ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΟΜΕ ΣΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΕΤΑΛΛΩΡΥΧΩΝ ΥΠΟΓΕΙΩΝ ΣΤΟΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ 21/10/2024

 

 

Α.Π.:   234                                                                                             20/10/2024

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΟΜΕ ΣΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΕΤΑΛΛΩΡΥΧΩΝ ΥΠΟΓΕΙΩΝ ΣΤΟΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ 21/10/2024

 

Αγαπητοί μας Συνάδελφοι,

Χαιρετίζουμε την απόφαση του ΔΣ του Σωματείου σας για κατάθεση εισήγησης στη σημερινή σας Γενική Συνέλευση προς λήψη απόφασης ένταξης στην ΟΜΕ.

Μας χαροποιεί ιδιαίτερα και μας δίνει ελπίδα για την ενότητα και δυνάμωμα του κλάδου, προκειμένου να πετύχουμε ακόμη περισσότερες νίκες για την βελτίωση των εργασιακών δικαιωμάτων και των συνθηκών εργασίας των συναδέλφων, για την αξιοπρεπή διαβίωση μας σε ένα ασφαλές εργασιακό περιβάλλον.

Ο ανένδοτος ενωτικός  νικηφόρος αγώνας σας που δώσατε φέτος οι Μεταλλωρύχοι Χαλκιδικής, ενάντια σε μία από την μεγαλύτερες πολυεθνικές εταιρείες του κλάδου, αποδεικνύει ότι οι εργαζόμενοι ενωμένοι έχουμε τη δύναμη και μπορούμε να επιβάλλουμε την εφαρμογή των εργασιακών δικαιωμάτων μας. Μας δείχνει τον δρόμο για περισσότερες νίκες στο μέλλον από ισχυρότερο μετερίζι.

Σας παραθέτουμε συνοπτικά την ιστορία της ΟΜΕ που από το 1952 που ιδρύθηκε δίνει μαζί με τα σωματεία του κλάδου κοινούς αγώνες υπεράσπισης των μεταλλωρύχων!

 

Καλή επιτυχία στις εργασίες της Συνέλευσης σας και είμαστε στη διάθεση σας για ότι χρειαστείτε!

 

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΜΕΤΑΛΛΩΡΥΧΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ

 

Η ΟΜΕ (ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ), ιδρύθηκε στις 22-23 Ιουνίου του 1952 και αναγνωρίσθηκε επίσημα με την υπ.΄αριθμό 8624/10-07-1953 απόφαση του ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ.

Για την ίδρυσή της είχαν πρωτοστατήσει και αγωνιστεί  ο Σύλλογος Μεταλλωρύχων Λαυρίου και η Εργατική Ένωση Μήλου. Παρ΄ όλους τους αγώνες τους, έμειναν εκτός συνεδρίου γιατί το Συνέδριο ακυρώθηκε από την τότε αντιδραστική ΓΣΕΕ, που δεν τα θεώρησε «αρεστά». Το Σωματείο Διστόμου επίσης εντάχθηκε στην ΟΜΕ την ίδια περίοδο που πραγματοποίησε την μεγάλη απεργία του 1952 διάρκειας 35 ημερών με αποτέλεσμα την επίλυση όλων των προβλημάτων που είχαν θέσει οι εργαζομένοι.

Τα σωματεία αυτά γράφτηκαν στην δύναμη της ΟΜΕ το 1953, χωρίς να ρωτηθεί η  ΓΣΕΕ. Αυτό έγινε το έναυσμα για προστριβές μεταξύ ΟΜΕ και ΓΣΕΕ. Το 1955 η ΓΣΕΕ διέγραψε την ΟΜΕ,  επειδή αγωνιζόταν για δημοκρατικό  και ελεύθερο συνδικαλισμό.

Ο πρώτος Γενικός Γραμματέας της ΟΜΕ ήταν ο αείμνηστος ο  Γεώργιος Βρούστης (θα πρέπει να σημειωθεί ότι τότε καμία Ομοσπονδία όπως και η Γ.Σ.Ε.Ε. δεν είχαν Πρόεδρο).

Για ίδρυση ενός σωματείου ή δευτεροβάθμιας συνδικαλιστικής οργάνωσης  την εποχή εκείνη χρειαζόταν μεγάλη παλικαριά , επιμονή και εχεμύθεια μέχρι να φθάσει στην έγκριση του Καταστατικού. Αλλά οι διώξεις των συνδικαλιστών με φυλακίσεις και εξορίες ήταν καθημερινό φαινόμενο. Οι συνδικαλιστές χαρακτηριζόντουσαν και διώκονταν ως αναρχικοί, εκτός από αυτούς που είχαν κάλυψη της τότε ΓΣΕΕ και της Ασφάλειας.

Το 1956 η ΟΜΕ έγινε μέλος της Δ.Ο.Μ. (Διεθνούς Ομοσπονδίας Μεταλλωρύχων). Η Δ.Ο.Μ. βοήθησε ηθικά και ουσιαστικά την ΟΜΕ με το βάρος της στα δύσκολα αυτά χρόνια που υπήρχε εχθρικό αστυνομικό κράτος εναντίον του Συνδικαλισμού.

Το 1961 η ΟΜΕ πρωτοστάτησε και στήριξε μια από τις μεγάλες απεργίες των μεταλλωρύχων Λαυρίου. Συνελήφθη ολόκληρη σχεδόν η Διοίκηση του Συλλόγου ενώ βρισκόταν στη 35^η περίπου ημέρα της απεργίας. Παρόλα αυτά η απεργία συνεχίστηκε και τα αιτήματα λύθηκαν την 75^η ημέρα!

Στα μεταλλεία της Βάβδου Χαλκιδικής η ΟΜΕ πρωτοστάτησε και στήριξε την μεγάλη απεργία που διήρκησε περίπου 22 μέρες, όπου συγκρούστηκαν οι απεργοί με τους χωροφύλακες. 24 απεργοί για να γλυτώσουν το αυτόφωρο έφυγαν από τα βουνά και τα λαγκάδια και πήγαν στην Θεσσαλονίκη όπου η ΟΜΕ τους έκρυψε σε φιλικά σπίτια για πολλές μέρες. Όλοι αυτοί δικάστηκαν αργότερα στον Πολύγυρο Χαλκιδικής. Η απεργία όμως πέτυχε!

Στα μεταλλεία Μαντέμ Λάκο στην Περιοχή Στρατωνικής – Στρατωνίου η ΟΜΕ πρωτοστάτησε και στήριξε την απεργία που διήρκησε δύο μήνες. Οι απεργοί είχαν μείνει χωρίς τρόφιμα. Άλλα σωματεία του κλάδου με την προτροπή της ΟΜΕ, τους ενίσχυσαν με τρόφιμα, γάλατα και αλεύρι. Για το αλεύρι υπογράφτηκαν γραμμάτια από τα Σωματεία Μεταλλωρύχων Ορμύλια Χαλκιδικής και από άλλους. Η απεργία πέτυχε 100% αλλά οδηγήθηκαν εκδικητικά από την τότε Χωροφυλακή περισσότεροι από 120 απεργούς, καθώς και οι γυναίκες απεργών στα δικαστήρια. Δικάστηκαν και καταδικάστηκαν για την απεργία, την οποία είχε υπό την προστασία της η ΟΜΕ.

Η ΟΜΕ πάλεψε και πέτυχε την καθιέρωση του επιδόματος ανθυγιεινής εργασίας. Εκτός των εργαζομένων του κλάδου, εφαρμόστηκε και σε άλλους κλάδους γεγονός που οφείλεται οφείλεται στον αγώνα της ΟΜΕ.

Η ΟΜΕ ήταν η πρώτη Ομοσπονδία στην Ελλάδα που αγωνίστηκε για την αναγνώριση  της επαγγελματικής ασθένειας της πνευμονοκονίασης που μέχρι το έτος 1962 οι γιατροί  την χαρακτήριζαν ως φυματίωση.

Η πρώτη μείωση του ορίου ηλικίας για την συνταξιοδότηση των Μεταλλωρύχων, επιτεύχθηκε χάρη των απεργιακών αγώνων της ΟΜΕ το 1963, από τα 65 στα 60 χρόνια και το 1979 από τα 60 στα 55 χρόνια για τους εργαζόμενους στα υπόγεια.

Ο κλάδος των μεταλλωρύχων συνταξιοδοτείτο παλαιότερα από ένα ταμείο που λεγόταν ταμείο Μεταλλευτών.

Αυτό το ταμείο έδινε συντάξεις 5 φορές λιγότερα από το ΙΚΑ. Γι΄αυτό η ΟΜΕ κατόπιν από σκληρούς αγώνες και παρά την αντίδραση της εργοδοσίας της ΓΣΕΕ, αλλά και των συνδικαλιστών που έλεγχε η εργοδοσία, η ΟΜΕ κατόρθωσε και το συγχώνευσε με το ΙΚΑ!

Το 1967 η Χούντα διέλυσε την Ομοσπονδία και εκδίωξε εκδικητικά τους συνδικαλιστές, ακόμη και κάποιους εκλεγμένους, σε εξορία.

Μετά την ανατροπή της Χούντας τα τότε καθαιρεμένα από την Χούντα στελέχη της Ο.Μ.Ε. επανασύστησαν την Ομοσπονδία με Γενικό Γραμματέα και πάλι τον Γεώργιο Βρούστη.

Η ΟΜΕ, αγωνίστηκε πολύ σκληρά και στα τοπικά ζητήματα των σωματείων ενάντια σε θεούς και δαίμονες.

Για να πάει το ΙΚΑ στη Ραφήνα που λειτουργούσαν και τα Λιγνιτωρυχεία, χρειάστηκε να γίνει απεργία πείνας στα γραφεία της ΟΜΕ και πορεία στην Αθήνα. Επίσης, τα προβλήματα που αντιμετωπίζαμε σαν ΟΜΕ και έδινε αγωνιστικά λύσεις, ήταν και η έγκαιρη καταβολή των δεδουλευμένων ημερομισθίων που πολλές φορές δίδονταν με καθυστερήσεις έως και πολλών μηνών. Μερικά παραδείγματα δράσης της ΟΜΕ:

Ø  Σε μια δίκη του Σκαλιστήρη στην Χαλκίδα για να πάρουν οι Λιγνιτωρύχοι τα δεδουλευμένα μεροκάματα ισχυρίστηκε ο δικηγόρος  του εργοδότη ότι στα Λιγνιτωρυχεία  Κύμης είναι μέτοχος και ο Βασιλιάς και δε μπορεί το δικαστήριο να καταδικάσει τον Βασιλιά.

Ø  Στην Καλογρέζα για να πληρωθούν τα δεδουλευμένα μεροκάματα έγινε μια πολυήμερη απεργία πείνας μέσα στις γαλαρίες με πολλούς να σταλούν στα νοσοκομεία, αλλά τελικά ο αγώνας ήταν νικηφόρος και οι εργαζόμενοι πήραν όλα τα δεδουλευμένα.

Ø  Την Τρίτη 30 Μάρτη 1976 ξεκίνησε η απεργία στα μεταλλεία  του επιχειρηματία Σκαλιστήρη στην Εύβοια. Πέντε χιλιάδες εργάτες διεκδικούν την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Απέναντί τους δεν έχουν μόνο την εργοδοσία, αλλά το σύνολο των κρατικών δυνάμεων καταστολής, που έσπευσαν να περιφρουρήσουν τα συμφέροντα του επιχειρηματία.

Ø  Η ΟΜΕ πρωτοστάτησε στις μεγάλες απεργία της ΛΑΡΚΟ Στις 27 Γενάρη 1977 όπου σχεδόν 900 εργατοτεχνίτες της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα ξεκίνησαν μια απεργία που κράτησε 110 μέρες. Τα αιτήματά τους ήταν η αύξηση των μισθών κατά σχεδόν 20% και η βελτίωση των συνθηκών εργασίας. Απέναντί τους είχαν όχι μόνο τον Μποδοσάκη, ιδιοκτήτη της επιχείρησης αλλά και ολόκληρη την κρατική μηχανή που, με κυβέρνηση τότε τη Νέα Δημοκρατία στάθηκε αρωγός σε κάθε κεφαλαιοκράτη που είχε να αντιμετωπίσει απεργούς.

Τον Μάη του 1978 εκλέγεται ο πρώτος Πρόεδρος της Ο.Μ.Ε. ο Ηλίας Σκούρας, αξίωμα το οποίο  κατείχε μέχρι το Μάρτη του 1987.

Ø  Ξεσπάει η μεγάλη απεργία του 1982 στα Μεταλλεία 1982 έγινε στα Μεταλλεία Ερέτριας Σκαλιστήρη, που κράτησε περίπου 2 μήνες με νίκη των εργαζομένων, με τη στήριξη της ΟΜΕ. Πρώτο αίτημα ήταν η απόφαση για απόσυρση της μείωσης του μεροκάματου κατά 150 δρχ από την πλευρά της εργοδοσίας των εργαζομένων στις γαλαρίες-στοές,  δεύτερο αίτημα τα ανθυγιεινά  ένσημα και τρίτο και σημαντικότερο ήταν η ματαίωση της σχεδίασης και κατασκευής μιας νέας στοάς που η δημιουργία της  θα σταματούσε τη λειτουργία των μεταλλείων για  1,5 με 2 χρόνια με άμεσο κίνδυνο να κλείσουν οριστικά. Τελικά,  όλοι οι εργαζόμενοι ενωμένοι,  με δυνατό  σωματείο και με μεγάλο αγώνα που κράτησε όπως είπαμε 2 μήνες δικαιώθηκαν. 

Ø  Το 1983 εντάσσεται στη δύναμη της ΟΜΕ το Συνδικάτο του ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ ΓΕΩΛΟΓΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ (ΙΓΜΕ), Ο συνδικαλιστικός κλάδος του Ορυκτού μας Πλούτου, ενισχύεται και με συναδέλφους επιστήμονες με ταξικό προσδιορισμό. Ο συλλογικός αγώνας μετέπειτα παίρνει πιο διεκδικητικές διαστάσεις με περισσότερους οργανωμένους αγώνες.

Ø  Το 1984, η ΓΣΕΕ ύστερα από 29 έτη μετά την διαγραφή της ΟΜΕ την εντάσσει και πάλι στη δύναμη της. Σημαντικό ρόλο έπαιξαν σε οι διαχρονικοί αγώνες της εργατική τάξης στην Ελλάδα και ο νόμος 1264/1982, ο οποίος αν και με ελλείψεις, ήταν ότι καλύτερο κατακτήθηκε μέχρι και σήμερα.

Ø  Η ΟΜΕ στήριξε ενεργά τον αγώνα της ΛΑΡΚΟ το 1986. Το 1983 το ίδρυμα Μποδοσάκη με απλήρωτα τα θαλασσοδάνεια και την ΔΕΗ, εγκαταλείπει την ΛΑΡΚΟ και αυτή περνά στις τράπεζες, δίνοντας σε αυτές τεράστια κέρδη μέχρι το 1986. Την ίδια χρονιά η ΛΑΡΚΟ περνά στον Οργανισμό Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων και εκκαθαρίζεται κάνοντας απολύσεις εργαζομένων. Παρόλα αυτά η επιχείρηση συνεχίζει τη λειτουργία της με τους εργαζόμενους στις θέσεις τους.

Ø  Το 1986 μετά από επίμονους αγώνες της ΟΜΕ, επιτυγχάνεται μια μεγάλη κατάκτηση του κλάδου με την μείωση του συνταξιοδοτικού στα 50 έτη για του υπογείτες Μεταλλωρύχους με προσθήκη – τροπολογία στη Βουλή του άρθρου 20 στον ν. 997/1979.

Το 1987 έγινε με τροποποίηση καταστατικού (Α.Μ. 228, 06-03-1987) αλλαγή της ονομασίας σε ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΜΕΤΑΛΛΩΡΥΧΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ  (Ο.Μ.Ε.) με την απόφαση 555/12-02-1987 στο ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ. Η αλλαγή της ονομασίας ήταν και απαίτηση του νόμου 1264/1982, προκειμένου να τακτοποιηθεί η εργατική τάξη κατά κλάδους. Ως Ομοσπονδία Μεταλλευτών απαριθμούσε πολλά σωματεία που ήταν στον Μεταλλευτικό κλάδο με τον αριθμό των εργαζομένων πανελλαδικά είχε φτάσει τον αριθμό των 16.000 περίπου.

Σταδιακά ο αριθμός αυτός μειωνόταν είτε με σωματεία που αποχωρούσαν για άλλη ομοσπονδία, είτε λόγω του κλεισίματος διαφόρων επιχειρήσεων ή απολύσεων εργαζομένων από αυτές. Όπως πχ στα ορυχεία Μαντουδίου και στην Ερέτρεια Φαρσάλων του Σκαλιστήρη, που παρά τους αγώνες που έδωσαν οι εργαζόμενοι με την στήριξη της ΟΜΕ, εν τέλει έκλεισαν και απολύθηκαν όλοι οι εργαζόμενοι το 1992.

Το νέο ΔΣ που προέκυψε από το 21^ο Συνέδριο της ΟΜΕ το 2014, αγωνίστηκε για την ανασυγκρότηση του κλάδου, αλλά και για την υπογραφή νέας ΣΣΕ. Μετά από 17 μήνες διαπραγμάτευση με τον Σ.Μ.Ε. υπεγράφη ύστερα από πολλά χρόνια νέα κλαδική σύμβαση, η οποία με πίεση προς το Υπουργείο Εργασίας έγινε υποχρεωτική. Ετσι την αξιοποίησαν πάνω από 10.000 εργαζόμενοι του κλάδου ακόμη και οι εργολαβικοί εργαζόμενοι που είχαν πενιχρό μισθό και ελάχιστα εργασικά δικαιώματα.

Παράλληλα στήριξε Σωματεία που αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους απέναντι στις επιθέσεις της εργοδοσίας, Στάθηκε αλληλέγγυα ακόμη και σε  σωματεία εκτός κλάδου.

Όχι μόνο επανάφερε στην ΟΜΕ σωματεία που είχαν για κάποια χρόνια χαθεί, όπως την Εργατική Ένωση Μήλου και το Σωματείο Σμυριδεργατών Νάξου, αλλά και ένταξε στην δύναμη της 5 ακόμη σωματεία.

Με την αλλαγή κυβέρνησης τον Ιούνιο του 2019, η κυβέρνηση της ΝΔ νομοθέτησε ήδη από τον Ιούλιο του ιδίου έτους, άθλιους αντεργατικούς νόμους με αποκορύφωμα τον χειρότερο όλων των εποχών τον 4808/2021. Με όπλο του τον νομικό οπλοστάσιο της κυβέρνησης ο ΣΜΕ αρνείται να διαπραγματευτεί νέα ΣΣΕ, παρά μόνο αν «πειθαρχήσουμε» στους νόμους του κράτους… 

Το Μάρτιο του 2021 (πριν ακόμη ψηφιστεί ο νόμος 4808/2021), εργολαβική εταιρεία προσπάθησε να απολύσει τον Πρόεδρο και Γεν Γραμματέα Σωματείου μας, αλλά με ισχυρή αντίδραση οι εργαζόμενοι επέστρεψαν στις θέσεις τους. Τον Ιούλιο του 2021 η ίδια εταιρεία απολύει πάλι τον Πρόεδρο. Πάλι με συλλογικούς αγώνες περίπου 7 μηνών επέστρεψε στην εργασία του με όλους τους μισθούς για το διάστημα που ήταν απολυμένος. Η ίδια εταιρεία τον Σεπτέμβρη του 2022 απολύει εκδικητικά όλους τους εργαζόμενους σπάζοντας το συμβόλαιο με την ELDORADO ενώ μετά από κάποιους μήνες επανασυνάπτει νέο συμβόλαιο χωρίς να προσλάβει κανέναν από τους απολυμένους.

Η ΟΜΕ Συμμετείχε ενεργά από το Δεκέμβρη του 2019, στον ηρωικό αγώνα των αδελφών μας της ΛΑΡΚΟ, που ακόμη συνεχίζεται. Η ΟΜΕ έχει στη δύναμη της 4 σωματεία της ΛΑΡΚΟ.

Σήμερα η ΟΜΕ έχει στη δύναμη της 19 Σωματεία που αριθμούν 1860 εργαζομένους και στόχος είναι να μη μείνει εκτός κλάδου κανέναν σωματείο η μεμονωμένος εργαζόμενος μόνος του, Καθήκον της ΟΜΕ είναι να πρωτοστατήσει για δημιουργία σωματείων στον κλάδο σε χώρους που δεν υπάρχουν.

Τον δρόμο του αγώνα με την ΣΣΕ που παρέχει αυξήσεις σε μισθούς και εργασιακά δικαιώματα, χωρίς να περάσει καμία απαιτήση της εργοδοσίας με 12ωρα και απώλεια μισθών, μας τον έδειξε φέτος ο τετράμηνος ανένδοτος αγώνας με 16 ημέρες απεργίας των Μεταλλωρύχων Χαλκιδικής, Αγώνας που στήριξε αλληλέγγυα η ΟΜΕ. Αγώνας που πέτυχε με κύρια στοιχεία το ΗΘΟΣ και την ΕΝΟΤΗΤΑ των Μεταλλωρύχων!

Η ΕΝΟΤΗΤΑ του κλάδου μαζί με την ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ είναι το όπλο μας.  Μπορούμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ να κερδίσουμε περισσότερες ΝΙΚΕΣ για την υλοποίηση των αιτημάτων μας, όπως ο αγώνας για νέα κλαδική ΣΣΕ, καθώς και η μείωση του συντάξιμου χρόνου ειδικά των υπογειτών μεταλλωρύχων στα 50 έτη.

Συναδελφικά, αλληλέγγυα

 

ΤΟ ΔΣ

ΤΗΣ ΟΜΕ