Η ΟΜΕ ΟΜΟΦΩΝΑ ΚΗΡΥΣΣΕΙ ΑΠΕΡΓΙΑ
ΣΤΙΣ20 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΛΑΔΟ!
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ και ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:
ØΚατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων
που υπονομεύουν τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και τον σταθερό ημερήσιο
χρόνο εργασίας.
ØΣταθερή δουλειά με δικαιώματα, 7ωρο
– 5ήμερο – 35ωρο. Καμία ανοχή στα ωράρια εξόντωσης των εργαζομένων, στις
ελαστικές μορφές απασχόλησης και τις απλήρωτες υπερωρίες.
ØΑναβάθμιση του ΙΓΜΕ για την έρευνα
του Ορυκτού μας Πλούτου προς όφελος του Λαού, με άμεση πρόσληψη μόνιμου
προσωπικού τουλάχιστον 200 εργαζομένων όλων των ειδικοτήτων και με αύξηση των
οργανικών θέσεων τουλάχιστον στις 525.
ØΝα επανέλθει η σύνταξη των
υπογειτών Μεταλλωρύχων στα 50 έτη από το απάνθρωπο όριο των57 που είναι σήμερα.
ØΝα στελεχωθούν οι συνειδητά
απαξιωμένεςΕπιθεωρήσεις Μεταλλείων και
να εντείνουν τους ελέγχους.
ØΜέτρα για την υγεία και την
ασφάλεια των εργαζομένων και του λαού. Στον κλάδο μας συχνά πια θρηνούμε
νεκρούς, σακατεμένους και άρρωστους από εξαντλητική εργασία και έλλειψης μέτρων
υγιεινής και ασφάλειας στα Μεταλλεία και ιδιαίτερα στις υπόγειες στοές.
ØΟυσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς.
Κατάργηση των αντεργατικών νόμων και επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων
στα συνδικάτα. Να σταματήσει με νόμο η ποινικοποίηση των αγώνων. Να επανέλθουν
όλοι οι απολυμένοι συνδικαλιστές και εργαζόμενοι στις θέσεις τους.
ØΑύξηση του κατώτερου μισθού στα 1100€.
Ρήτρα αναπροσαρμογής των μισθών που να καλύπτει τις συνεχώς αυξανόμενες τιμές
στα προϊόντα λαϊκής κατανάλωσης.
ØΚαθολική επαναφορά των τριετιών
ενσωματώνοντας την περίοδο 2012 – 2023.
ØΕπαναφορά της αρχής της
ευνοϊκότερης σύμβασης, της μετενέργειας κ.ο.κ.
ØΕπίδομα ανεργίας στο 80% του
κατώτερου μισθού για όλους τους ανέργους.
ØΡεύμα φθηνό για το λαό, με ταυτόχρονη
κατάργηση των έμμεσων φόρων (ΦΠΑ, Ειδικός φόρος Κατανάλωσης) και πλαφόν στις
τιμές της ενέργειας και των καυσίμων. Κατάργηση του χρηματιστηρίου της
Ενέργειας.
ØΑφορολόγητο όριο 12.000€
προσαυξημένο κατά 3.000€ για κάθε παιδί. Κατάργηση των τεκμηρίων διαβίωσης.
ØΚατάργηση του ΕΝΦΙΑ για τα εργατικά
νοικοκυριά.
ØΝα σταματήσει η εμπορευματοποίηση
της δημόσιας υγείας. Όχι στα επί πληρωμή απογευματινά χειρουργεία. Να μην
κλείσει, να μη συγχωνευτεί κανένα τμήμα, κλινική, νοσοκομείο, κέντρο υγείας. Να
επαναλειτουργήσουν πλήρως τα νοσοκομεία, το σύνολο των δομών που έκλεισαν λόγω
περικοπών. Εξασφάλιση από το κράτος της δωρεάν, πλήρους και απρόσκοπτης
ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και νοσηλείας σε όλους. Δωρεάν όλες οι ιατρικές,
διαγνωστικές, εργαστηριακές, προληπτικές εξετάσεις και όλα τα φάρμακα.
ØΌχι στις ΝΑΤΟικές δαπάνες – Καμία
εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.
ØΜέτρα αντισεισμικής-
αντιπλημμυρικής και αντιπυρικής προστασίας.
ØΝα
σταματήσει κάθε πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας, ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΣΕ ΧΕΡΙΑ
ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ!
ØΝα επανέλθει ο 13ος και
14ος μισθός σε όλους τους κλάδους.
Η ΟΜΕ θα συμμετάσχει στη
Πανελλαδική Σύσκεψη Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων, Σωματείων και
συνδικαλιστών, στις 9 και 10 Νοέμβρη στο Ολυμπιακό Κέντρο Γαλατσίου.
Καλούμε
όλα τα Σωματεία και τους εργαζόμενους του κλάδου να συμμετάσχουν στην
Πανελλαδική 24ωρη Απεργία της 20ης Νοέμβρη!
ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ
ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΟΡΥΧΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΙΓΝΙΤΙΚΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ 4 ΤΗΣ
ΔΕΗ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΗ
Μεγαλόπολη, 25-10-2024
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Ο σχεδιασμός της
«πράσινης μετάβασης» - απολιγνιτοποίησης βρίσκεται στο τελικό του στάδιο, κυβέρνηση
και Διοίκηση της ΔΕΗ προχωράνε στο
κλείσιμο σταθμών και ορυχείων, βάζοντας σε κίνδυνο την ενεργειακή ασφάλεια και
επάρκεια της χώρας, απαξιώνοντας ένα φθηνό εγχώριο καύσιμο, βυθίζοντας το λαό
στην ενεργειακή φτώχεια, ενώ βάζει ταφόπλακα στην ήδη ερημοποιημένη Μεγαλόπολη,
καταδικάζοντάς τη σε περαιτέρω φτωχοποίηση, ανεργία και οικονομικό μαρασμό,
αφήνοντας μετέωρους εκατοντάδες συναδέλφους μας και φέρνοντας βροχή τα λουκέτα
στις μικρές επιχειρήσεις.
Οι εργαζόμενοι στα
ορυχεία και στην 4η Μονάδα της ΔΕΗ δικαιολογημένα ανησυχούν για το μέλλον τους.
Τα προγράμματα εθελουσίας εξόδου και μετακινήσεων που έχει εξαγγείλει η
διοίκηση της ΔΕΗ θα γίνουν με βάση τις
ανάγκες κερδοφορίας της ΔΕΗ και όχι τις ανάγκες των εργαζόμενων. Οι
μετακινήσεις και μετατάξεις του προσωπικού σε άλλες περιοχές θα τινάξουν στον
αέρα κάθε οικογενειακό προϋπολογισμό και σχεδιασμό, ενώ για εκατοντάδες συναδέλφους που εργάζονται με
ελαστικές σχέσεις εργασίας, όπως οι συμβασιούχοι με 8αμηνα, οι εργολαβικοί και
οι συνάδελφοι με μπλοκάκι, δεν
προβλέπεται τίποτα.
Η πλειοψηφία της
ΓΕΝΟΠ όχι μόνο δεν οργανώνει τον αγώνα ενάντια στο κλείσιμο ορυχείων και
σταθμών, αλλά έχοντας αποδεχτεί το σχεδιασμό της ΔΕΗ ως δεδομένο, έχει αναλάβει
να βγάλει την εργοδοσία από τη δύσκολη θέση της διαχείρισης του προσωπικού,
προετοιμάζοντας το έδαφος και κάνοντας συμμέτοχους ακόμα και τους εργαζόμενους
αφού τους καλεί να κάνουν προτάσεις σε μια κάλπικη διαβούλευση που στόχο έχει
να απαλλάξει την εργοδοσία από εργαζόμενους με δικαιώματα.
Δεν είναι ώρα για
διαβουλεύσεις και παζάρια. Είναι ώρα αγώνα που θα στείλει μήνυμα στην κυβέρνηση
και την εργοδοσία ότι δεν παζαρεύουμε τα δικαιώματα μας. Δεν έχουμε τίποτα να
περιμένουμε από σωτήρες. Οι εργαζόμενοι έχουμε τη δύναμη με αποφασιστικότητα, με
συλλογικές διαδικασίες, με την αλληλεγγύη της κοινωνίας, να βάλουμε φρένο σε
αυτή την κατρακύλα.
Παράδειγμα
αγωνιστικής στάσης είναι η υποδοχή που επεφύλαξαν οι εργαζόμενοι του ΑΗΣ
Μελίτης την Πέμπτης 24/10/2024, που απαίτησαν να παρευρίσκονται και οι ίδιοι στη
συνάντηση ενημέρωσης της Διοίκησης της ΔΕΗ προς τα συνδικαλιστικά στελέχη των
πρωτοβάθμιων σωματείων και των τοπικών παραρτημάτων, για το σχέδιο εθελούσιας
σύνταξης και μετακίνησης των εργαζόμενων. Για άλλη μια φορά η πλειοψηφία της
ΓΕΝΟΠ με την απαράδεκτη στάση της στην ουσία τους απέκλεισε, με αποτέλεσμα να
ακυρωθεί η συνάντηση μετά την επιμονή των εργαζόμενων στο δίκαιο αίτημά τους.
Συναδέλφισσες,
συνάδελφοι, δεν υπάρχει χρόνος για αναμονή. Πρέπει να πάρουμε την κατάσταση στα
χέρια μας, να οργανώσουμε την πάλη μας, να πάρουμε αποφάσεις για αγωνιστικές
κινητοποιήσεις.
Καλούμε όλα τα
σωματεία του χώρου της ΔΕΗ να συνεδριάσουν τα ΔΣ τους, να πάρουν αποφάσεις
διεκδίκησης μαζί με το λαό της Μεγαλόπολης, ώστε να μην κλείσουν τα ορυχεία και
η 4η Μονάδα της ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη, να μην χαθεί καμία θέση εργασίας, να μην
επιτρέψουμε την παραπέρα ερημοποίησή της περιοχής, να μην ανατραπεί ο
οικογενειακός προγραμματισμός των εργαζομένων. Να μη δεχτούμε ως φυσικό
φαινόμενο τη μετανάστευση των παιδιών μας. Με τον αγώνα μας μπορούμε να γίνουμε
πρωταγωνιστές των εξελίξεων.
Η Πανελλαδική
Γενική Απεργία στις 20 Νοέμβρη να γίνει σταθμός του αγώνα μας, να υπάρξει
μαζική συμμετοχή των συναδέλφων στα ορυχεία και τις μονάδες στην Μεγαλόπολη.
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ
ΤΗΣ ΟΜΕ ΣΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΕΤΑΛΛΩΡΥΧΩΝ ΥΠΟΓΕΙΩΝ ΣΤΟΩΝ
ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ 21/10/2024
Αγαπητοί
μας Συνάδελφοι,
Χαιρετίζουμε
την απόφαση του ΔΣ του Σωματείου σας για κατάθεση εισήγησης στη σημερινή σας
Γενική Συνέλευση προς λήψη απόφασης ένταξης στην ΟΜΕ.
Μας
χαροποιεί ιδιαίτερα και μας δίνει ελπίδα για την ενότητα και δυνάμωμα του
κλάδου, προκειμένου να πετύχουμε ακόμη περισσότερες νίκες για την βελτίωση των εργασιακών
δικαιωμάτων και των συνθηκών εργασίας των συναδέλφων, για την αξιοπρεπή
διαβίωση μας σε ένα ασφαλές εργασιακό περιβάλλον.
Ο
ανένδοτος ενωτικόςνικηφόρος αγώνας σας
που δώσατε φέτος οι Μεταλλωρύχοι Χαλκιδικής, ενάντια σε μία από την μεγαλύτερες
πολυεθνικές εταιρείες του κλάδου, αποδεικνύει ότι οι εργαζόμενοι ενωμένοι
έχουμε τη δύναμη και μπορούμε να επιβάλλουμε την εφαρμογή των εργασιακών
δικαιωμάτων μας. Μας δείχνει τον δρόμο για περισσότερες νίκες στο μέλλον από
ισχυρότερο μετερίζι.
Σας
παραθέτουμε συνοπτικά την ιστορία της ΟΜΕ που από το 1952 που ιδρύθηκε δίνει
μαζί με τα σωματεία του κλάδου κοινούς αγώνες υπεράσπισης των μεταλλωρύχων!
Καλή
επιτυχία στις εργασίες της Συνέλευσης σας και είμαστε στη διάθεση σας για ότι
χρειαστείτε!
ΙΣΤΟΡΙΑ
ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΜΕΤΑΛΛΩΡΥΧΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ
Η ΟΜΕ (ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ
ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ), ιδρύθηκε στις 22-23 Ιουνίου του 1952 και αναγνωρίσθηκε
επίσημα με την υπ.΄αριθμό 8624/10-07-1953 απόφαση του ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ.
Για την ίδρυσή της είχαν
πρωτοστατήσει και αγωνιστείο Σύλλογος Μεταλλωρύχων
Λαυρίου και η Εργατική Ένωση Μήλου. Παρ΄ όλους τους αγώνες τους, έμειναν εκτός
συνεδρίου γιατί το Συνέδριο ακυρώθηκε από την τότε αντιδραστική ΓΣΕΕ, που δεν τα
θεώρησε «αρεστά». Το Σωματείο Διστόμου επίσης εντάχθηκε στην ΟΜΕ την ίδια
περίοδο που πραγματοποίησε την μεγάλη απεργία του 1952 διάρκειας 35 ημερών με
αποτέλεσμα την επίλυση όλων των προβλημάτων που είχαν θέσει οι εργαζομένοι.
Τα σωματεία αυτά
γράφτηκαν στην δύναμη της ΟΜΕ το 1953, χωρίς να ρωτηθεί ηΓΣΕΕ. Αυτό έγινε το έναυσμα για προστριβές
μεταξύ ΟΜΕ και ΓΣΕΕ. Το 1955 η ΓΣΕΕ διέγραψε την ΟΜΕ, επειδή αγωνιζόταν για δημοκρατικόκαι ελεύθερο συνδικαλισμό.
Ο πρώτος Γενικός
Γραμματέας της ΟΜΕ ήταν ο αείμνηστος οΓεώργιος Βρούστης (θα πρέπει να σημειωθεί ότι τότε καμία Ομοσπονδία όπως
και η Γ.Σ.Ε.Ε. δεν είχαν Πρόεδρο).
Για ίδρυση ενός σωματείου
ή δευτεροβάθμιας συνδικαλιστικής οργάνωσης την εποχή εκείνη χρειαζόταν μεγάλη παλικαριά ,
επιμονή και εχεμύθεια μέχρι να φθάσει στην έγκριση του Καταστατικού. Αλλά οι
διώξεις των συνδικαλιστών με φυλακίσεις και εξορίες ήταν καθημερινό φαινόμενο. Οι
συνδικαλιστές χαρακτηριζόντουσαν και διώκονταν ως αναρχικοί, εκτός από αυτούς
που είχαν κάλυψη της τότε ΓΣΕΕ και της Ασφάλειας.
Το 1956 η ΟΜΕ έγινε μέλος
της Δ.Ο.Μ. (Διεθνούς Ομοσπονδίας Μεταλλωρύχων).
Η Δ.Ο.Μ. βοήθησε ηθικά και ουσιαστικά την ΟΜΕ με το βάρος της στα δύσκολα αυτά
χρόνια που υπήρχε εχθρικό αστυνομικό κράτος εναντίον του Συνδικαλισμού.
Το 1961 η ΟΜΕ
πρωτοστάτησε και στήριξε μια από τις μεγάλες απεργίες των μεταλλωρύχων Λαυρίου.
Συνελήφθη
ολόκληρη σχεδόν η Διοίκηση του Συλλόγου ενώ βρισκόταν στη 35η
περίπου ημέρα της απεργίας. Παρόλα αυτά η απεργία συνεχίστηκε και τα αιτήματα
λύθηκαν την 75η ημέρα!
Στα μεταλλεία της Βάβδου
Χαλκιδικής η ΟΜΕ πρωτοστάτησε και στήριξε την μεγάλη απεργία που διήρκησε περίπου
22 μέρες, όπου συγκρούστηκαν οι απεργοί με τους χωροφύλακες.
24 απεργοί για να γλυτώσουν το αυτόφωρο έφυγαν από τα βουνά και τα λαγκάδια και
πήγαν στην Θεσσαλονίκη όπου η ΟΜΕ τους έκρυψε σε φιλικά σπίτια για πολλές
μέρες. Όλοι αυτοί δικάστηκαν αργότερα στον Πολύγυρο Χαλκιδικής. Η απεργία
όμως πέτυχε!
Στα μεταλλεία Μαντέμ Λάκο
στην Περιοχή Στρατωνικής – Στρατωνίου η ΟΜΕ πρωτοστάτησε και στήριξε την
απεργία που διήρκησε δύο μήνες. Οι απεργοί είχαν μείνει
χωρίς τρόφιμα. Άλλα σωματεία του κλάδου με την προτροπή της ΟΜΕ, τους ενίσχυσαν
με τρόφιμα, γάλατα και αλεύρι. Για το αλεύρι υπογράφτηκαν γραμμάτια από τα
Σωματεία Μεταλλωρύχων Ορμύλια Χαλκιδικής και από άλλους. Η απεργία πέτυχε 100%
αλλά οδηγήθηκαν εκδικητικά από την τότε Χωροφυλακή περισσότεροι από 120
απεργούς, καθώς και οι γυναίκες απεργών στα δικαστήρια. Δικάστηκαν και καταδικάστηκαν
για την απεργία, την οποία είχε υπό την προστασία της η ΟΜΕ.
Η ΟΜΕ πάλεψε και πέτυχε
την καθιέρωση του επιδόματος ανθυγιεινής εργασίας. Εκτός των εργαζομένων του
κλάδου, εφαρμόστηκε και σε άλλους κλάδους γεγονός που οφείλεται οφείλεται στον
αγώνα της ΟΜΕ.
Η ΟΜΕ ήταν η πρώτη
Ομοσπονδία στην Ελλάδα που αγωνίστηκε για την αναγνώρισητης επαγγελματικής ασθένειας της πνευμονοκονίασης
που μέχρι το έτος 1962 οι γιατροίτην
χαρακτήριζαν ως φυματίωση.
Η πρώτη μείωση του ορίου
ηλικίας για την συνταξιοδότηση των Μεταλλωρύχων, επιτεύχθηκε χάρη των
απεργιακών αγώνων της ΟΜΕ το 1963, από τα 65 στα 60 χρόνια και το 1979 από τα
60 στα 55 χρόνια για τους εργαζόμενους στα υπόγεια.
Ο κλάδος των μεταλλωρύχων
συνταξιοδοτείτο παλαιότερα από ένα ταμείο που λεγόταν ταμείο Μεταλλευτών.
Αυτό το ταμείο έδινε
συντάξεις 5 φορές λιγότερα από το ΙΚΑ. Γι΄αυτό η ΟΜΕ κατόπιν από σκληρούς
αγώνες και παρά την αντίδραση της εργοδοσίας της ΓΣΕΕ, αλλά και των
συνδικαλιστών που έλεγχε η εργοδοσία, η ΟΜΕ κατόρθωσε και το συγχώνευσε με
το ΙΚΑ!
Το 1967 η Χούντα διέλυσε
την Ομοσπονδία και εκδίωξε εκδικητικά τους συνδικαλιστές, ακόμη και κάποιους εκλεγμένους,
σε εξορία.
Μετά την ανατροπή της
Χούντας τα τότε καθαιρεμένα από την Χούντα στελέχη της Ο.Μ.Ε. επανασύστησαν την
Ομοσπονδία με Γενικό Γραμματέα και πάλι τον Γεώργιο Βρούστη.
Η ΟΜΕ, αγωνίστηκε πολύ σκληρά
και στα τοπικά ζητήματα των σωματείων ενάντια σε θεούς και δαίμονες.
Για να πάει το ΙΚΑ στη
Ραφήνα που λειτουργούσαν και τα Λιγνιτωρυχεία, χρειάστηκε να γίνει απεργία
πείνας στα γραφεία της ΟΜΕ και πορεία στην Αθήνα. Επίσης,
τα προβλήματα που αντιμετωπίζαμε σαν ΟΜΕ και έδινε αγωνιστικά λύσεις, ήταν και
η έγκαιρη καταβολή των δεδουλευμένων ημερομισθίων που πολλές φορές δίδονταν με
καθυστερήσεις έως και πολλών μηνών. Μερικά παραδείγματα δράσης της ΟΜΕ:
ØΣε
μια δίκη του Σκαλιστήρη στην Χαλκίδα για να πάρουν οι Λιγνιτωρύχοι τα
δεδουλευμένα μεροκάματα ισχυρίστηκε ο δικηγόροςτου εργοδότη ότι στα ΛιγνιτωρυχείαΚύμης είναι μέτοχος και ο Βασιλιάς και δε
μπορεί το δικαστήριο να καταδικάσει τον Βασιλιά.
ØΣτην
Καλογρέζα για να πληρωθούν τα δεδουλευμένα μεροκάματα έγινε μια πολυήμερη
απεργία πείνας μέσα στις γαλαρίες με πολλούς να σταλούν στα
νοσοκομεία, αλλά τελικά ο αγώνας ήταν νικηφόρος και οι εργαζόμενοι πήραν όλα τα
δεδουλευμένα.
ØΤην
Τρίτη 30 Μάρτη 1976 ξεκίνησε η απεργία στα μεταλλεία του επιχειρηματία Σκαλιστήρη
στην Εύβοια. Πέντε χιλιάδες εργάτες διεκδικούν την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης
Εργασίας. Απέναντί τους δεν έχουν μόνο την εργοδοσία, αλλά το σύνολο των
κρατικών δυνάμεων καταστολής, που έσπευσαν να περιφρουρήσουν τα συμφέροντα του
επιχειρηματία.
ØΗ
ΟΜΕ πρωτοστάτησε στις μεγάλες απεργία της ΛΑΡΚΟ Στις 27 Γενάρη 1977 όπου σχεδόν
900 εργατοτεχνίτες της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα ξεκίνησαν
μια απεργία που κράτησε 110 μέρες. Τα αιτήματά τους ήταν η αύξηση των μισθών
κατά σχεδόν 20% και η βελτίωση των συνθηκών εργασίας. Απέναντί τους είχαν όχι
μόνο τον Μποδοσάκη, ιδιοκτήτη της επιχείρησης αλλά και ολόκληρη την κρατική μηχανή
που, με κυβέρνηση τότε τη Νέα Δημοκρατία στάθηκε αρωγός σε κάθε κεφαλαιοκράτη
που είχε να αντιμετωπίσει απεργούς.
Τον Μάη του 1978
εκλέγεται ο πρώτος Πρόεδρος της Ο.Μ.Ε. ο Ηλίας
Σκούρας, αξίωμα το οποίοκατείχε
μέχρι το Μάρτη του 1987.
ØΞεσπάει
η μεγάλη απεργία του 1982 στα Μεταλλεία 1982 έγινε στα Μεταλλεία Ερέτριας
Σκαλιστήρη, που κράτησε περίπου 2 μήνες με νίκη των εργαζομένων,
με τη στήριξη της ΟΜΕ. Πρώτο αίτημα ήταν η απόφαση για απόσυρση της μείωσης του
μεροκάματου κατά 150 δρχ από την πλευρά της εργοδοσίας των εργαζομένων στις
γαλαρίες-στοές,δεύτερο αίτημα τα
ανθυγιεινάένσημα και τρίτο και
σημαντικότερο ήταν η ματαίωση της σχεδίασης και κατασκευής μιας νέας στοάς που
η δημιουργία τηςθα σταματούσε τη
λειτουργία των μεταλλείων για1,5 με 2
χρόνια με άμεσο κίνδυνο να κλείσουν οριστικά. Τελικά,όλοι οι εργαζόμενοι ενωμένοι,με δυνατόσωματείο και με μεγάλο αγώνα που κράτησε όπως είπαμε 2 μήνες
δικαιώθηκαν.
ØΤο
1983 εντάσσεται στη δύναμη της ΟΜΕ το Συνδικάτο του ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ ΓΕΩΛΟΓΙΚΩΝ ΚΑΙ
ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ (ΙΓΜΕ), Ο συνδικαλιστικός κλάδος του
Ορυκτού μας Πλούτου, ενισχύεται και με συναδέλφους επιστήμονες με ταξικό
προσδιορισμό. Ο συλλογικός αγώνας μετέπειτα παίρνει πιο διεκδικητικές
διαστάσεις με περισσότερους οργανωμένους αγώνες.
ØΤο
1984, η ΓΣΕΕ ύστερα από 29 έτη μετά την διαγραφή της ΟΜΕ την εντάσσει και πάλι
στη δύναμη της. Σημαντικό ρόλο έπαιξαν σε οι διαχρονικοί
αγώνες της εργατική τάξης στην Ελλάδα και ο νόμος 1264/1982, ο οποίος αν και με
ελλείψεις, ήταν ότι καλύτερο κατακτήθηκε μέχρι και σήμερα.
ØΗ
ΟΜΕ στήριξε ενεργά τον αγώνα της ΛΑΡΚΟ το 1986. Το
1983 το ίδρυμα Μποδοσάκη με απλήρωτα τα θαλασσοδάνεια και την ΔΕΗ, εγκαταλείπει
την ΛΑΡΚΟ και αυτή περνά στις τράπεζες, δίνοντας σε αυτές τεράστια κέρδη μέχρι
το 1986. Την ίδια χρονιά η ΛΑΡΚΟ περνά στον Οργανισμό Ανασυγκρότησης
Επιχειρήσεων και εκκαθαρίζεται κάνοντας απολύσεις εργαζομένων. Παρόλα αυτά η
επιχείρηση συνεχίζει τη λειτουργία της με τους εργαζόμενους στις θέσεις τους.
ØΤο
1986 μετά από επίμονους αγώνες της ΟΜΕ, επιτυγχάνεται μια μεγάλη κατάκτηση του
κλάδου με την μείωση του συνταξιοδοτικού στα 50 έτη για του υπογείτες
Μεταλλωρύχους με προσθήκη – τροπολογία στη Βουλή του άρθρου 20 στον ν.
997/1979.
Το 1987 έγινε με
τροποποίηση καταστατικού (Α.Μ. 228, 06-03-1987) αλλαγή της ονομασίας σε ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ
ΜΕΤΑΛΛΩΡΥΧΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ(Ο.Μ.Ε.) με την
απόφαση 555/12-02-1987 στο ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ. Η αλλαγή της ονομασίας ήταν και απαίτηση
του νόμου 1264/1982, προκειμένου να τακτοποιηθεί η εργατική τάξη κατά κλάδους.
Ως Ομοσπονδία Μεταλλευτών απαριθμούσε πολλά σωματεία που ήταν στον Μεταλλευτικό
κλάδο με τον αριθμό των εργαζομένων πανελλαδικά είχε φτάσει τον αριθμό των 16.000
περίπου.
Σταδιακά ο αριθμός αυτός μειωνόταν
είτε με σωματεία που αποχωρούσαν για άλλη ομοσπονδία, είτε λόγω του κλεισίματος
διαφόρων επιχειρήσεων ή απολύσεων εργαζομένων από αυτές. Όπως πχ στα ορυχεία Μαντουδίου
και στην Ερέτρεια Φαρσάλων του Σκαλιστήρη, που παρά τους αγώνες που έδωσαν οι
εργαζόμενοι με την στήριξη της ΟΜΕ, εν τέλει έκλεισαν και απολύθηκαν όλοι οι
εργαζόμενοι το 1992.
Το νέο ΔΣ που προέκυψε
από το 21ο Συνέδριο της ΟΜΕ το 2014, αγωνίστηκε για την ανασυγκρότηση
του κλάδου, αλλά και για την υπογραφή νέας ΣΣΕ. Μετά από 17 μήνες διαπραγμάτευση
με τον Σ.Μ.Ε. υπεγράφη ύστερα από πολλά χρόνια νέα κλαδική σύμβαση, η οποία με
πίεση προς το Υπουργείο Εργασίας έγινε υποχρεωτική. Ετσι την αξιοποίησαν πάνω
από 10.000 εργαζόμενοι του κλάδου ακόμη και οι εργολαβικοί εργαζόμενοι που
είχαν πενιχρό μισθό και ελάχιστα εργασικά δικαιώματα.
Παράλληλα στήριξε
Σωματεία που αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους απέναντι στις επιθέσεις της εργοδοσίας,
Στάθηκε αλληλέγγυα ακόμη και σεσωματεία
εκτός κλάδου.
Όχι μόνο επανάφερε στην
ΟΜΕ σωματεία που είχαν για κάποια χρόνια χαθεί, όπως την Εργατική Ένωση Μήλου
και το Σωματείο Σμυριδεργατών Νάξου, αλλά και ένταξε στην δύναμη της 5 ακόμη
σωματεία.
Με την αλλαγή κυβέρνησης
τον Ιούνιο του 2019, η κυβέρνηση της ΝΔ νομοθέτησε ήδη από τον Ιούλιο του ιδίου
έτους, άθλιους αντεργατικούς νόμους με αποκορύφωμα τον χειρότερο όλων των
εποχών τον 4808/2021. Με όπλο του τον νομικό οπλοστάσιο της κυβέρνησης ο ΣΜΕ
αρνείται να διαπραγματευτεί νέα ΣΣΕ, παρά μόνο αν «πειθαρχήσουμε» στους νόμους
του κράτους…
Το Μάρτιο του 2021 (πριν
ακόμη ψηφιστεί ο νόμος 4808/2021), εργολαβική εταιρεία προσπάθησε να απολύσει τον
Πρόεδρο και Γεν Γραμματέα Σωματείου μας, αλλά με ισχυρή αντίδραση οι
εργαζόμενοι επέστρεψαν στις θέσεις τους. Τον Ιούλιο του 2021 η ίδια εταιρεία
απολύει πάλι τον Πρόεδρο. Πάλι με συλλογικούς αγώνες περίπου 7 μηνών επέστρεψε
στην εργασία του με όλους τους μισθούς για το διάστημα που ήταν απολυμένος. Η
ίδια εταιρεία τον Σεπτέμβρη του 2022 απολύει εκδικητικά όλους τους εργαζόμενους
σπάζοντας το συμβόλαιο με την ELDORADO
ενώ μετά από κάποιους μήνες επανασυνάπτει νέο συμβόλαιο χωρίς να προσλάβει
κανέναν από τους απολυμένους.
Η ΟΜΕ Συμμετείχε ενεργά
από το Δεκέμβρη του 2019, στον ηρωικό αγώνα των αδελφών μας της ΛΑΡΚΟ, που ακόμη
συνεχίζεται. Η ΟΜΕ έχει στη δύναμη της 4 σωματεία της ΛΑΡΚΟ.
Σήμερα η ΟΜΕ έχει στη δύναμη
της 19 Σωματεία που αριθμούν 1860 εργαζομένους και στόχος είναι να μη μείνει
εκτός κλάδου κανέναν σωματείο η μεμονωμένος εργαζόμενος μόνος του, Καθήκον της
ΟΜΕ είναι να πρωτοστατήσει για δημιουργία σωματείων στον κλάδο σε χώρους που
δεν υπάρχουν.
Τον δρόμο του αγώνα με
την ΣΣΕ που παρέχει αυξήσεις σε μισθούς και εργασιακά δικαιώματα, χωρίς να
περάσει καμία απαιτήση της εργοδοσίας με 12ωρα και απώλεια μισθών, μας τον
έδειξε φέτος ο τετράμηνος ανένδοτος αγώνας με 16 ημέρες απεργίας των
Μεταλλωρύχων Χαλκιδικής, Αγώνας που στήριξε αλληλέγγυα η ΟΜΕ. Αγώνας που
πέτυχε με κύρια στοιχεία το ΗΘΟΣ και την ΕΝΟΤΗΤΑ των Μεταλλωρύχων!
Η ΕΝΟΤΗΤΑ του κλάδου μαζί
με την ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ είναι το όπλο μας.Μπορούμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ να κερδίσουμε περισσότερες ΝΙΚΕΣ για την υλοποίηση
των αιτημάτων μας, όπως ο αγώνας για νέα κλαδική ΣΣΕ, καθώς και η μείωση του συντάξιμου
χρόνου ειδικά των υπογειτών μεταλλωρύχων στα 50 έτη.
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΟΜΕ ΣΤΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ – ΦΟΡΕΩΝ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΟΥ ΚΛΕΙΣΙΜΑΤΟΣ ΛΙΓΝΙΤΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ
Η ΟΜΕ χαιρετίζει
την αποψινή σύσκεψη και συμφωνεί με την εισήγηση!
Τα λιγνιτικά αποθέματα στη χώρα μας ερευνήθηκαν από
το ΙΓΜΕ από τη αρχές της δεκαετίας του ΄50 και έδωσαν σημαντικά ενεργειακά
αποθέματα για την παραγωγή φθηνής ηλεκτρικής ενεργειας στη Χώρα, αξιοποιώντας
τον πολύτιμο αυτό Ορυκτό Πλούτο ο οποίος θεωρείται Εθνικό προϊόν και θα έπρεπε
να αξιοποιείται προς όφελος του Λαού.
Θεωρούμε έγκλημα για τον Λαό η ολοκλήρωση της
απολιγνιτοποίησης που είναι «απαίτηση» των εταίρων μας της ΕΕ, όπου συνέβαλαν
σε αυτό όλε οι κυβερνήσεις διαχρονικά, κλείνοντας τις τελευταίες λιγνιτικές
μονάδες, αδιαφορώντας προκλητικά ότι ο σημαντικός ορυκτός πλούτο της Χώρας μας
που θα μπορούσε να συμβάλλει σημαντικά στην φθηνή ηλεκτρική ενέργειαγια τον Λαό, αλλά και για την εθνική μας
οικονομία, ειδικά την ώρα που είναι ορατός ο κίνδυνος ενός γενικευμένου πολέμου
στην περιοχή μας, λόγω των ήδη περιφερειακών πολέμων σε ΟΥΚΡΑΝΙΑ και ΙΣΡΑΗΛ.
Η
βασικότερη αιτία του κλεισίματος των λιγνιτικών μονάδων παραγωγής στη Χώρα μας,
δεν είναι ούτε η έλλειψη λιγνίτη ούτε η δήθεν «προστασία του περιβάλλοντος»
αλλάη εγκληματική απολιγνιτοποίηση για την
«πράσινη μετάβαση»ως συνέχειατης απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής
ενέργειας που ήταν οδηγία της Ε.Ε και στήριξαν όλες οι κυβερνήσεις για να βρουν
διέξοδο «επένδυσης» λιμνάζοντα κεφάλαια επιχειρηματικών ομίλων στην ενέργεια,
αδιαφορώντας προκλητικά για την εκτίναξη στα ύψη το κόστος του ηλεκτρικού ρεύματος
που καλείται να πληρώσει ο λαός μας για μια ακόμη φορά τα σπασμένα των κρίσεων
τους.
Η
αξιοποίησή του λιγνίτη μπορεί να προσφέρει στην ενεργειακή ανεξαρτησία της
χώρας με ρεύμα φτηνό για το λαό!
Με
την απόφαση να κλείσουν ορυχεία και ΑΗΣ,
βάζουν ταφόπλακα στις ήδη ερημοποιημένες ευρύτερες περιοχές, καταδικάζοντάς σε
περαιτέρω φτωχοποίηση, ανεργία και οικονομικό μαρασμό, αφήνοντας άνεργους
εκατοντάδες συναδέλφους μας μόνιμους και συμβασιούχους, οδηγώντας περιοχές σε
ερημοποίηση, το λαό στην ενεργειακή φτώχεια και τους εργαζόμενους στην
εργασιακή ανασφάλεια.
Βέβαια
στο παιχνίδι των ανταγωνισμών και με το φυσικό αέριο (όπως αναφέρει σε
πρόσφατη αναλυσή του ο Ευστάθιος Χιώτης Δρ. Μεταλλειολόγος Μηχανικός ΕΜΠ
Μηχανικός Πετρελαίων Imperial College, πρώην διευθυντής στη Δημόσια Επιχείρηση
Πετρελαίων και στο Ινστιτούτο Γεωλογίας και Ερευνών Υπεδάφους), τις
τρέχουσες τιμές ο λιγνίτης συμφέρει από πλευράς κόστους μεγαβατώρας, αλλά
επίσης πλεονεκτεί από πλευράς ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, αφού αποφεύγεται
η δαπάνη εισαγωγής φυσικού αερίου. Εν τούτοις, στην Ελλάδα κινούμεθα ολοταχώς
σε επικράτηση του φυσικού αερίου, όχι μόνο εις βάρος του λιγνίτη, αλλά και
ανταγωνιστικά προς τις ΑΠΕ.
Τη
στιγμή που επικρατεί στην Ευρώπη η τάση αντικατάστασης ορυκτών καυσίμων από
ΑΠΕ, στην Ελλάδα οι μεσοπρόθεσμοι σχεδιασμοί επιβάλλουν το φυσικό αέριο, με
όλους τους κινδύνους, με πλήρη ανάπτυξη του νέου ενεργειακού τοπίου μέχρι το
τέλος του έτους. Ο προγραμματισμένος κάθετος άξονας από την Ελλάδα προς την
Ανατολική Ευρώπη αφορά τη μεταφορά ηλεκτρικής ενέργειας από τους υπό κατασκευή
σταθμούς φυσικού αερίου, καθώς και τη μεταφορά φυσικού αερίου από τον κόμβο
Αλεξανδρούπολης, ως εναλλακτική λύση στη διακοπή εισαγωγής φυσικού αερίου από
τη Ρωσία στο τέλος του 2024. Και αυτά σε υψηλό επίπεδο τιμών φυσικού αερίου επί
του παρόντος, παρόλο που οι αποθήκες στην Ευρώπη είναι γεμάτες.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ:
ØΝα
μην κλείσουν οι σταθμοί και τα ορυχεία, να συνεχίσει η λειτουργία τους με
περιβαλλοντική αναβάθμισή τους.
ØΕπανίδρυση
της ΔΕΗ, ως κρατικού φορέα ηλεκτρικής ενέργειας με έξοδο από το χρηματιστήριο.
ØΝα
διασφαλιστούν όλες οι θέσεις εργασίας μόνιμου και έκτακτου προσωπικού στην ΔΕΗ
Α.Ε. Μέτρα υγείας και ασφάλειας για όλο το προσωπικό.
ØΝα
προσληφθούν από την ΔΕΗ με μόνιμη και σταθερή εργασία όλοι οι συμβασιούχοι
εργαζόμενοι που εργάστηκαν όλα τα προηγούμενα χρόνια στα ορυχεία του λιγνίτη
ØΡεύμα
και θέρμανση φθηνά για όλο το λαό. Κατάργηση του χρηματιστηρίου ρεύματος και
ρύπων.
Την Τετάρτη 9 Οκτώβρη πραγματοποιήθηκε στο Πνευματικό Κέντρο Μεγαλόπολης σύσκεψη φορέων για το συντονισμό δράσης ενάντια στο κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων και τον μαρασμό της ευρύτερης περιοχής. Αναδείχθηκαν οι αιτίες πως φτάσαμε ως εδώ, οι υπεύθυνοι, οι σχεδιασμοί που προβλέπονται μετά το κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων και που βάζουν ταφόπλακα με την περαιτέρω ερημοποίηση της Μεγαλόπολης. Αναδείχθηκε ότι οι συγκεκριμένοι σχεδιασμοί δεν αφορούν τις ανάγκες των κατοίκων της Μεγαλόπολης αλλά την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων. Επισημάνθηκε η περιβαλλοντική καταστροφή που θα έχουν οι συγκεκριμένοι σχεδιασμοί. Από τους φορείς μπήκαν αιτήματα που αφορούν στις πραγματικές ανάγκες των κατοίκων της περιοχής που είναι σε αντιδιαστολή με τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων για κερδοφορία. Ομόθυμο αίτημα των παρευρισκόμενων ήταν να μην κλείσει η λιγνιτική δραστηριότητα στη Μεγαλόπολη και προτάθηκαν τρόποι δράσης και κινητοποιήσεων. Τέλος αναφέρθηκε η ανάγκη συντονισμού δράσης με τους φορείς της Δυτικής Μακεδονίας που πλήττονται από την απολιγνιτοποίηση.
ΕΙΣΗΓΗΣΗ
Καλησπέρα
φίλες και φίλοι. Χαιρετίζουμε τα σωματεία, τους συλλόγους και τους τοπικούς
φορείς που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά μας για να πραγματοποιηθεί η σημερινή
σύσκεψη που έχει ως στόχο να συζητήσουμε και να συντονίσουμε τη δράση μας
ενάντια στο κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων στη Μεγαλόπολη που ερημώνει την
περιοχή μας. Μέσα από αυτή την συζήτηση θα προσπαθήσουμε να αναδείξουμε πώς
φτάσαμε ως εδώ, τις αιτίεςκαιτους υπεύθυνους, αλλά και να προτείνουμε τρόπους
δράσης ενάντια στα εγκληματικά σχέδια της κυβέρνησης και των επιχειρηματικών
ομίλων που ερημώνουν την περιοχή μας. Να συμφωνήσουμε σε ένα διεκδικητικό
πλαίσιο πάλης που θα βάζει μπροστά την κάλυψη των δικών μας αναγκών.
Φίλοι και φίλες στις 31 Δεκέμβρη, σε 2,5 μήνες
η κυβέρνηση έχει ως στόχο να σταματήσει τη λειτουργία της 4ης Λιγνιτικής Μονάδας της ΔΕΗ
Μεγαλόπολης καιμαζί με το κλείσιμο των ορυχείων
λιγνίτη στη Μεγαλόπολη να βάλει
ταφόπλακα στην ήδη ερημοποιημένη ευρύτερη περιοχή, καταδικάζοντάς τη σε
περαιτέρω φτωχοποίηση, ανεργία και οικονομικό μαρασμό, αφήνοντας μετέωρους
εκατοντάδες συναδέλφους μας και
φέρνοντας βροχή τα λουκέτα στιςμικρές επιχειρήσεις. Τα προγράμματα εθελουσίας εξόδου
που θα εξαγγείλει η διοίκηση της ΔΕΗ έχουν σκοπό να απαλλάξουν την εργοδοσία
από εργαζόμενους με δικαιώματα. Οι μετακινήσεις και μετατάξεις του προσωπικού
σε άλλες περιοχές θα τινάξουν στον αέρα κάθε οικογενειακό προϋπολογισμό και
σχεδιασμό, ενώ για εκατοντάδες
συναδέλφους που εργάζονται χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας όπως οι συμβασιούχοι
με 8αμηνα, οι εργολαβικοί και οι συνάδελφοι με μπλοκάκι δεν προβλέπεται τίποτα.
Η βασικότερη αιτίατου κλεισίματος της λιγνιτικής παραγωγής στη Μεγαλόπολη δεν είναι
ούτε η έλλειψη λιγνίτη, ούτε η δήθεν προστασία
του περιβάλλοντος. Είναι η απολιγνιτοποίηση και η «πράσινη
μετάβαση», ως συνέχεια της απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας
που ήταν οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης
και στήριξαν όλες οι κυβερνήσεις. Μέσα από αυτή τη διαδικασία απαξίωσαν το
εγχώριο ορυκτό λιγνίτη - που η
αξιοποίησή του θα μπορούσε να προσφέρει στην ενεργειακή ανεξαρτησία της χώρας
με ρεύμα φτηνό για το λαό - για να βρουν
επενδυτική διέξοδο τα
λιμνάζοντα κεφάλαια των επιχειρηματικών
ομίλων στην ενέργεια. Ενώ σε χώρες της βόρειας Ευρώπης όπως η Γερμανία και η
Πολωνία ενισχύεται η λιγνιτική δραστηριότητα, στην Ελλάδα η παραγωγή ηλεκτρικού
ρεύματος από τον λιγνίτη αντικαταστάθηκε από το φυσικό αέριο, επίσηςορυκτό
καύσιμο με ρύπους διοξειδίου του άνθρακα. Ταυτόχρονα,
αδειοδοτούνται και επιδοτούνται
αδρά μεγάλες εταιρείες, για να εγκαταστήσουν ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά πάρκα φαραωνικών διαστάσεων, που επιβαρύνουν το
περιβάλλον και σε πολλές περιπτώσεις
καταλαμβάνουν καλλιεργήσιμες εκτάσεις, αλλά και
τεράστιες μπαταρίες Λιθίου για αποθήκευση της ενέργειας. Τα κέρδη τους εγγυημένα
με την κρατική στήριξη με επιχορηγήσεις και φοροαπαλλαγές στους ομίλους της
«πράσινης Ενέργειας» από την τσέπη του
λαού, από τη δική μας τσέπη ! Όλα για την τεράστια κερδοφορία των
επιχειρηματικών ομίλων που θησαυρίζουν την ώρα που το ρεύμα είναι πανάκριβο για
τα λαϊκά νοικοκυριά.
Φίλες και
φίλοι, αναδείξαμε την αιτία ερήμωσης
της περιοχής μας. Ας δούμε
και τους υπεύθυνους, για να έχουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα του εγκλήματος που
συντελείται. Όλοι γνωρίζουμε ότι οι οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης νομοθετούνται από το κεντρικό κράτος και
εξειδικεύονται ξεχωριστά για κάθε Δήμο με βάση τις ανάγκες για την κερδοφορία
των επιχειρηματικών ομίλων και όχι για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών. Για τον
Δήμο Μεγαλόπολης, η εξειδίκευση αυτών των επιλογών ήταν συγκεκριμένη και έχει
όνομα: Ονομάζεται απολιγνιτοποίηση και «πράσινη» ανάπτυξη στα πλαίσια της
απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Τη συγκεκριμένη πολιτική
στήριξαν και υλοποίησαν όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων 25 ετών, και μονοκομματικές και κυβερνήσεις συνεργασίας. Αυτή την οδηγία υποστήριξαν με σθένος όλες οι
Περιφερειακές Αρχές της Περιφέρειας Πελοποννήσου και όλες οι Δημοτικές Αρχές της Μεγαλόπολης, από το 1999
μέχρι σήμερα. Τι να πρωτοθυμηθούμε; Τις δεκάδες φιέστες και ημερίδες για τη
μεταλιγνιτική εποχή και τα καλά της απολιγνιτοποίησης; Το πόσο καλή είναι η
απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας; Τις
προοπτικές που τάχα ανοίγονται για τη Μεγαλόπολη και τους εργαζόμενους; Τις υποσχέσεις για φτηνό ρεύμα;
Από κοντά όμως ήτανκαι οι συνδικαλιστικές ηγεσίες του κυβερνητικού
συνδικαλισμού και της πλειοψηφίας της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ που στήριξαν όλες τις πολιτικές
των κυβερνήσεων σαν να ήταν
κυβερνητικοί εκπρόσωποι, που αποκοίμιζαν τους εργαζόμενους και τους καλούσαν να
βαρέσουν σιωπητήριο.
Όλοι τους γνώριζαν ότι αυτές οι
πολιτικές που μετατρέπουν το ηλεκτρικό ρεύμα από αγαθό πρώτης ανάγκης σε
πανάκριβο εμπόρευμα, απαξιώνουν τις περιοχές που έχουν ως βασική οικονομική
δραστηριότητα την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος από λιγνίτη όπως είναι η
Μεγαλόπολη και τις οδηγούν στην ερημοποίηση και τον μαρασμό και – αφού όχι μόνο γνώριζαν αλλά τις
στήριζαν με σθένος - είναι συνυπεύθυνοι
για την τραγική κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή μας. Γι’ αυτό πρέπει να βγάλουμε συμπεράσματα. Να μην περιμένουμε σωτήρες
που μας χτυπούν τη πλάτη και μετά υλοποιούν κατά γράμμα αντεργατικούς
σχεδιασμούς υπονομεύοντας ακόμη και τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας για
τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.
Πάμε να δούμε, όμως, τι
αντιπροτείνουν όλοι αυτοί, ως αντιστάθμισμα για το κλείσιμο της λιγνιτικής
παραγωγής στη Μεγαλόπολη. Μιλούν για εκείνο το περιβόητο ΣΔΑΜ, το Σχέδιο
Δίκαιης Μετάβασης το οποίο λένε ότι θα φέρει χρήματα, επενδύσεις, θέσεις
εργασίας και ανάπτυξη στην περιοχή. Πράγματι,
εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ διατίθενται ήδη και θα
διατεθούν τα επόμενα χρόνια μέσα
από τα ταμεία Ανάκαμψης - Δίκαιης Μετάβασης - ΕΣΠΑ και τα άλλα χρηματοδοτικά
εργαλεία όπως τα αποκαλούν, αλλά μόνο στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Στους άνεργους, στους εργαζόμενους, στους
αυτοαπασχολούμενους και στους αγρότες της περιοχής δεν θα φτάσει ούτε ένα ευρώ.
Δεν υπάρχει καλό ή κακό ΣΔΑΜ, το ζήτημα δεν είναι αν τα χρήματα θα δοθούν για
επενδύσεις αποκλειστικά στη Μεγαλόπολη ή και σε περιοχές που δεν πλήττονται από
την απολιγνιτοποίηση όπως η Τρίπολη ή η Οιχαλία. Αυτή είναι αποπροσανατολιστική κουβέντα. Όπως ομολογεί η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση, τα διάφορα ΣΔΑΜ δεν δίνονται για την
ανάπτυξή των περιοχών μας και την κάλυψη των αναγκών μας αλλά μόνο για να
αυξήσουν την κερδοφορία μεγάλων
επιχειρηματικών ομίλων. Δεν θέλουν να μας σώσουν αλλά να θέσουν το άγριο
πλαίσιο για να θησαυρίσουν με δισεκατομμύρια ευρώ μια χούφτα αρπαχτικά, δεν
ενδιαφέρονται για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Να μην έχουμε καμία αυταπάτη. Αυτό ακριβώς είπε κυνικά και η
Ευρωπαία επίτροπος Φερέιρα στην επίσκεψή της στη Μεγαλόπολη.
Μιλάνε για ενεργειακές κοινότητες στη Μεγαλόπολη αλλά
κρύβουν από τους Μεγαλοπολίτες ότι οι ενεργειακές κοινότητες είναι ο φερετζές
των επιχειρηματικών ομίλων της Ενέργειας. Μας κρύβουνότι οι ενεργειακές
κοινότητές ενισχύουν το μερίδιο των ακριβών Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειαςστο ενεργειακό μίγμα και την
απελευθέρωση της αγοράς Ενέργειας. Στην πραγματικότητα, μέσω των
Ενεργειακών Κοινοτήτων και με προκάλυμμα την "αλληλέγγυα οικονομία"
προσπαθούν να ενσωματώσουντις λαϊκές αντιδράσεις για την πολιτική τους στον κλάδο της Ενέργειας.
Και βέβαια, θα επαναληφθεί και εδώ ότι έγινε με τα φωτοβολταϊκά, όπου η πολιτική τους οδήγησε
στη χρεοκοπία χιλιάδων μικροεπενδυτών και στην τεράστια κερδοφορία των μεγάλων
επιχειρηματικών ομίλων.
Φίλες και φίλοι, μετά την απολιγνιτοποίηση, υπήρχε εξαρχής για τη Μεγαλόπολη συγκεκριμένος
σχεδιασμός που ήταν στα ασφυκτικά πλαίσια των οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αυτό το σχεδιασμό υλοποιούν κατά γράμμα οι κυβερνήσεις και αναλαμβάνουν πρόθυμα
να προωθήσουν ο Δήμος Μεγαλόπολης και η Περιφέρεια Πελοποννήσου. Και για
να μην τρέφουμε καμία αυταπάτη, όλοι ξέρουμε ότι ο σχεδιασμός αυτός αφορά στην εγκατάσταση φαραωνικών διαστάσεων
ανεμογεννητριών και φωτοβολταικών πάρκων και την τοποθέτηση τεράστιων μπαταριών Λιθίου αποθήκευσης
ενέργειας όπως σας ανέφερα πριν. Εξάλλου από κοινού Δήμος Μεγαλόπολης και
Περιφέρεια Πελοποννήσου έδωσαν θετική γνωμοδότηση στη Στρατηγική Μελέτη
Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που προβλέπει δημιουργία φωτοβολταικών πάρκων σε
τεράστιες εκτάσεις των ορυχείων της ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη.
Όμως, με την
εγκατάσταση εκατοντάδων ανεμογεννητριών στο Μαίναλο, στο Λύκαιο Όρος και στους
άλλους ορεινούς όγκους στη Πελοπόννησο, θα δεσμευτούν και θα καταστραφούν χιλιάδες
στρέμματα δάσους, θα προκληθούν ανεπανόρθωτες επιπτώσεις στο μικροκλίμα της
περιοχής στη χλωρίδα και στη πανίδα. Ο τεράστιος όγκος εκσκαφών - εκβραχισμών,
τα εκατοντάδες χιλιάδες κυβικά μέτρα μπετόν και σίδηρο και τα κουφάρια των
ανεμογεννητριών, θα μείνουν για πάνταστο
Μαίναλο, στο Λύκαιο Όρος και στους
άλλους ορεινούς όγκους στη Πελοπόννησο.
Επειδή
αυτοί που μιλούν υποκριτικά για την προστασία του
περιβάλλοντος, δεν υπολογίζουν δάση και δασικές εκτάσεις, ούτε ειδικές ζώνες προστασίας και
φυσικού κάλους, ούτε αρχαιολογικούς πολιτιστικούς χώρους ούτε παραδοσιακούς
οικισμούς.
Αλλά οι σχεδιασμοί αυτοί θα πλήξουν ιδιαίτερα και τις οικογενειακές
επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στη γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή, στη
μελισσοκομία, στην εστίαση και στον τουρισμό. Και σαν να μην έφταναν αυτά,
στους άμεσους σχεδιασμούς τους είναι και η κατασκευή χώρων ταφής επικίνδυνωνβιομηχανικών αποβλήτων και μονάδων καύσης απορριμμάτων που θα
μετατρέψουν τη Μεγαλόπολη σε χαβούζα της Πελοποννήσου. Αυτοί είναι οι
σχεδιασμοί τους. Αυτά προβλέπουν τα ΣΔΑΜ και τα δήθεν αναπτυξιακά τους
προγράμματα. Όλα τα υπόλοιπα που μας τάζουν είναι παραμύθια της Χαλιμάς. Μας
κοροϊδεύουν συνειδητά για να κάμψουν τις αντιδράσεις μας.
Και φυσικά, μας κρύβουν ότι υπάρχει στους σχεδιασμούς
τους η κατασκευή του διεθνούς αγωγού EastMed που θα διέρχεται από την περιοχή και προορίζουν τη
Μεγαλόπολη για ενεργειακό κόμβο.
Στόχος τους είναι με τις νέες γραμμές μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας του ΑΔΜΗΕ,
που επίκεντρό τους έχουν τη Μεγαλόπολη, να στέλνουν ρεύμα στην Ευρώπη και στο
Ισραήλ για να καλύψουν τον ενεργειακό ανταγωνισμό με τη Ρωσία, μετατρέποντας τη Μεγαλόπολη σε
στρατιωτικό στόχο. Ειδικότερα τώρα, με τους δύο πολέμους να μαίνονται σε
Ουκρανία και Μέση Ανατολή και τη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας μας σε αυτούς.
Όλον αυτό
τον καιρό, ακούμε τους διάφορους επίδοξους
«σωτήρες» μας να λένε ότι θέλουν το καλό
μας, αλλά να μείνουμε σιωπηλοί, να
μην αντιδράσουμε στο έγκλημα. Σας περιέγραψα ότι όλοι αυτοί δεν θέλουν το καλό
μας ούτε το καλό της Μεγαλόπολης αλλά το καλό των επιχειρηματικών ομίλων που
καταστρέφουν την περιοχή μας για να κερδίσουν δισεκατομμύρια ευρώ. Τα κέρδη
τους υπερασπίζονται και όχι τις δικές μας ανάγκες. Αν θέλουμε να συνεχίσουμε να
ζούμε σε αυτή την πόλη και όχι να φύγουμε από τον τόπο μας όπως έκαναν αρκετοί
συγγενείς, φίλοι και συμπατριώτες μας, πρέπει να
σηκώσουμε ανάστημα σε όλους αυτούς που μας λεηλατούν καθημερινά, βάζοντας
μπροστά τις δικές μας ανάγκες.
Εμείς,
θεωρούμε ότι ο ενεργειακός σχεδιασμός και η αξιοποίηση όλων των πλούσιων
ενεργειακών πηγών που διαθέτει η χώρα μας (ορυκτά καύσιμα, φυσικό αέριο, νερά,
αέρας, ήλιος) πρέπει να υπηρετεί τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, ρεύμα φθηνό για
τα λαϊκά στρώματα και όχι την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων. Και αυτό
γίνεται μόνο με τη δημιουργία Ενιαίου, αποκλειστικά Δημόσιου, φορέα Ενέργειας. Η ενέργεια είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα για να πλουτίζουν
κάποιοι.
Σας καλούμε εδώ σήμερα να συζητήσουμε με βάση την παραπάνω εισήγηση, να διαμορφώσουμε
συλλογικά ένα αγωνιστικό πλαίσιο και να συντονίσουμε τον αγώνα μας προτείνοντας
δράσεις για να αποτρέψουμε το έγκλημα που συντελείται στην περιοχή μας. Να
παλέψουμε ενάντια σε αυτούς που θέλουν να επιβάλλουν σιωπητήριο για:
·Να μην κλείσουν τα ορυχεία και η 4η Μονάδα στη
Μεγαλόπολη, να μην είναι ιδιωτικά τα δίκτυα μεταφοράς ενέργειας. Αντίθετα, να
προσληφθεί προσωπικό στον ΑΔΜΗΕ και ΔΕΔΗΕ για τη συντήρηση και
λειτουργία τους. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να μείνουν οι εξειδικευμένοι
νέοι στη Μεγαλόπολη και να μην μεταναστεύσουν ερημώνοντας την περιοχή, αλλά και
να υποστηριχτεί η ενεργειακή ανεξαρτησία της χώρας
·Σταθερή και μόνιμη δουλειά όλων των
εργαζόμενων στη ΔΕΗ Α.Ε. Μετατροπή των 8μηνων, εργολαβικών συμβάσεων και
συμβάσεων με τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών (μπλοκάκι) σε συμβάσεις αορίστου
χρόνου.
·Μέτρα υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων
ειδικά στα Ορυχεία και τις λιγνιτικές μονάδες που έχουν κλείσει και έχουν
εγκαταλειφθεί οι εγκαταστάσεις τους.
·Καμία άδεια για ΑΠΕ και των συνοδών έργων τους
στη περιοχή. Να απορριφθούν οι αιτήσεις εγκατάστασης αιολικών, φωτοβολταϊκών
πάρκων και σταθμών αποθήκευσης. Να απομακρυνθούν ανεμογεννήτριες που είναι
κοντά σε χωριά.
·Η
κυβέρνηση να πάρει πίσω τους αντιπεριβαλλοντικούς νόμους που δίνουν γη και ύδωρ
στους επιχειρηματικούς ομίλους για την εγκατάσταση αιολικών, φωτοβολταϊκών
πάρκων και σταθμών αποθήκευσης ενέργειας.
·Nα μην
επιτρέψουμε να μετατρέψουν τη
Μεγαλόπολη σε χαβούζα της Πελοποννήσου με τη λειτουργία
σκουπιδοεργοστασίου καύσης απορριμμάτων και τη δημιουργία χώρου
διαχείρισης βιομηχανικών αποβλήτων που προβλέπονται από τους σχεδιασμούς
τους.
·Να καταργηθεί το χρηματιστήριο
ενέργειας.
·Ρεύμα
φθηνό για το λαό με δραστική μείωση και πλαφόν της τιμής του ρεύματος, με
κατάργηση του «Πράσινου τέλους» και των άλλων «ανταποδοτικών τελών», που
επιβαρύνουν τους λογαριασμούς.
·Να μειωθεί η τιμή του αγροτικού
ρεύματος και του πετρελαίου για να επιβιώσει ο αγρότης, ο κτηνοτρόφος, ο
μελισσοκόμος.
·Καμία
διακοπή ρεύματος σε λαϊκά νοικοκυριά-μικρούς επαγγελματίες-αγρότες σε ευάλωτες
κοινωνικές ομάδες.
·Φθηνή θέρμανση και ζεστό νερό στους κατοίκους
της Μεγαλόπολης.
·Να παρθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα από τη ΔΕΗ
Α.Ε. για την προστασία των κατοίκων της πόλης και των χωριών της Μεγαλόπολης
από πυρκαγιά ή άλλους κινδύνους.
·100%
αποζημίωση των πυρόπληκτων της πυρκαγιάς που έκαψε το Χωρέμι με ευθύνη της ΔΕΗ
Α.Ε. χωρίς όρους και
προϋποθέσεις.
·Διαγραφή
τόκων, ληξιπρόθεσμων οφειλών, πάγωμα χρεών σε εφορία, Δήμο, παρόχους ενέργειας
και τηλεπικοινωνίας στους μικρούς επαγγελματίες και τους βιοπαλαιστές αγρότες
της περιοχής της Μεγαλόπολης.
·Διαγραφή
τόκων και γενναίο κούρεμα σε τραπεζικά δάνεια για τους μικρούς επαγγελματίες
και τους βιοπαλαιστές αγρότες της περιοχής της Μεγαλόπολης.
·Ασφαλιστική
κάλυψη χωρίς όρους και προϋποθέσεις για όλους τους μικρούς επαγγελματίες και
τους βιοπαλαιστές αγρότες της περιοχής της Μεγαλόπολης.
Ναι
· Στην αποκατάσταση των ορυχείων με ευθύνη της
ΔΕΗ.
·Στην
αντιμετώπιση των προβλημάτων έλλειψης νερού για ύδρευση και άρδευση λόγω του
μεγάλου βάθους των ορυχείων.
·Καθαρισμός
και μέτρα αντιπυρικής προστασίας στο χώρο των ορυχείων και των σταθμών
·Αντιμετώπιση
των προβλημάτων από τους καιόμενους λιγνίτες.
·Έργα
αντιπλημμυρικής θωράκισης στον Αλφειό και στις καμένες εκτάσεις.
Φίλες
και φίλοι, με αυτό το αγωνιστικό πλαίσιο σας καλούμε να συντονίσουμε τη δράση
μας και να αποφασίσουμε μορφές κινητοποιήσεων.
Υπάρχουν σκέψεις και προτάσεις όπως:
συγκέντρωση
διαμαρτυρίας στην κεντρική πλατεία,
παραστάσεις
διαμαρτυρίας σε Δήμο και Περιφέρεια,
άνοιγμα διοδίων
και μοίρασμα των διεκδικήσεών μας
και άλλες
πολύμορφες δράσεις.
Υπάρχει και η
γενική πανελλαδική απεργία στις 20 Νοέμβρη, καλό θα ήταν να νεκρώσει η πόλη και
να γίνει μαζική συγκέντρωση. Να γίνουν και άλλες δράσεις νωρίτερα.
Μπορούμε να το
συζητήσουμε, όποιος φορέας έχει να προτείνει κάποια άλλη δράση.
Επειδή η
ερημοποίηση και ο οικονομικός μαρασμός που προκαλεί η απολιγνιτοποίηση δεν
αφορά μόνο τη Μεγαλόπολη αλλά και τη Δυτική Μακεδονία, τις περιοχές σε Κοζάνη
και Πτολεμαΐδα, υπάρχουν και εκεί φορείς που αντιδρούν και θα μπορούσαμε να
συντονίσουμε από κοινού τη δράση μας.
Στη σύσκεψη συμμετείχαν αντιπρόσωποι από τους εξής φορείς:
Σωματείο Εργαζομένων στην Ενέργεια Νομών Πελοποννήσου