιο βαθμό  και προς τα μάρμαρα. Αντίθετα έχουμε αύξηση σε (Αλουμίνα Ένυδρη), Μικτά Θειούχα (χρυσοφόρο αρσενοπυρίτη), Κίσσηρη

 2.      Είναι ιδιαίτερα σημαντική, η διαχρονική παραγωγή βιομηχανικών ορυκτών και δη περλίτη και μπετονίτη που κατατάσσουν την χώρα μας στις υψηλότερες θέσεις όχι μόνο της Ευρωπαϊκής ένωσης αλλά και διεθνώς,

3.      Κύρια δραστηριότητα εμφανίζεται γύρω από το κύκλωμα Βωξίτη, Αλουμίνα-Αλουμίνιο, Λευκόλιθο και Μαγνησία, Λατερίτες – Νικέλιο, Λιγνίτες, Μάρμαρα

4.      Αρνητική εξέλιξη υπήρξε η εγκατάλειψη της μονάδας παραγωγής σιδηροχρωμίου που είχε κατασκευασθεί το 1983 από την Φιλανδική εταιρεία Otocumpu η οποία έκλεισε το 1991 αλλά και η εγκατάλειψη σχεδίων καθετοποίησης βιομηχανικών εγκαταστάσεων όπως ήταν παλιότερα η σκέψη για παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα με αξιοποίηση σιδηροχρωμίου, σιδηρονικελίου, η εγκατάλειψη σχεδίων για πετροχημική βιομηχανία κλπ

5.      Να επισημανθεί βεβαίως, ότι, η αποβιομηχάνιση δεν είναι αποκλειστική εξέλιξη στην Ελλάδα αλλά ευρύτερα και στην Ευρώπη με κύριες αιτίες το ενεργειακό κόστος και τη δυνατότητα εισαγωγών φθηνότερων πρώτων υλών από άλλες χώρες (πχ Κίνα κλπ)

6.      Όσον αφορά τα ατυχήματα το 2016 είχαμε 7 θανατηφόρα και το 2019 είχαμε 6 θανατηφόρα. Τα περισσότερα ατυχήματα φαίνεται να εμφανίζονται εντός της περιόδου των μνημονίων συγκεκριμένα το  2016 και 2019.

 7.      Κατά τη γνώμη μας,  ο μεταλλευτικός τομέας θα πρέπει να παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της χώρας και γι΄ αυτό είναι αναγκαία η μεταβολή της υφιστάμενης κατάστασης, δηλαδή  της παραγωγικής στασιμότητας και αποβιομηχάνισης της χώρας δεν μπορεί να συντελεστεί παρά μόνο υπό 3 προϋποθέσεις:

ü  Πρώτη προϋπόθεση: Στροφή από το υφιστάμενο μοντέλο της θεοποίησης των υπηρεσιών σε ένα μοντέλο στήριξης της βιομηχανίας της χώρας όπου στη βιομηχανία, με βάση τον ορισμό της ΕΕ, περιλαμβάνονται και η μεταποίηση και ο Ενεργειακός κλάδος

ü  Δεύτερη προϋπόθεση . Η επανίδρυση του ΙΓΜΕ ενός κρατικού Ινστιτούτου έρευνας για να καταγραφεί και να μελετηθεί ο  Ορυκτός Πλούτος της χώρας υπό το πρίσμα των σύγχρονων τεχνολογικών και γεωπολιτικών δεδομένων

ü  Τρίτη προϋπόθεση. Η δημιουργία με βάση και την εμπειρία του χτες ενός φορέα, αντίστοιχου περίπου της ΕΛΕΒΜΕ που θα προωθεί δημόσιες παραγωγικές επενδύσεις. Ακόμη και με τη λογική της «λατρείας» προς τον ιδιωτικό τομέα, δεν δικαιολογείται  μια κυβέρνηση να μένει αδρανής αν ο ιδιωτικός τομέα μένει αδρανής λόγω της δράσης   με μοναδικό κριτήριο την υψηλή κερδοφορία.

6. ΕΠΙΛΟΓΟΣ

 ·         Ο Μεταλλευτικός κλάδος παράγει  σημαντικά προϊόντα που θα μπορούσαν να στηρίξουν την ελληνική  βιομηχανία αλλά  και τον κατασκευαστικό τομέα με την χρήση του χάλυβα στις κατασκευές.

·         Παράλληλα είναι σημαντικός παράγοντας ανάπτυξης για ορισμένες περιοχές και περιφέρειες (όπως η Βοιωτία, Εύβοια, Φωκίδα, δυτική Μακεδονία, Θράκη, κ.α.) νησιώτικη Ελλάδα και αν συμπεριλάβουμε ύλες όπως τα μάρμαρα , τελικά συμβάλλει στην περιφερειακή ανάπτυξη και σε όλη τη χώρα.

·         Συμβάλλει, επίσης, στη στήριξη της απασχόλησης.

·         Παράγει προϊόντα που μπορούν να προωθήσουν παραγωγή νέων προϊόντων και υλών (σπάνιες γαίες, κρίσιμες ύλες)

·         Ο κλάδος αυτός έχει σημαντική προοπτική στο βαθμό που η κυβέρνηση προχωρήσει σε εθνικό σχεδιασμό βιομηχανικής πολιτικής και αποφασίσει ουσιαστικά μέτρα που θα υλοποιούν αυτή την πολιτική, Στα πλαίσια αυτά δεν αποτελεί λύση το κλείσιμο της  ΛΑΡΚΟ αλλά η συνέχεια με επαναπροσανατολισμό σε όλα τα νέα τεχνολογικά δεδομένα σε μια λογική καθετοποίησης. Η επαναφορά σχεδίων αξιοποίησης των χρωμιτών μας μπορεί να καταστήσει εφικτό παλιότερο επενδυτικό σχέδιο (project) για  τη δημιουργία μονάδας ανοξείδωτου χάλυβα (με προϋπόθεση τη δημιουργία μονάδας σιδηχρωμίου δεδομένου ότι μαζί με το σιδηρονικέλιο αποτελούν τις βασικές πρώτες ύλες σε μια μονάδα ανοξείδωτου χάλυβα). 

Η    Βουλή πρέπει να αποφασίσει για Εθνικό Σχέδιο για τη Βιομηχανία αντίστοιχο του Εθνικού Σχέδιου για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ) και η υλοποίηση του να ελέγχεται από το Κοινοβούλιο και παράλληλα να επαναϊδρύσει το ΙΓΜΕ με επαρκή και κατάλληλη στελέχωση.

 Βασικός παράγοντας για την προώθηση ενός τέτοιου σχεδίου είναι ο ρόλος του συνδικαλιστικού και λαϊκού κινήματος που μπορεί να διασφαλίσει ώστε η ανάπτυξη του Ορυκτού Πλούτου να μην γίνεται σε βάρος της υγείας και της ασφάλειας των εργαζόμενων, να διασφαλίζει επαρκές λαϊκό εισόδημα και το φυσικό περιβάλλον, σε μια πορεία που θα καταστήσει τον Ορυκτό Πλούτο λαϊκή περιουσία. Γι’ αυτό και ο ρόλος του θα πρέπει να είναι ουσιαστικός, πολύ δυναμικός συμβάλλοντας στη διαμόρφωση και προώθηση επιστημονικά και τεχνολογικά τεκμηριωμένων επενδυτικών προτάσεων.

Στην κατεύθυνση αυτή εντάσσεται και η Ημερίδα που προώθησαν τα συνδικάτα με επικεφαλής την Ομοσπονδία Μεταλλωρύχων που με αυτό τον τρόπο αποκαλύπτει καταστροφική πολιτική που προωθείται τόσο στον τομέα της έρευνας με το ουσιαστικό κλείσιμο του ΙΓΜΕ αλλά και στον τομέα της παραγωγής με την απολιγνιτιοποιήση στην ενέργεια και το ξεπούλημα της ΛΑΡΚΟ.

 Κατεβάστε την παρουσίαση σε PDF