ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ ΣΤΟ ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ
Συγκλονιστικές εικόνες από την επίσκεψη σε βομβαρδισμένα σημεία, το ΝΑΤΟικό έγκλημα δεν ξεχνιέται! (VIDEO - ΦΩΤΟ)
Σε εμβληματικά σημεία του κέντρου του Βελιγραδίου που θυμίζουν τη ΝΑΤΟική θηριωδία του 1999 βρέθηκε το πρωί της Κυριακής η αποστολή των συνδικάτων από την Αττική που βρίσκεται στην πόλη, στο πλαίσιο των 25 χρόνων από το ιμπεριαλιστικό έγκλημα.
Εκατοντάδες συνδικαλιστές και εργαζόμενοι από μια σειρά σωματεία του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, περιηγούνται με μπλουζάκια που θυμίζουν σε όλους το μακελειό και το σύνθημα «Killers go home» ταξιδεύει σε κάθε γωνιά της πόλης.
Έγκλημα χωρίς τιμωρία ο βομβαρδισμός της σερβικής ραδιοτηλεόρασης
Πρώτος σταθμός της περιήγησης το κτίριο της σερβικής τηλεόρασης που είχε βομβαρδιστεί στις 23 Απρίλη του 1999 με 16 νεκρούς εργαζόμενους.
Το κτίριο παραμένει μισογκρεμισμένο για να θυμίζει ένα από τα μεγαλύτερα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα του ΝΑΤΟ και των κυβερνήσεών του, ενώ ακριβώς απέναντι ένα μνημείο με το ερώτημα «Γιατί;» εξακολουθεί να θυμίζει τη βαρβαρότητα που έζησε ο σερβικός λαός στις 100 μέρες των ανελέητων βομβαρδισμών. Οι συγκεντρωμένοι κατέθεσαν στεφάνι και τήρησαν ενός λεπτού σιγή, ενώ με συνθήματα όπως «Οι ιμπεριαλιστές τη Γη ξαναμοιράζουν, με των λαών το αίμα τα σύνορα χαράζουν» ανέδειξαν ότι και σήμερα, 25 χρόνια μετά, οι λαοί είναι αντιμέτωποι με τη φωτιά του πολέμου.
Τα συνδικάτα υποδέχθηκε αντιπροσωπεία της Συνομοσπονδίας Σερβικών Συνδικάτων (CΛΟΓΑ) με τον πρόεδρό της Ζέλικο Βεσρλινόβιτς να σημειώνει ότι η επίσκεψη αυτή είναι πολύ σημαντική για όλο τον σερβικό λαό. Ο ίδιος ευχαρίστησε τους Ελληνες συνδικαλιστές, θυμίζοντας μάλιστα ότι αρκετοί απ’ αυτούς που σήμερα βρίσκονται στην αποστολή είχαν βρεθεί στο Βελιγράδι και το 1999 εν μέσω των βομβαρδισμών, μεταφέροντας έμπρακτα την αλληλεγγύη του ελληνικού λαού. «Οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στον λαό της Ελλάδας. Θυμόμαστε τις διαδηλώσεις που είχαν γίνει για την υποστήριξη του σερβικού λαού, θυμόμαστε το μπλόκο που είχε κάνει ο λαός της Ελλάδας στο κομβόι των ΝΑΤΟικών σε μία ακόμα έμπρακτη στήριξη του δοκιμαζόμενου λαό. Οφείλουμε ένα αιώνιο ευχαριστώ», ανέφερε μεταξύ άλλων.
«Τα Βαλκάνια είναι τόπος των λαών και όχι ορμητήριο των ΝΑΤΟικών» ήταν η απάντηση που έδωσαν με σύνθημα οι συγκεντρωμένοι σκορπώντας συγκίνηση για τη δύναμη που έχουν οι λαοί αδελφωμένοι, όταν τα βάζουν με τους ιμπεριαλιστές.
Συγκλονιστική ήταν η μαρτυρία ενός από τους εργαζόμενους τότε της σερβικής τηλεόρασης ο οποίος στη συγκεκριμένη επίθεση έχασε τον αδερφό του. Ο Μίροσλαβ Μέντιτς, μιλώντας για τα εγκλήματα του ΝΑΤΟ, ανέφερε ότι η σερβική ραδιοτηλεόραση έδειχνε τότε όλη αυτή την ιμπεριαλιστική θηριωδία με τους βομβαρδισμούς σε σχολεία, παιδικούς σταθμούς, λαϊκές κατοικίες, λαϊκές αγορές κ.ά. «Από αυτό το κτίριο στέλναμε αυτές τις εικόνες σε όλο τον κόσμο για να μάθει την αλήθεια, για να δει τα ΝΑΤΟικά εγκλήματα. Αυτό ήταν που δεν άρεσε στο ΝΑΤΟ, γιατί χαλούσε τη γραμμή του. Έτσι, στις 23 Απριλίου 1999 λίγο μετά τις δύο τη νύχτα βομβάρδισαν το κτίριο. Ήξεραν ότι είχε μέσα εργαζόμενους που δουλεύουν εκείνη τη στιγμή καθώς κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών ήταν γνωστό ότι δουλεύαμε σε δύο 12ώρες βάρδιες, εφτά το πρωί με εφτά το απόγευμα και εφτά το απόγευμα με εφτά το πρωί. Ήξεραν ότι εκείνη την ώρα βρίσκονταν εκεί μέσα 150 με 160 εργαζόμενοι, μαζί και ξένοι ανταποκριτές και δεν κάνει καμιά προειδοποίηση ότι το κτίριο ήταν ανάμεσα στους στόχους για βομβαρδισμό».
Μιλώντας ειδικά για τον αδερφό του Σίνισα, σημείωσε ότι εκείνο το βράδυ έκανε κανονικά τη βάρδιά του όταν έπεσε βόμβα από το ΝΑΤΟικό αεροσκάφος και σκοτώθηκε μαζί με άλλες 15 συνάδελφους. Ο ίδιος και ένας ακόμα εργαζόμενος είναι οι μόνοι που δεν έχουν μέχρι και σήμερα αναγνωριστεί, δεν έχουν βρεθεί τα πτώματά τους, δεν έχουν μνήμα παρά μόνο ένα κενοτάφιο. «Αυτό το έγκλημα που έκανε το ΝΑΤΟ κατακρίθηκε διεθνώς από δημοσιογραφικές ενώσεις και άλλους φορείς καθώς δεν υπήρχε κανένας λόγος να χτυπηθεί το συγκεκριμένο κτίριο, ενώ έγινε και προσφυγή για να δικαστεί το ΝΑΤΟ για έγκλημα πολέμου χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Κανείς από το ΝΑΤΟ δεν καταδικάστηκε ποτέ, κανείς δεν απολογήθηκε, είναι ένα έγκλημα δίχως τιμωρία», πρόσθεσε συντετριμμένος ο Μ. Μέντιτς.
Τις ευχαριστίες του μετέφερε και ο τότε διευθυντής της σερβικής ραδιοτηλεόρασης, σημειώνοντας ότι ο πόνος του σερβικού λαού δεν καταλαγιάζει καθώς επρόκειτο για θύματα που σκοτώθηκαν χωρίς δικαίωμα στην άμυνα, χωρίς κανένα δικαίωμα στη ζωή. «Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τη βοήθεια που μας έδωσε ο ελληνικός λαός» ήταν συγκινητικά του λόγια, μεταφέροντας κι εκείνος την ευγνωμοσύνη του για τη λαϊκή αλληλεγγύη.
Ένα τρίχρονο κορίτσι - θύμα της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας
Επόμενος σταθμός ήταν το μνημείο της Μίλισα Ράκιτς. Πρόκειται για ένα τρίχρονο κορίτσι, ένα από τα χιλιάδες θύματα των ΝΑΤΟικών που σκοτώθηκε κατά τους βομβαρδισμούς ενώ βρισκόταν στο σπίτι της. Το μνημείο της στέκει σε ένα από τα πολλά πάρκα της πόλης και εκεί εκ μέρους της αποστολής στεφάνι κατέθεσε η Δήμητρα Σταματέλου. «Στον ιμπεριαλισμό καμιά υποταγή, η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί», «ΝΑΤΟ σημαίνει χούντες και πολέμοι» ήταν μερικά από τα συνθήματα που ακούστηκαν δυνατά.
Στο βομβαρδισμένο Πεντάγωνο
Τρίτος και τελευταίος σταθμός πριν αποχωρήσει η αποστολή για το Νόβι Σαντ ήταν το βομβαρδισμένο σερβικό Πεντάγωνο, το κτίριο του υπουργείου Άμυνας. Το κτίριο αυτό, στην καρδιά του Βελιγραδίου, παραμένει βομβαρδισμένο και δεν έχει αποκατασταθεί, δεν χρησιμοποιείται από τότε, έχοντας μετατραπεί σε ένα ακόμα μνημείο για να μην ξεχαστεί το στυγερό έγκλημα των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και των κυβερνήσεών τους.
Ο Χρηστος Κουλουράς, μέλος του ΔΣ της ΟΜΕ
«75 χρόνια οι λαοί στόχος του ΝΑΤΟ, η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί», το μήνυμα από την εμβληματική γέφυρα του Νόβισαντ (VIDEO - ΦΩΤΟ)
Στην εμβληματική γέφυρα του Νόβισαντ ένα σημείο-σύμβολο, τόσο της ΝΑΤΟικής θηριωδίας όσο και της ηρωικής αντίστασης του σερβικού λαού απέναντι στην ιμπεριαλιστική επέμβαση του 1999, διαδήλωσε η αποστολή του ΠΑΜΕ και των συνδικάτων που βρίσκεται από χθες στο Βελιγράδι.
Στην αποστολή συμμετέχει και αντιπροσωπεία του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Γιάννη Πρωτούλη, μέλος του ΠΓ της ΚΕ.
Οι εκατοντάδες εκπρόσωποι των σωματείων ξεδίπλωσαν γιγαντοπανό απλώνοντάς το στη γέφυρα και στέλνοντας το μήνυμα «75 χρόνια το ΝΑΤΟ στοχοποιεί τους λαούς όλου του κόσμου», ότι «Η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί».
Από εκεί, κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης, έγινε και ζωντανή σύνδεση με τη Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης που ήταν σε εξέλιξη στην Αθήνα, μεταφέροντας θερμούς αγωνιστικούς χαιρετισμούς.
Μάλιστα, για αρκετούς από τους συνδικαλιστές που συμμετέχουν στην αποστολή, τα μέρη αυτά και ειδικά οι γέφυρες του Νόβισαντ είναι γνώριμα, καθώς εκεί είχαν βρεθεί για να διαδηλώσουν και το 1999 κατά τη διάρκεια των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών. Είχαν βρεθεί εκεί, στο πλάι του σέρβικου λαού που διαδήλωνε διαρκώς για να σωθούν οι συγκεκριμένες ζωτικές υποδομές.
Όπως εξήγησε άλλωστε ο Ζέλικο Βεσελίνοβιτς, πρόεδρος της Συνομοσπονδίας των Σερβικών Συνδικάτων (CΛΟΓΑ), στους διαδηλωτές, και οι τρεις γέφυρες της περιοχής του Νόβισαντ βομβαρδίστηκαν σε μία προσπάθεια του ΝΑΤΟ να προκαλέσει λιμό στην κεντρική Σερβία, αφού από τις συγκεκριμένες υποδομές μεταφέρονται προϊόντα από τη μεγάλη πεδιάδα της χώρας για την τροφοδοσία του σερβικού λαού. Και, βέβαια δεν αρκέστηκαν μόνο σ’ αυτό, αφού οι βόμβες τους έπληξαν και εργοστάσια και άλλες ζωτικές εγκαταστάσεις με χιλιάδες πολίτες να χάνουν τη ζωή τους.
Συνεχίζουμε στον ίδιο δρόμο ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ
Στους συγκεντρωμένους μίλησε ο Γιώργος Μαυρίκος, επίτιμος πρόεδρος της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας, τονίζοντας τη διαχρονική διεθνιστική προσφορά του ΠΑΜΕ, από τη μέρα που ιδρύθηκε μέχρι και σήμερα. Άλλωστε η πρώτη κινητοποίηση που οργάνωσε το ΠΑΜΕ ήταν το 1999, αμέσως μετά την ίδρυσή του, στα γραφεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Αθήνα, για να καταγγείλει το αμερικανοΝΑΤΟικό έγκλημα στη Γιουγκοσλαβία, που μόλις είχε ξεκινήσει.
«Είμαστε εδώ γιατί δεν ξεχνάμε, γιατί δεν συγχωρούμε. Συνεχίζουμε στον ίδιο δρόμο ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ», τόνισε ο Γ. Μαυρίκος. Και θύμισε ότι το 1991, με τις αντεπαναστατικές ανατροπές, «κάποιοι υποστήριζαν ότι πάμε σε έναν κόσμο χωρίς πολέμους. Εμείς ήμασταν από αυτούς που μείναμε όρθιοι και επιμέναμε ότι ο λαοί θα πληρώσουν σε παγκόσμιο επίπεδο την ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα και την αντεπανάσταση. Και πριν περάσουν πέντε χρόνια η έννοια Γιουγκοσλαβία, μία μεγάλη χώρα, με έναν περήφανο λαό, χωρίστηκε σε έξι κράτη, στη λογική του "διαίρει και βασίλευε”, και μετά ήρθε και ο ΝΑΤΟικός βομβαρδισμός το 1999».
Αναφερόμενος στη δράση του ΠΑΜΕ και των σωματείων εκείνες τις δραματικές 100 μέρες, θύμισε ότι εκτός από την παρουσία συνδικάτων στο βομβαρδιζόμενο Βελιγράδι, καθημερινή και πολύμορφη ήταν η δράση και στην Ελλάδα, με όλο τον λαό και τη νεολαία στους δρόμους, κόντρα στην πολιτική της κυβέρνησης και τη στήριξή της στο έγκλημα: Στη Θεσσαλονίκη, που λαός της πόλης άλλαξε τις ταμπέλες κατεύθυνσης των ΝΑΤΟικών στρατευμάτων, με αποτέλεσμα άρματα να χάσουν τον δρόμο και να βρεθούν στη λαχαναγορά, στα λιμάνια, που ναυτεργάτες εμπόδιζαν το φόρτωμα ΝΑΤΟικών εξοπλισμών, στον σιδηρόδρομο, που οι εργαζόμενοι έβαζαν επίσης εμπόδια στη μεταφορά των ΝΑΤΟικών.
Διαδήλωση - απάντηση στην κατάπτυστη απόφαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για ένταξη του Κοσόβου
Το ίδιο επισήμανε -παίρνοντας τον λόγο- και ο Ζέλικο Βεσελίνοβιτς, θυμίζοντας τη συγκλονιστική δράση αλληλεγγύης των ελληνικών συνδικάτων στο πλευρό του σερβικού λαού όταν είχαν βρεθεί ακόμα και στη γέφυρα για να αποτρέψουν τον βομβαρδισμό της.
Αναφέρθηκε επίσης στην κατάπτυστη απόφαση του Συμβουλίου της Ευρώπης να αποδεχθεί την ένταξη του ΝΑΤΟικού προτεκτοράτου του Κοσόβου, ύστερα μάλιστα από σχετική εισήγηση της Ντόρας Μπακογιάννη εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης.
Σημειώνεται ότι πρόκειται για εξέλιξη που έχει προκαλέσει δικαιολογημένα την οργή και την αγανάκτηση του σερβικού λαού, κάτι που διαπιστώνουν και οι συνδικαλιστές από τη χώρα μας που αυτές τις μέρες βρίσκονται στο Βελιγράδι. Πρόκειται άλλωστε για εξέλιξη, που 25 χρόνια μετά το αιματοκύλισμα του σερβικού λαού τού δίνει άλλο ένα χτύπημα, συνεχίζοντας την πορεία διαμελισμού της χώρας του.
Από την άλλη, όπως σημείωσε ο Ζέλικο Βεσελίνοβιτς, «η Ντόρα Μπακογιάννη δεν είναι η Ελλάδα. Η Ελλάδα είναι οι εργαζόμενοι, ο λαός αυτής της χώρας, που είναι στο πλευρό του σερβικού λαού, κάτι που αποδεικνύει και η αποστολή των συνδικάτων στη Σερβία.
Γι’ αυτό και είναι πολύ σημαντικό, που αυτή τη στιγμή όλος ο σερβικός λαός βλέπει τις εικόνες και τα ρεπορτάζ από αυτή την αποστολή των συνδικάτων, βλέπει τον ελληνικό λαό δίπλα του 25 χρόνια μετά, κόντρα στην ελληνική κυβέρνηση και όσους στηρίζουν το ΝΑΤΟ».
Οι λαοί αδελφωμένοι απέναντι στα δολοφονικά ιμπεριαλιστικά σχέδια
«Διαδηλώνουμε στο ιστορικό Νόβισαντ, την ίδια στιγμή που στην Ελλάδα διαδηλώνουν στη Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης χιλιάδες λαού και νεολαίας», ανέφερε στον χαιρετισμό του ο Μάρκος Μπεκρής, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Πειραιά και του Σωματείου ΕΝΕΔΕΠ, υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΚΚΕ. «Διαδηλώνουμε ενάντια στις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, στέλνουμε το μήνυμα ότι οι λαοί παλεύουν αδελφωμένοι απέναντι στα δολοφονικά ιμπεριαλιστικά σχέδια, απέναντι στο νέο μακελειό που είναι σε εξέλιξη στην Παλαιστίνη με χιλιάδες νεκρά παιδιά από το κράτος του Ισραήλ και τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς συμμάχους του. Είναι καθήκον μας, οι λαοί μπορούμε να αντεπιτεθούμε», σημείωσε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου