«Κρατάτε και θα νικήσουμε»: Ένα ντοκιμαντέρ για τις μεγάλες απεργίες του 1975-77 στα μεταλλεία Χαλκιδικής! Πρεμιέρα το Σάββατο 29 Νοέμβρη, στις 6.30 μ.μ. στο Δημοτικό Θέατρο στη Μεγάλη Παναγία Χαλκιδικής

 «Κρατάτε και θα νικήσουμε»: Ένα ντοκιμαντέρ για τις μεγάλες απεργίες του 1975-77 στα μεταλλεία Χαλκιδικής (TRAILER)

• 
 
• 
 
• 
 
• 
 
• 

Με αφορμή τη συμπλήρωση 50 χρόνων από τις μεγάλες απεργίες των μεταλλωρύχων Χαλκιδικής στο Μαδέμ Λάκκο και την Ολυμπιάδα, η ΚΟ Μεταλλείων Χαλκιδικής και το Τμήμα Προπαγάνδας της ΕΠ Κ. Μακεδονίας του ΚΚΕ επιμελήθηκαν ντοκιμαντέρ με στοιχεία και ντοκουμέντα, που για πρώτη φορά βγαίνουν συγκεντρωμένα στο φως, αναδεικνύοντας στο ευρύ κοινό τις συγκλονιστικές μάχες του λαού των μαντεμοχωρίων την περίοδο 1975-1977 απέναντι στην εργοδοσία και το κράτος της. 

Το ντοκιμαντέρ θα προβληθεί για πρώτη φορά το Σάββατο 29 Νοέμβρη, στις 12 μ. στο «Cine Βακούρα», όπου θα μιλήσει ο Θ. Χρηστίδης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ  και στις 6.30 μ.μ. την ίδια μέρα στη Μεγάλη Παναγία Χαλκιδικής, όπου θα μιλήσει ο Γ. Πρωτούλης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Αποτελεί φόρο τιμής σε αυτούς που με την εργασία τους, τον ιδρώτα και το αίμα τους, κινούν τα γρανάζια της κοινωνίας. Σε αυτούς που μετατρέπουν το χώμα σε χρυσό, αλλά καρπώνονται ένα πολύ μικρό κομμάτι του πλούτου που παράγουν, «ανταμείβονται» με ατυχήματα, αρρώστιες και θάνατο. Σε αυτούς που τους ανήκει ο κόσμος όλος και θα τον κατακτήσουν.

Λίγα λόγια για το ντοκιμαντέρ: 

«Κρατάτε και θα νικήσουμε» είναι ο τίτλος του και δεν επιλέχθηκε τυχαία. Με αυτό το πρωτοσέλιδο επέλεξε ο «Ριζοσπάστης» στις 7/2/1975 να αποτυπώσει τη μαχητική, περήφανη και αισιόδοξη στάση των μεταλλωρύχων μέσα στη φωτιά του απεργιακού αγώνα.

Συμβολίζει την ακλόνητη πίστη του ΚΚΕ στο δίκιο της εργατικής τάξης, στη δύναμή της που πηγάζει από την καθοριστική θέση της στην παραγωγική διαδικασία, αναθέτοντάς της αντικειμενικά την ιστορική αποστολή για την οριστική νίκη του λαού. Την απελευθέρωση από τα δεσμά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και την οικοδόμηση της νέας κοινωνίας, του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.

Η ορμητική άνοδος των εργατικών αγώνων της περιόδου φωτίζουν τον ταξικό χαρακτήρα της δικτατορίας της 21ης Απριλίου 1967. Αποκαλύπτουν ότι και στη διάρκεια της επταετίας, το μεγάλο κεφάλαιο αποκόμισε τεράστια κέρδη και τμήμα του στήριξε ενεργά την εγκαθίδρυσή της. 

Με ακλόνητη πίστη στο δίκιο του αγώνα τους και στη νίκη, οι απεργοί μεταλλωρύχοι έδωσαν και τις 3 πολύμηνες μάχες της περιόδου 1975-1977, που εξετάζει το ντοκιμαντέρ.

Η πρώτη απεργία, η απεργία του «Μαδέμ Λάκκο», όπως επικράτησε να λέγεται, ξεσπά στις 16 Γενάρη 1975 και κρατάει 82 μέρες, με σημαντικές κατακτήσεις για τους εργάτες.

Στις 27 Σεπτέμβρη του ίδιου έτους, οι μεταλλωρύχοι αναγκάζονται να ξεκινήσουν νέα απεργία διαρκείας, η οποία μετά από 74 μέρες λήγει και αυτή νικηφόρα.

Η τρίτη στη σειρά, η μνημονευμένη μέχρι και σήμερα ως η «μεγάλη απεργία», αρχίζει στις 14 Μάρτη 1977 με διάρκεια σχεδόν 250 μέρες... και παρά το γεγονός ότι η εργοδοσία δεν ικανοποίησε τα αιτήματά τους, αφήνει μεγάλη αγωνιστική παρακαταθήκη.

Κόντρα στο διογκούμενο κύμα αγανάκτησης και αγώνα, η τότε κυβέρνηση Καραμανλή αξιοποίησε όλα τα μέσα του αστικού κράτους για το τσάκισμα των αγώνων: Το νομοθετικό πλαίσιο, τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους, την Αστυνομία και το Στρατό, τις νεοϊδρυθείσες Μονάδες Αποκατάστασης Τάξης (ΜΑΤ),την «πέμπτη φάλαγγα» στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό, στην ηγεσία της ΓΣΕΕ και σε Ομοσπονδίες, τα δικαστήρια. Μαζί με αυτά και την ιδεολογική επίθεση, μέσα από τα αστικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης της εποχής, για να διαμορφώσει τα κατάλληλα άλλοθι για τις επιθέσεις και την απομόνωση των απεργών από το υπόλοιπο τμήμα του λαού. 

Από την άλλη μεριά οι απεργοί μεταλλωρύχοι είχαν τους δικούς τους συμμάχους, που αποτέλεσαν βασικό στήριγμα δύναμης και αντοχής στη δύσκολη μάχη που έδωσαν. Κόντρα στο μαύρο μέτωπο βιομηχάνων - αστικού κράτους, αντιτάχθηκε η γνήσια εργατική - λαϊκή αλληλεγγύη, που απλώθηκε πρώτα από όλα στην ίδια την περιοχή των μεταλλείων αλλά και σε όλη τη χώρα και έξω από αυτήν.

Το ΚΚΕ βρέθηκε από την πρώτη στιγμή στο πλευρό των απεργών εργατών, ενισχύοντας τον αγώνα τους πολύμορφα. Με καθημερινή παρουσία στις απεργιακές συγκεντρώσεις, με μεγάλη συμβολή στην οργάνωση της υλικής και ηθικής βοήθειας από τους εργάτες όλης της χώρας, ακόμα και από το εξωτερικό. Με Ερωτήσεις και πίεση μέσα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και στα αρμόδια υπουργεία. Με διάδοση του αγώνα μέσω του «Ριζοσπάστη», τσακίζοντας την προσπάθεια της εργοδοσίας και της κυβέρνησης να απομονώσουν τους απεργούς, «θάβοντας» τον αγώνα τους.

Από το Μαδέμ Λάκκο στο σήμερα...

Από το Μαδέμ Λάκκο και τη ΛΑΡΚΟ της δεκαετίας του 1970, μέχρι και τους αγώνες των εργαζομένων σήμερα, ο λαός έχει απέναντί του το ίδιο -εχθρικό για τα συμφέροντά του- κράτος. Ένα κράτος ικανό να υπηρετεί τα καπιταλιστικά συμφέροντα, άσχετα με το ποιο κόμμα βρίσκεται στη διακυβέρνησή του. Και ταυτόχρονα επιλεκτικά ανίκανο να προστατεύσει την ανθρώπινη ζωή, όπως φάνηκε αμέτρητες φορές από τότε σε φυσικές καταστροφές και εγκλήματα μέσα και έξω από τους χώρους δουλειάς. Ένα κράτος αποτελεσματικό στην προώθηση της πολιτικής ενίσχυσης της κερδοφορίας μιας χούφτας παρασίτων, παθητικό θεατή στην κλοπή του πλούτου που παράγει.

Ιδιαίτερα σήμερα, που τα «τύμπανα» του πολέμου ηχούν πιο δυνατά από ποτέ, είναι ανάγκη να μπει στο επίκεντρο η διέξοδος από το σύστημα της φτώχειας, των πολέμων, της περιβαλλοντικής και κοινωνικής καταστροφής.

Συντελεστές:

Οργάνωση - Παραγωγή

Επιτροπή Προπαγάνδας της ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ 

Κάμερα

Πιέρρος Πατουχέας

Παλάντζα Νάσια 

Μοντάζ

Παλάντζα Νάσια 

Επιμέλεια ήχου

Στεφανίδης Κοσμάς

Τσίντζιλης Χρήστος

Φωνητικά 

Τριανταφύλλου Γεωργία

Τριανταφυλλίδης Γιώργος

Επιμέλεια - Κείμενα

Μπρέστας Ζώης

Πασχαλίδου Ελίζα

Τριανταφυλλίδης Γιώργος 

Χειριστής drone 

Στρατής Τάσος

Εμφανίζονται στις συνεντεύξεις 

Μανώλης Μανώλης - Αντιπρόεδρος Σωματείου Μεταλλείων Κασσάνδρας

Δημήτρης Μπάτης - Πρόεδρος Ομοσπονδίας Μεταλλωρύχων Ελλάδας

Κώστας Μαργαρίτης - Γραμματέας Σωματείου Μεταλλωρύχων την περίοδο των απεργιών 

Γιώργος Κορδαλής - Μέλος ΔΣ του Σωματείου Μεταλλωρύχων την περίοδο των απεργιών 

Δημήτρης Μπιζιργιάννης - Απεργός 

Κώστας Μπιζιργιάννης - Απεργός 

Γιώργος Μπιζιργιάννης - Απεργός 

Χρήστος Οικονόμου- Πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων ΛΑΡΚΟ την περίοδο της απεργίας του 1977

Θόδωρος Καραβασιλικός - Κάτοικος Μ. Παναγιάς

Γιάννης Μάλαμας - Πρόεδρος Σωματείου Μεταλλωρύχων Μεταλλείων Κασσάνδρας

Παναγιώτης Πολίτης - Πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων ΛΑΡΚΟ

Ευχαριστίες 

Διοικητικό Συμβούλιο Σωματείου Μεταλλωρύχων Υπόγειων Στοών - Μεταλλείων Κασσάνδρας Χαλκιδικής

Διοίκηση Ομοσπονδίας Μεταλλωρύχων Ελλάδας

Αρχείο «Ριζοσπάστη»

Αρχείο ΚΚΕ

«904 Αριστερά στα FM»

ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΔΙΩΞΗ ΚΑΤΑ ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΔΣ ΤΗΣ ΟΜΕ

 

Από την καταστολή της αστυνομίας στη διαδήλωση φορέων κατά της απολιγνιτοποίησης, στις 20/11/2024 στη Μεγαλόπολη.

Αρ. πρωτ.:  251                                                                                                                              Αθήνα  17 Νοέμβρη  2025

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΔΙΩΞΗ ΚΑΤΑ ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΔΣ ΤΗΣ ΟΜΕ

Με περισσό θράσος επιδόθηκε χθες το πρωί (16.11.2025), εντός του τριήμερου εορτασμού της επετείου της εξέγερσης της 17 Νοέμβρη 1973, κλήση για προκαταρτική εξέταση στο ανακριτικό Α/Τ Μεγαλόπολης, (κατ΄άρθρο 244 παρ. 1 Κ.Π.Δ.), στο μέλος του ΔΣ της ΟΜΕ, Χρήστο Κουλουρά, με την κατηγορία για «Παρακώλυση Συγκοινωνιών». Μια κατηγορία από τον κατάλογο των κατηγοριών που έχουν για κάθε χρήση οι δυνάμεις του συστήματος.

Στις 20 Νοέμβρη 2024 στη Μεγαλόπολη, διαδήλωσαν πάνω 2000 άτομα για να μην κλείσουν τα ορυχεία και η λιγνιτική μονάδα της ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη κι ερημώσει η περιοχή.

Στον συντονισμένο αγώνα αυτό των φορέων συμμετείχε και η ΟΜΕ. Μετά τη συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε πορεία με συμβολικό αποκλεισμό του δρόμου. Η αστυνομία επιτέθηκε απρόκλητα, άρα με κεντρικό σχεδιασμό και εντολές άνωθεν, με δακρυγόνα καθώς και με χειροβομβίδες κρότου-λάμψης σε δεκάδες κατοίκους και μικρά παιδιά, αδιαφορώντας για τυχόν τραυματισμούς και αναπνευστικά ζητήματα στους διαδηλωτές.

Και για το γελοίον του πράγματος: Η παραγγελία της Εισαγγελέως Πρωτοδικών Τρίπολης έγινε την ότι έγινε την 28.02.2025, μέρα απεργίας και μνήμης των θυμάτων των Τεμπών!!!!

Η προσπάθεια να ποινικοποιηθεί η ελεύθερη συνάθροιση, η συνδικαλιστική δράση και εν τέλει η αντίσταση των εργαζομένων στα μέτρα που κλέβουν τις ζωές τους δεν θα περάσει. Οι εργαζόμενοι θα τα καταργήσουν στην πράξη. Γιατί νόμος είναι το δίκιο του εργάτη και όχι τα κέρδη των ολιγαρχών μεταλλειοκτητών!

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΑΜΕΣΑ Η ΔΙΩΞΗ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΟΥΛΟΥΡΑ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΠΟΥ ΔΙΟΚΩΝΤΑΙ ΠΑΡΟΜΟΙΩΣ!

Ότι μεθόδους να σοφιστούν και όσους νόμους να ψηφίσουν «δεν θα συμμορφωθούμε εις τα υποδείξεις»!!!

Οι αγώνες, η πολιτική, συνδικαλιστική και κοινωνική δράση ΔΕΝ ποινικοποιούνται!

Εν όψει των ημέρων, που τιμούμε την 52η επέτειο της εξέγερσης του πολυτεχνείου με συνέχιση του αγώνα, η ενέργεια αυτή που μυρίζει χουντίλα, δεν θα μείνει αναπάντητη!

Καλούμε συνδικαλιστικές οργανώσεις και φορείς να δείξουν την αλληλεγγύη τους στους έντιμους αγωνιστές που παλεύουν για μια καλύτερη κοινωνία!

ΤΟ Δ.Σ ΤΗΣ ΟΜΕ

ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΕ ΣΤΗΝ 52η ΕΠΕΤΕΙΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΠΟΥΛΥΤΕΧΕΙΟΥ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΤΑΞΙΚΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ (φωτο)

 

Μερικές μνήμες από την εξέργεση των Φοιτητών, 52 χρόνια μετά, από ένα 9χρονο παιδί τότε...

 

Μερικές μνήμες, 52 χρόνια μετά.

Ήταν την ίδια ημέρα 17 του Νοέμβρη 52 χρόνια πριν.

Μετά την δουλειά της μάνας μου πήραμε το τρόλεϊ, αυτό το παλιό κίτρινο τρόλεϊ από την πλατεία Κυψέλης που μέναμε τότε, για να πάμε στο κέντρο. Πριν λίγες ημέρες είχα κλείσει τα 8 χρόνια και θα πηγαίναμε στο ΜΙΝΙΟΝ για μου πάρει σχολικά.

Κανείς μας δεν ήξερε ότι 1000 μέτρα μακριά μας μια εξέγερση λάμβανε χώρα. ΕΙΡΤ και ΥΕΝΕΔ, τα δύο κανάλια του κράτους, δεν ενημέρωσαν ποτέ, παρά μόνο μετά την εισβολή του άρματος. Τότε ανέφεραν για την προσπάθεια «αναρχικών και ταραξιών να διασαλεύσουν την έννομο τάξη».

Έξω από το Πολυτεχνείο το τρόλεϊ σταμάτησε από το πλήθος. Πρώτη φορά είχα δει τόσο κόσμο μαζεμένο. Κοιτούσα περίεργος από τα παράθυρα .

Οι πόρτες του τρόλεϊ άνοιξαν και κάποιοι από το πλήθος μπήκαν και μοίρασαν προκηρύξεις στους επιβάτες. 

Έξω από το παράθυρο υπήρχε ένα λεωφορείο της τότε Αστυνομίας Πόλεων. Οι νεότεροι δεν θα θυμούνται ότι υπήρχαν δύο σώματα καταστολής. Η χωροφυλακή με την γνωστή ιστορία της και Αστυνομία Πόλεων με τις γκρι στολές.

Αστυνομικοί κατέβαιναν από το λεωφορείο κραδαίνοντας πολεμικά όπλα στα χέρια τους. Η εικόνα αυτή έγινε ένα με το μεδούλι μου. Έγινε κομμάτι από το σώμα μου. Το φυλάω από τότε σαν το πιο πολύτιμο πετράδι μου. Έτσι έμαθα τι σημαίνει κρατική βία, τι σημαίνει καταστολή, τι σημαίνει σώμα πραιτοριανών.

Στις ταράτσες των κτηρίων γύρω από το Πολυτεχνείο ήταν κάποιοι ένστολοι. Τους έβλεπα να στήνουν κάτι που μου φάνηκε σαν όπλα. Μετέπειτα αποδείχθηκε ότι είχαν ακροβολιστεί ελεύθεροι σκοπευτές.

Το τρόλεϊ απεγκλωβίστηκε και πήρε την Μαυροματαίων για ανηφορήσει για την Κυψέλη.

Το βράδυ μαζευτήκαμε στο σπίτι της θείας μου, δύο στενά πιο πέρα. Μετά από πληροφορίες γειτόνων συντονίσαμε το ραδιόφωνο στο σταθμό του Πολυτεχνείου. Έτσι ξεκίνησε εκείνο το μεγάλο βράδυ. Χαμηλόφωνο ραδιόφωνο για το φόβο των ρουφιάνων και μια λάμψη στα μάτια όλων ότι κάτι μεγάλο, κάτι πέρα από τα καθημερινά συνέβαινε.

Συγγενείς από τα Γιάννενα έπαιρναν συνεχώς τηλέφωνα για να μάθουν τι γίνεται στο Πολυτεχνείο. Προσπάθειες να συντονιστούν και τα υπόλοιπα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα της επαρχίας. Είμασταν τα μάτια και τα αυτιά τους.

Όταν ο εκφωνητής άρχισε να ζητά φάρμακα για τραυματίες και να αποκαλεί τους φαντάρους έξω από την πύλη «αδέρφια μας στρατιώτες, δεν είναι δυνατό να μας χτυπήσετε», το βράδυ άρχισε να παίρνει μια απόκοσμη τροπή. Το σύννεφο από τα δακρυγόνα και ασφυξιογόνα (ναι, υπήρχαν και τέτοια που σε έκαναν να νιώθεις ότι τα πνευμόνια σου δεν λειτουργούν και πεθαίνεις από ασφυξία) άρχιζε και μας επηρέαζε στην Κυψέλη, 1-2 χιλιόμετρα απόσταση. Τα μάτια κόκκινα, το δέρμα  μας κόκκινο. Δεν είχαμε άλλη εμπειρία από χημικά. Δεν ξέραμε τι ήταν.

Ο πατέρας μου δούλευε τότε σερβιτόρος σε ένα μαγαζί στα Χαυτεία. Δεν ξέραμε που είναι, τι κάνει, αν ζει.

Γύρω στις 01:00 το ξημέρωμα χτύπησε την πόρτα και τον είδαμε,. Δεν τον γνώρισα. Κατακόκκινος και έκλαιγε. Δακρυγόνα και συγκίνηση μαζί.  Μετά μας είπε τις δικές του εικόνες. Γυμνασιόπαιδα, (τότε δεν υπήρχε Λύκειο), από τα φροντιστήρια της Κάνιγγος, έμπαιναν στο μαγαζί χτυπημένα και ματωμένα και ζητούσαν οινόπνευμα και πάγο για τα τραύματα τους. Μια εγκυμονούσα χτυπήθηκε και έσπασαν τα νερά της μπροστά του. Μετά χτυπήθηκε και αυτός και λιποθύμησε για λίγο.

Ένα αυτοκίνητο τους μάζεψε και τους έβγαλε έξω από τον χαμό. Τους άφησε στο Ζάππειο και τους είπε να μην πάνε σε νοσοκομείο γιατί εκεί ήταν χωροφύλακες που περίμεναν τραυματίες για να τους μαζέψουν για μέσα.

Ήταν αρκετοί που μάζευαν τραυματίες εκείνη την μέρα με τα αυτοκίνητά τους. Άγνωστοι ήρωες.

Την άλλη μέρα ήταν ο Νίκος Μαστοράκης και η περίφημη συνέντευξη πού πήρε από τους συλληφθέντες . Οι νεότεροι ας ανατρέξουν. Το youtube έχει και τέτοια.

Ο ξάδερφός μου Γιώργος Γιώγος, μετέπειτα δήμαρχος με το ΚΚΕ στην Πετρούπολη, γυμνασιόπαιδο, εξαφανίστηκε έξω από το Πολυτεχνείο. Τον ψάχναμε μη ξέροντας αν ζει η πέθανε. Το σόι πήγαινε από νοσοκομείο σε νοσοκομείο και μετά στο νεκροτομείο, ψάχνοντάς τον.

Ήρθε μόνος του, αγνώριστος από το ξύλο και τα βασανιστήρια. Είχε καιρό τα σημάδια από τα τσιγάρα που έσβηναν πάνω του.

Και μετά από ένα χρόνο έπεσε σαν από άχυρο, αυτό το συνάφι που κατέστρεψε δυο χώρες, Ελλάδα και Κύπρο. Αυτό το συνάφι που έμοιαζε απόρθητο και ανίκητο.

Και ήρθε η μεταπολίτευση. Τα ΜΑΤ, τα ΜΕΑ, η εκκένωση του Χημείου, ο Κουμής, η Κανελλοπούλου, ο 15χρονος Καλτεζάς που εκτελείται με σφαίρα στο κεφάλι πισώπλατα από αστυνομικό. Ναι, ίσως αρκετοί να μη ξέρουν ότι κηδέψαμε και νεκρούς μετά το Πολυτεχνείο, στις απαγορευμένες πορείες για την αμερικάνικη πρεσβεία. Το παράσημο που κουβαλώ είναι η γκλομπιά από τα παλιά ξύλινα γκλόμπ στο κεφάλι μου.15 χρονών παιδί κατέβηκα με το σχολείο μου στην πορεία. Το γλυκό, ζεστό αίμα που έτρεχε στο πρόσωπό μου είναι η τελευταία μνήμη που σας αναφέρω. Το κόκκινο αίμα με έβαψε και μέσα μου, έγινε το καθαρό βλέμμα μου, έγινε ότι είμαι σήμερα, έγινε η περηφάνεια για την ταξική καταγωγή μου. Έγινε οργή όταν είδα τα ματωμένα σπασμένα δόντια στο δρόμο, μιας κοπέλας, από την μπότα ενός ένστολου υπάνθρωπου. «Που@@να θα σε @α@ήσω» της είπε και την κλώτσησε στο πρόσωπο πεσμένη στον δρόμο. Ένα κορίτσι. Μια γυναίκα. Έναν άνθρωπο.

Τότε, στην χούντα χρειάστηκε ένα άρμα για να μπει στο Πολυτεχνείο.

Τώρα, στην «δημοκρατία»  αρκεί ο κοσμήτορας να καλέσει τις δυνάμεις καταστολής και να συλλάβουν έναν φοιτητή του Πολυτεχνείου επειδή έγραψε στον τοίχο της σχολής ένα σύνθημα για την Παλαιστίνη. Δικάστηκε 14 μήνες  χωρίς δικαίωμα αναστολής και κινήθηκε διαδικασία διαγραφής του. Όλα αυτά με το νέο πλαίσιο που ισχύει.

Και όσο και αν, κάτι παιδαρέλια με τριμαρισμένο μούσι, με όλη την αλαζονεία και αμετροέπεια που τους έδωσε ο κομματικός σωλήνας , σαρκάζουν ως παρωχημένα τα τότε συνθήματα για ελευθερία, ας αναλογιστούμε για λίγο.

52 χρόνια μετά

Αν έχουμε ψωμί, αν έχουμε παιδεία και αν έχουμε ελευθερία.

Κώστας Κοντοδήμος

Αντιπρόεδρος στο Συνδικάτο ΙΓΜΕ

Μελος της Ε.Γ. της ΟΜΕ

 

ΤΙΜΟΥΜΕ ΤΗΝ 52η ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΜΕ ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

 

         Αρ. πρωτ.:   250                                                                                                         Αθήνα  14 Νοέμβρη  2025

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΤΙΜΟΥΜΕ ΤΗΝ 52η ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

ΜΕ ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Η αγωνιστική παρακαταθήκη του αντιδικτατορικού αγώνα και της εξέγερσης του Πολυτεχνείου ενάντια στην φασιστική, αμερικανοΝΑΤΟική απριλιανή δικτατορία, και η συνεπής- αλύγιστη στάση των χιλιάδων εργαζομένων, νέων, γυναικών στις εξορίες, στα μπουντρούμια των φυλακών και στα βασανιστήρια της ΕΑΤ-ΕΣΑ αποτελούν έμπνευση για τον δικό μας σημερινό, καθημερινό αγώνα!

Ο πολυπαθής κλάδος μας, πλήρωσε και πληρώνει ακριβά με ζωές μεταλλεργατών με νεκρούς και τραυματίες, στον καθημερινό αγώνα για το μεροκάματο, δεχόμενος συνεχείς επιθέσεις από τα «αφεντικά» της λεηλασίας του Εθνικού Ορυκτού μας Πλούτου. Πλούτος ο οποίος ξεπουλιέται διαχρονικά από όλες τις κυβερνήσεις σε χρηματιστηριακά χέρια. Η εκχώρηση των ορυκτών ενεργειακών αποθεμάτων της χώρας σε Αμερικάνο-Ισραηλινά πολεμικά συμφέροντα με μηδαμινό κέρδος για την χώρα και τον Λαό μας, όπου ταυτόχρονα μας οδηγούν σε κόμβο ιμπεριαλιστικών αντικρουόμενων συμφερόντων με αβέβαιη την ειρήνη στην περιοχή μας.

Για «επιβράβευση» όλων αυτών, κυβέρνηση και «αφεντικά» αντί για υπογραφή Σ.Σ.Ε. και πραγματικές αυξήσεις μισθών, απαντούν με ομαδικές απολύσεις (42 γυναίκες μόνο απέλυσε ο εκμεταλλευτής ΤΕΡΝΑ ΛΕΥΚΟΛΙΘΟΙ ΕΥΒΟΙΑΣ σε 4 μήνες), δεν εφαρμόζουν τα μέτρα Υγιεινής και Ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, κατάργησαν στην πράξη τις επιθεωρήσεις εργασίας που αποτελούν τον μόνο φραγμό στις αυθαιρεσίες των μεταλλειοκτητών, ποινικοποιούν τους αγώνες, συνεχίζουν να ψηφίζουν αντεργατικούς νόμους στα «μέτρα» τους και μας καλούν να πληρώσουμε για μια ακόμη φορά με έμμεσο τρόπο με την υπερακρίβεια βασικών αγαθών για την καθημερινή μας επιβίωση.

Τιμάμε την αντιδικτατορική πάλη με το δυνάμωμα του αγώνα για τα δικαιώματα της τάξης μας. Παλεύουμε ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, ενάντια στην εμπλοκή της Ελλάδας και ενάντια στην πολεμική οικονομία που αξιοποιείται για να παράγεται πολεμικό υλικό, από τον ορυκτό μας πλούτο, για να σφαγιάζονται οι Λαοί για του αφέντη το φαΐ.

ΤΙΜΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ και ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ:

• Επαναφορά των Σ.Σ.Ε.
• Να ενισχυθεί με μόνιμο προσωπικό του ΙΓΜΕ (ΕΑΓΜΕ), μονιμοποιώντας όλους τους συμβασιούχους που εργάζονται με ελαστικές μορφές εργασίας. Να αναβαθμιστεί ο ρόλος του για την έρευνα και αξιοποίηση του ορυκτού μας πλούτου, προς όφελος του Λαού μας και όχι για τα κοράκια τους κεφαλαιοκράτες!
•  Να εφαρμοστούν όλα τα μέτρα ασφάλειας και προστασίας μέσα στους χώρους δουλειάς.
• Να καλυφθούν όλοι οι πρώην εργαζόμενοι με επίδομα ανεργίας που να καλύπτει πλήρως τις ανάγκες τους.
• Γενναία Αύξηση τώρα στους μισθούς και τις συντάξεις. Δεν θα ζούμε πια με μισθούς που μοιάζουν με επίδομα απορίας.
• Επιστροφή αναδρομικά όλων των κλεμμένων 13ου και 14ου μισθού στο δημόσιο τομέα και στους συνταξιούχους.
• Να καταργηθούν όλοι οι αντεργατικοί και αντιλαϊκοί νόμοι που προστατεύουν τους εργοδότες εις βάρος των εργαζομένων.
• Να επαναπροσληφθούν όσοι και όσες απολύθηκαν, από Μεταλλεία και επιχειρήσεις.

ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ ΚΑΙ ΟΔΗΓΕΙ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ!

ΤΙΜΑΜΕ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΜΕ ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΣΦΑΓΗ ΣΤΗ ΓΑΖΑ.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΩΡΑ Η ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ.

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΟΥ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΔΙΕΞΟΔΟ ΣΤΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΟΙ ΛΑΟΙ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΕΝΑΝΤΙ.

Καλούμε τα Σωματεία μας και όλους τους εργαζόμενους να συμμετάσχουν στα συλλαλητήρια και πορείες που γίνονται σε όλη την Ελλάδα.

                Η ΟΜΕ ΘΑ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙ ΣΤΕΦΑΝΙ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 

    ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΤΑΞΙΚΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΩΡΑ στις 10:30πμ.                                         

ΤΟ Δ.Σ ΤΗΣ ΟΜΕ

ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΑΤΟΥ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΝΟΜΟΥ-ΕΚΤΡΩΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ METLEN ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΣΤΑ ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΦΩΚΙΔΑΣ

 

Α.Π.:  241                                                        Αθήνα  4 Νοεμβρίου 2025

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΑΤΟΥ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΝΟΜΟΥ-ΕΚΤΡΩΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ METLEN

ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΣΤΑ ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΦΩΚΙΔΑΣ

Το έκτρωμα που ψήφισε η ΝΔ με εισήγηση Ν. Κεραμέως (Υπ. Εργασίας), άρχισε να «αξιοποιείται» από την Metlen (με γνώμονα την αύξηση της κερδοφορίας της), εξαπατώντας τους εργαζόμενους. Με «καρότο» την υπόσχεση «200 ευρώ επιπλέον» σε όποιον εργαζόμενο συμφωνήσει με την τροποποίηση της σύμβασης, να παρέχει 6ήμερη εργασία, επί της ουσίας επιδιώκει να αποσπάσει την συναίνεση και υπογραφή των εργαζομένων η επιπλέον εργασία να παρέχεται δωρεάν, ενώ ο εργαζόμενος θα είναι στην διάθεση της εταιρείας όποτε αυτή το κρίνει αναγκαίο.

 

Καταγγέλλουμε την ύπουλη προσπάθεια της Metlen να αποσπάσει υπογραφή από τους εργαζόμενους σε «ατομικές τύπου συμβάσεις» στα Μεταλλεία στην Φωκίδα, στην θυγατρική «Ευρωπαϊκοί Βωξίτες Μονοπρόσωπη ΑΕ».

 ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:  Να ακυρωθούν τώρα όλες οι «ατομικές συμβάσεις» με την υπογραφή των εργαζομένων

ΙΔΟΥ το κατάπτυστο κείμενο που προωθεί η Metlen:

(Σε παρένθεση και υπογραμμισμένα οι παγίδες και τα σχόλια μας):

«Σύμβαση εξαρτημένης εργασίας Τροποποιητική της από 1/1/2000 (η ημερομηνία είναι ενδεικτικά τυχαία) συμβάσεως εργασίας αορίστου χρόνου όπως αυτή ισχύει μέχρι σήμερα σύμφωνα με τις διατάξεις του ΠΔ 156/94
Στο 51 χλμ Εθνικής οδού Λαμίας - Άμφισσας σήμερα….11/2025, μεταξύ: 1. Αφ’ενός της Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία «Ευρωπαϊκή Βωξίτες Μονοπρόσωπη ΑΕ που εδρεύει στο Δήμο Αμαρουσίου αττικής οδός Αρτέμιδος 8 και εκπροσωπείται νόμιμα από τους ……………………….. και η οποία στη συνέχεια θα ονομάζεται «Εταιρεία», 2. Αφ’ ετέρου του ………………….. του…………, κάτοικο……………… ο/η οποίος/α στην συνέχεια θα ονομάζεται «εργαζόμενος/η», συμφωνούνται και γίνονται αποδεκτά τα εξής:

Ο εργαζόμενος θα παρέχει τις υπηρεσίες του απασχολούμενος έξι ημέρες την εβδομάδα.

Οι ώρες εβδομαδιαίας απασχόλησης του εργαζόμενου θα ανέρχονται σε 40.

Οι ώρες ημερήσιας απασχόλησης του εργαζόμενου θα ανέρχονται σε 6,67.

 (Δηλαδή το ημερήσιο ωράριο γίνεται 6,75ωρο με λιγότερες αποδοχές κατά 1 ώρα και το άθροισμα των ωρών που μειώνονται σε ημερησία βάση, στη συνέχεια μετατρέπονται σε μία επιπλέον ημέρα εργασίας πού ως αποδοχές θα έχει το άθροισμα των ωρών που μειώθηκαν. Δηλαδή μια μέρα επιπλέον την εβδομάδα απλήρωτη).

Ο προσδιορισμός, συγκεκριμενοποίηση των ημερών απασχολήσεως του εργαζόμενου εντός της εβδομάδας και των ωρών απασχολήσεως εντός των εργάσιμων ημερών, θα πραγματοποιείται αποκλειστικά από την εταιρεία σύμφωνα με τις λειτουργικές ανάγκες και θα γίνεται απεικόνιση στις καταστάσεις ωρών εργασίας.

(Δηλαδή εάν ο εργαζόμενος πχ είχε υπογράψει ότι το ωράριο του ήταν από τις 7.00πμ έως τις 15.00μμ, αυτό, η εταιρεία το κάνει 6,75 ώρες, συνεχόμενες με ώρα έναρξης όποτε θέλει ή και σπαστές).

Η επί μακρά χρονικό διάστημα απασχόλησης του εργαζόμενου με συγκεκριμένο πρόγραμμα εβδομαδιαίας ή και ημερήσιας απασχόλησης δεν συνεπάγεται την στέρηση του δικαιούμαι τους της εταιρείας για διαφορετικό πραγματισμό του εβδομαδιαίου ή και ημερήσιου χρόνου εργασίας εφόσον αυτό απαιτείται για την εξυπηρέτηση των λειτουργικών της αναγκών.

(Εδώ κατοχυρώνει αυτό που είπαμε παραπάνω, δηλαδή ότι η εταιρεία έχει δικαίωμα τις 6,75 ώρες εργασίας με ώρα έναρξης όποτε θέλει ή και σπαστές αν θέλει).

Η εταιρεία βάση της ισχύουσας νομοθεσίας διατηρεί τη δυνατότητα να απασχολεί τον εργαζόμενο υπεργασιακά όποτε το κρίνει αναγκαίο, ενώ ο εργαζόμενος υποχρεούται να παράσχει την εργασία αυτή όποτε του ζητηθεί.

(Μαζί με την υπογραφή για σπαστό ωράριο σε 6ήμερη βάση, η εταιρεία σε αυτό το σημείο επιδιώκει να πάρει εκ των προτέρων τη συναίνεση του εργαζόμενου να τον κρατά όσες ώρες υπερωρίες κρίνει η ίδια, ακόμη και σε καθημερινή βάση, 13ωρες την ημέρα)

Στην περίπτωση που κριθεί αναγκαία η υπερωριακή απασχόληση η εταιρεία θα δίδει εντολή για την πραγματοποίηση. Η πραγματοποίηση υπερωριακής απασχολήσεως θα είναι δυνατή μόνο εφόσον προηγηθεί ανωτέρω αναφερόμενη εντολή. Πραγματοποίηση υπερωριακής απασχόλησης άνευ εντολής δεν θα αναγνωρίζεται από την εταιρεία, αποκρούεται εκ των προτέρων από αυτήν και ο εργαζόμενος που θα την παράσχει δεν θα δικαιούνται οποιαδήποτε αμοιβής ή αποζημιώσεως σύμφωνα με την πάγια πρακτική της εταιρείας.

(Δηλαδή, όταν ο εργαζόμενος θα τελειώνει το 6,75ωρο του και θα περιμένει πχ το λεωφορείο που θα τον πάει στον τόπο κατοικίας δεν θα πληρώνεται, ενώ σε αυτό το σημείο θωρακίζεται επιπλέον το δικαίωμα της εταιρείας να σε έχει στον χώρο εργασίας όμηρο και απλήρωτο)

Κατά τα λοιπά εφαρμόζονται οι όροι από την 1/1/2000 (η ημερομηνία είναι τυχαία) συμβάσεως εργασίας αορίστου χρόνου μεταξύ του εργαζομένου και της εταιρείας όπως αυτή ισχύει μέχρι σήμερα τις οποίες η παρούσα αποτελεί συμπλήρωμα και αναπόσπαστο μέρος.

(Δηλαδή με την υπογραφή οποιαδήποτε αύξηση έχει δοθεί στον εργαζόμενο, εξαφανίζεται και ο εργαζόμενος γυρνά σε αυτά που είχε υπογράψει κατά την πρόσληψη του).

Η παρούσα συντάσσεται σε δύο έντυπα, υπογράφει από τα δύο μέρη και έκαστος το κάθε συμβαλλόμενο μέρος έλαβε από ένα».

Προφανώς και καμία αναφορά δεν γίνεται στα 200 ευρώ που έχει τάξει η εταιρεία ως «τυρί για να πιαστούν οι εργαζόμενοι στην φάκα».

Και τα παραπάνω λαμβάνουν χώρα στους εργασιακούς χώρους των ομίλων που οι Κυβερνήσεις τους χαρακτηρίζουν ως «σοβαρούς και υγιείς επιχειρηματίες». Αποδεικνύεται για ακόμη μια φορά ότι «η υγεία» τους, βασίζετε στην εξαθλίωση μας.

Σε κάθε περίπτωση καλούμε τους εργαζόμενους να μην υπογράψουν αυτό το έκτρωμα και να απαιτήσουν την καταστροφή του σε περίπτωση που είτε από φόβο είτε από εξαπάτηση έχουν ήδη υπογράψει.

Τα σωματεία να αντιδράσουν και να καταγγείλουν την εταιρεία και τις ύπουλες ατομικές συμβάσεις!

ΥΓ: Το κείμενο που προωθεί και επιβάλλει η εταιρεία, επιστρέφεται στην Κυβέρνηση και στην κ. Κεραμέως, να την εφαρμόσει στον εαυτό της και σε όλους αυτούς που ψήφισαν συνολικά ή ακόμη και κατά άρθρο το έκτρωμα της.

Το ΔΣ της ΟΜΕ

ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΑΜΕΣΑ Η ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΚΑΙ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΗ ΔΙΩΞΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΝΕΔΕΠ

 

Α.Π.:    239                                                                                                 Αθήνα  3/11/2025

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 

ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΑΜΕΣΑ Η ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΚΑΙ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΗ ΔΙΩΞΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΝΕΔΕΠ

 

Καταγγέλλουμε τη νέα άθλια απόπειρα δίωξης του προέδρου του Σωματείου ΕΝΕΔΕΠ και του Εργατικού Κέντρου Πειραιά. Η εκδικητική δίωξη γίνεται μετά τις επιτυχημένες  κινητοποιήσεις που απέτρεψαν την φόρτωση κοντέινερ με πολεμικό υλικό που είχε προορισμό το κράτος δολοφόνο ώστε να συνεχίσει την σφαγή παιδιών και αμάχων στη Παλαιστίνη. Η ΟΜΕ συμμετείχε σε αυτές τις κινητοποιήσεις.

Με την στοχευμένη αυτή δίωξη του συναδέλφου μας, οι μηχανισμοί του «κράτους δικαίου» επιστρατεύονται για να τιμωρήσουν την αλληλεγγύη και να στείλουν μήνυμα υποταγής και «φρονιμότητας» σε όλο το Συνδικαλιστικό Κίνημα, με την απειλή της ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής δράσης.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο, ότι η δίωξη αυτή έρχεται αμέσως μετά την επιστροφή του προέδρου του σωματείου ΕΝΕΔΕΠ, από αποστολή αλληλεγγύης στη Δυτική Όχθη. Εκεί μετέφερε το μήνυμα των εργατών του Πειραιά και των Συνδικάτων της Ελλάδας προς τον Παλαιστινιακό Λαό που υποφέρει εξ αιτίας της γενοκτονίας με δολοφονικές επιθέσεις από τους εποίκους που κλέβουν την γη τους, με όπλο εκτός από την βία την πείνα

Είναι ευθεία επίθεση ενάντια στο δικαίωμα των εργαζομένων να αγωνίζονται και να εκφράζουν έμπρακτα τη διεθνιστική τους αλληλεγγύη ενάντια σε Λαούς που αγωνίζονται να επιβιώσουν και να ζήσουν ειρηνικά στον τόπο τους.

Η κυβέρνηση, λειτουργεί ως συνένοχος του κράτους – δολοφόνου στη σφαγή του λαού της Παλαιστίνης, ενώ στηρίζει με κάθε τρόπο τη βαρβαρότητα του Ισραήλ.

 

Η προσπάθεια φίμωσης και τρομοκράτησης των εργατών στο Ταξικό Κίνημα θα πέσει στο κενό!

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΑΜΕΣΑ:

Ø  Να σταματήσει τώρα κάθε δίωξη στον πρόεδρο του Σωματείου ΕΝΕΔΕΠ και του Εργατικού Κέντρου Πειραιά.

Ø  Να τεθεί η υπόθεση στο αρχείο, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

Ø  Να καταργηθεί το αντιδραστικό νομοθετικό πλαίσιο που ποινικοποιεί τη συνδικαλιστική δράση και τη διεθνιστική αλληλεγγύη.

Ø  Κάτω τα χέρια από τα Σωματεία και τους εργάτες!

 

Λευτεριά στην Παλαιστίνη! Καμιά συμμετοχή, καμιά εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους!

 

Το ΔΣ της ΟΜΕ