Αρ. πρωτ:198

Αθήνα 23 Φλεβάρη  2021

 Η κυβέρνηση συνεχίζει «ακάθεκτη»

το ξεπούλημα του Ορυκτού Πλούτου της Χώρας.

 

Η ΟΜΕ με βάση την ΟΜΟΦΩΝΗ απόφαση του 23ου Συνεδρίου έχει εκφράσει την αντίθεση της στο ξεπούλημα του Ορυκτού Πλούτου της χώρας που παραμένει επίκαιρη, λόγω των αρνητικών εξελίξεων που έχει δρομολογήσει η Κυβέρνηση για την ΛΑΡΚΟ της οποίας αντί να αξιοποιήσει τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα .-με σημαντικότερο την προστιθέμενη αξία των παραγόμενων πολύτιμων και περιζήτητων μετάλλων Νικελίου και Κοβαλτίου - προς όφελος της εθνικής οικονομίας και των εργαζομένων, μέσα από μια συνειδητή απαξίωση, την παραδίδει στην βορά των ιδιωτικών συμφερόντων πετώντας κυριολεκτικά στο δρόμο 1.200 εργαζόμενους οι οποίοι εδώ και ένα χρόνο αγωνίζονται να αποτρέψουν αυτή την ’’εγκληματική’’ πολιτική.

 

Παράλληλα με την πρόσφατη υπογραφή συμφωνίας από την κυβέρνηση, για την αναθεώρηση της Σύμβασης με την εταιρεία Ελληνικός Χρυσός (ΕΛΝΤΟΡΑΝΤΟ)στην Χαλκιδική το έγκλημα της παράδοσης ενός κρίσιμου και μη ανανεώσιμου ορυκτού πόρου στους επιχειρηματικούς ομίλους συνεχίζεται. Συνεχίζεταιτο ξεπουλήμα κάθε παραγωγικής δραστηριότητας που υπάρχει στην χώρα αλλά προκλητικά διευκολύνονται με κάθε τρόπο οι «επενδυτές» αδιαφορώντας όχι μόνο για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, αλλά και την απώλεια θέσεων εργασίας καθώς και  την οικονομική ζημιά στην Εθνική Οικονομία.

 

Συγκεκριμένα η εταιρία που πήρε «κοψοχρονιά»τα μεταλλεία της Κασσάνδρας μαζί με όλα τα σχετικά δικαιώματα με τίμημα μόλις 11 εκατομμύρια Ευρώ, είχε βασικό όρο την καθετοποίηση της παραγωγής  με τη δημιουργία πυρομεταλλουργικής μονάδας εντός του χώρου των μεταλλείων για την παραγωγή καθαρού μετάλλου (χρυσού, χαλκού, αργύρου) στην  περιοχή Μαντέμ Λάκκος ,με τη μέθοδο flash smeltingκαι χωρίς τη χρήση κυανίου (η οποία είχε ήδη αποκλειστεί από το ΣτΕ).Ήταν η βασική προϋπόθεση για την αδειοδότηση και  το απαραίτητο αντιστάθμισμα για την ανάληψη του σοβαρού περιβαλλοντικού κόστους της εκμετάλλευσης των μεταλλείων και που εν τέλει διαφάνηκε ότι αποτέλεσε το άλλοθι της Εταιρείας για να πάρει την εκμετάλλευση και στην ουσία να εξάγει συμπυκνώματα χωρίς την προοπτική της προστιθέμενης αξίας που θα έφερνε  στη χώρα η παραγωγή καθαρών μετάλλων.      Με την τροποποίηση της Σύμβασης στην ουσία μακροπρόθεσμα θα κερδίσει η Εταιρεία και θα συνεχίσουν να χάνουν η οικονομία της χώρας, η απασχόληση και γενικότερα οι εργαζόμενοι, ενώ την έως τώρα πορεία του έργου διαπιστώνεται καθημερινά, η άγρια εκμετάλλευση των εργαζόμενων, η αύξηση των εργολαβικών εργαζόμενων με τσακισμένα εργασιακά δικαιώματα, τα ελλιπή μέτρα ασφαλείας και η ελλιπής προστασία του περιβάλλοντος.

Εργαζόμενοι συχνά αναγκάζονται να δουλεύουν κάτω από αντίξοες συνθήκες εργασίας με ελλιπή αερισμό στις υπόγειες στοές, σε όχι  επαρκώς υποστηριζόμενες στοές με αυξημένο τον κίνδυνο καταπτώσεων βράχων, με χαλασμένα - ασυντήρητα μηχανήματα και εξοπλισμό, με μεγάλη εντατικοποίηση της εργασίας κάτω από τη συνεχής πίεση για την αύξηση της παραγωγής. Ο κρατικός έλεγχος είναι σχεδόν ανύπαρκτος, αφού όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις έβαλαν το λιθαράκι τους στην απαξίωση και στην υποστελέχωση της επιθεώρησης μεταλλείων.

 Αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά, ότι το ξεπούλημα του Ορυκτού Πλούτου της χώρας, δεν αποτελεί όφελος για τον λαό και τους εργαζόμενους, αλλά μόνο για τους επιχειρηματίες, που συνήθως αξιοποιούν τις μεταλλευτικές περιοχές στην λογική της ληστρικής εκμετάλλευσης και στο τέλος αφήνουν πίσω τους μεταλλευτικά κουφάρια με σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα. Τα οφέλη που παρουσιάζουν έχουν να κάνουν αποκλειστικά με την προβλεπόμενη τεράστια κερδοφορία της εταιρείας. Η τοπική κοινωνία και οι εργαζόμενοι θα συνεχίσουν να βιώνουν τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, τα τσακισμένα εργασιακά δικαιώματα, τις αντίξοες συνθήκες εργασίας, τη γενίκευση των εργολαβικών και συνολικά την ένταση της εκμετάλλευσης τους.

Με αυτά τα δεδομένα η ΟΜΕ απαιτεί , η αξιοποίηση του Ορυκτού πλούτου της Χώρας να γίνεται προς όφελος του κοινωνικού συνόλου και των εργαζομένων και είναι αυτονόητη η εναντίωση της στην ιδιωτικοποίηση και το ξεπούλημα της ΛΑΡΚΟ σε «μνηστήρες» που ο μόνος τους στόχος είναι η αύξηση της κερδοφορίας του «επενδυτή» σε βάρος της κοινωνίας και των εργαζομένων.

Καλούμε όλες τις Συνδικαλιστικές Οργανώσεις και την Κοινωνία να καταδικάσουν το ξεπούλημα του Ορυκτού Πλούτου και να διεκδικήσουμε την αξιοποίηση του προς όφελος της κοινωνίας και των εργαζομένων που τον παράγουν με πολλές θυσίες και πληρωμένο με ακριβό φόρο αίματος στους μεταλλευτικούς χώρους εργασίας.

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑΤΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ.

Ο ΟΡΥΚΤΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ .ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΟΥ.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ Ο ΟΡΥΚΤΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΤΗΜΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ.

ΝΑ ΠΑΡΘΟΥΝ ΤΩΡΑ ΜΕΤΡΑ ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ.

ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΘΕΙ Η ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΤΑΚΤΙΚΟΙ ΕΛΕΓΧΟΙ.