ΟΧΙ ΣΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΟΥ ΟΡΥΚΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ!

 

Αρ. πρωτ: 205                                                                                             Αθήνα, 12 Μαρτίου 2021

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΟΧΙ ΣΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΟΥ ΟΡΥΚΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ

ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ!

 ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΤΙΚΗΣ ΚΛΑΔΙΚΗΣ ΣΣΕ

ΣΤΑ ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ!

 Παρέμβαση της ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΜΕΤΑΛΛΩΡΥΧΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ στη ΔΙΑΡΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΟΥ της Βουλής που συνεδρίασε στις 11.3.2021 με θέμα ημερήσιας διάταξης:  «Συνέχιση της επεξεργασίας και εξέτασης του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας «Κύρωση Επενδυτικής Συμφωνίας μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Μονοπρόσωπης Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία "ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ ΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΧΡΥΣΟΥ" και συναφείς διατάξεις» , που εκπροσώπησε ο συνάδελφος Γεωλόγος Χάρης Σμυρνιώτης.

**************************************************************************************

Η ΟΜΕ διαχρονικά με ΟΜΟΦΩΝΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ όλων των Συνεδρίων της στηρίζει την ανάπτυξη του Ορυκτού Πλούτου της χώρας με περιβαλλοντικούς όρους και προς όφελος του λαού και όχι των επιχειρηματικών ομίλων.

Η προς συζήτηση της ήδη προαποφασισμένης και υπογεγραμμένης συμφωνίας Κυβέρνησης – Ελληνικού Χρυσού στη Βουλή μας απλά μας δίνει την ευκαιρία να καταθέσουμε την καταγγελία μας για την  υπογραφή της αναθεώρησης  της Σύμβασης με την εταιρεία Ελληνικός Χρυσός που αποτελεί ένα έγκλημα παράδοσης ενός κρίσιμου και μη ανανεώσιμου ορυκτού πόρου στους επιχειρηματικούς ομίλους αφού προκλητικά διευκολύνονται με κάθε τρόπο οι «επενδυτές» αδιαφορώντας όχι μόνο για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, αλλά και την ουσιαστική απώλεια θέσεων εργασίας καθώς και  την οικονομική ζημιά στην Εθνική Οικονομία.

Δεν είναι τυχαίο ότι τέτοια Νομοσχέδια προωθούνται σε μια περίοδο εγκλεισμού λόγω της Πανδημίας και έντασης της αστυνομοκρατίας και της εργοδοτικής αναλγησίας και τρομοκρατίας.

Όπως είχαμε προβλέψει η μεταλλουργία Χρυσού με την προτεινόμενη από την Εταιρεία τεχνολογία ήταν ανέφικτη και η υπογραφή της τότε υπογραφείσας Σύμβασης αποτελούσε ένα ξεπούλημα έναντι 11 εκατ. Ευρώ μιας τεράστιας μεταλλευτικής περιοχής και του Ορυκτού Πλούτου.

Η διαπίστωση μας αυτή, οδήγησε στην αναθεώρηση της Συμφωνίας χαριστικά και πάλι υπέρ των Επιχειρηματικών συμφερόντων της Ελληνικής Χρυσός, Αυτό γίνεται φανερό από το Προοίμιο της νέας Συμφωνίας, στο οποίο έχει εξαλειφθεί κάθε αναφορά σε υποχρέωση από μέρους της εταιρείας για εγχώρια παραγωγή καθαρών μετάλλων (χρυσού, αργύρου και χαλκού) ως τελικών προϊόντων μιας πλήρως καθετοποιημένης διαδικασίας. Η τροποποίηση αυτή ανατρέπει τον πυρήνα, της προηγούμενης Σύμβασης που αποτελούσε κατά το ΣτΕ, το αντιστάθμισμα έναντι των αρνητικών περιβαλλοντικών συνεπειών της όλης μεταλλευτικής δραστηριότητας στην ανατολική Χαλκιδική.

Δηλαδή η Εταιρεία θα πουλάει πέτρες αντί μέταλλα χάνοντας η χώρα κάθε προστιθέμενη αξία από την μεταλλουργία και παράλληλα τις αρχικά προβλεπόμενες θέσεις εργασίας.

Σε ότι αφορά τους ισχυρισμούς της Κυβέρνησης σε σχέση με τα οφέλη που θα υπάρχουν με την τροποποίηση της Σύμβασης, δεδομένου ότι το εφαρμοστέο Δίκαιο δεν θα εμποδίζει την Εταιρεία από το να θέτει σε διαθεσιμότητα για κάποιο χρόνο ή και να απολύει από καιρού εις καιρόν μέρος του πλεονάζοντος εργατικού της δυναμικού.

Επόμενα οι υποσχέσεις είναι άνευ αντικρίσματος και το μόνο σίγουρο είναι ότι με την απάλειψη της μεταλλουργίας θα υπάρξει μείωση θέσεων εργασίας από την πρόβλεψη που είχε η προηγούμενη σύμβαση.

Εξάλλου έχουμε ήδη εμπειρία από τη μέχρι σήμερα πρακτική της Εταιρείας με τη προώθηση των εργολαβιών που συνεχώς αυξάνουν αφού ήδη έχει καταγγελθεί από το Συνδικάτο Εργατουπαλλήλων Μεταλλείων & Λατομείων Βορείου Ελλάδος τόσο στην Επιθεώρηση Μεταλλείων Βορείου Ελλάδος όσο και στην Ελληνική Χρυσός το καθεστώς των εργαζόμενων στην εργολαβική εταιρεία EDILMAC. Χωρίς μέχρι σήμερα κανείς τους να έχει επιλύσει τα σοβαρά προβλήματα των εργαζόμενων, ειδικά όσον αφορά την προστασίας της υγείας και της ίδιας τους της ζωής.

Με βάση τις καταγγελίες του Σωματείου διαπιστώνουμε τα τσακισμένα εργασιακά δικαιώματα των εργολαβικών εργαζόμενων καθώς και τα ελλιπή μέτρα ασφαλείας (ούτε το γάλα δεν δινότανε μέχρι πρότινος στους εργαζόμενους στα υπόγεια) και την ελλιπή προστασία του περιβάλλοντος . Οι εργαζόμενοι συχνά αναγκάζονται να δουλεύουν κάτω από αντίξοες συνθήκες εργασίας με ελλιπή αερισμό στις υπόγειες στοές, σε όχι  επαρκώς υποστηριζόμενες στοές με αυξημένο τον κίνδυνο καταπτώσεων βράχων, με χαλασμένα - ασυντήρητα μηχανήματα και εξοπλισμό, με μεγάλη εντατικοποίηση της εργασίας κάτω από τη συνεχής πίεση για την αύξηση της παραγωγής.

Ο κρατικός έλεγχος είναι σχεδόν ανύπαρκτος, αφού όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις έβαλαν το λιθαράκι τους στην απαξίωση και στην υποστελέχωση της επιθεώρησης μεταλλείων.

Ακόμα η Τροποποιημένη Σύμβαση στα διάφορα άρθρα της προβλέπει τις παρακάτω ευνοϊκές για την Ελληνική Χρυσός ρυθμίσεις:

Ø  Σε ότι αφορά την διευθέτηση των υφιστάμενων  Διαφορών την απαλλαγή της Εταιρείας, από κάθε κατηγορία και συνέπεια και ουσιαστικά απαλλάσσει την Εταιρεία από τις υποχρεώσεις της λόγω  μη εκπλήρωσης της προηγούμενης βασικής συμβατικής της υποχρέωσης που είχε επιβεβαιωθεί με απόφαση Διαιτητικού δικαστηρίου.

Ø  Σε ότι αφορά τη Διάρκεια της Ανάπτυξης των Μεταλλείων Κασσάνδρας η πρόβλεψη στη νέα Σύμβαση δίνει στην Εταιρεία τη δυνατότητα επέκτασής της, για μισό αιώνα και σηματοδοτεί τη χωρική επέκταση, ίσως δε και την εντατικοποίηση των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων και κατά συνέπεια και την ανάλογη αύξηση του όγκου των μεταλλευτικών αποβλήτων.

Ø  Επίσης με την χρονική και χωρική επέκταση των διαφόρων άλλων συνοδών της μεταλλείας αρνητικών και αναπότρεπτων περιβαλλοντικών επιπτώσεων καθώς και  την μετατόπιση του χρόνου για την ‘πλήρη’ αποκατάσταση και απόδοση της ευρύτερης περιοχής μετά από 70 χρόνια εντατικής μεταλλευτικής δραστηριότητας, σημαίνει ότι η ευρύτερη περιοχή όταν θα αποδεσμευθεί θα έχει μετατραπεί σε ένα μεταλλευτικό κουφάρι.

Ø  Σε ότι αφορά η δημιουργία του Οργάνου Αξιολόγησης και τα προβλεπόμενα για την απαρτία της και ότι οι αποφάσεις πρέπει να είναι ομόφωνες σημαίνει ότι το ελληνικό Δημόσιο παραχωρεί την Εταιρεία την αυτονόητη και αποκλειστική αρμοδιότητα που θα έπρεπε να έχει, για την αξιολόγηση και αποδοχή ή απόρριψη προτάσεων που αφορούν, θέματα με σημαντικότατο οικονομικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό αντίκτυπο

Ø  Σε ότι αφορά στο λεγόμενο Πρόσθετο Μεταλλευτικό Τέλος αλλά και τα Κανονικά Μεταλλευτικά Τέλη όχι μόνο είναι μικρότερα από τα διεθνώς προβλεπόμενα αλλά και με τον τρόπο υπολογισμού τους μπορούν να απομειωθούν μέχρι και εξαφανισμού αφού  ο καθορισμός του ακριβούς όγκου, της περιεκτικότητα και της πραγματικής αξίας των συμπυκνωμάτων και ‘μεταλλευμάτων’ που ανακτώνται, είναι μια διαδικασία πολύ ανοικτή σε λαθροχειρίες, διαδικασία που μέχρι τώρα ακολουθείται και που με τη νέα Σύμβαση προβλέπεται να ακολουθείται και στη συνέχεια. Επόμενα με μια τέτοια διαδικασία που ξεφεύγει από τον άμεσο έλεγχο του Ελληνικού Δημοσίου δεν αποκλείεται να υπάρξουν συμφωνημένες υποτιμολογήσεις.

Ø  Σε ότι αφορά τις Απαιτούμενες άδειες όλα τα προβλεπόμενα είναι υπέρ της Εταιρείας αφού θα γίνονται κατ’ εφαρμογή των διαλαμβανόμενων στους δύο νέους, τον Περιβαλλοντικό και Αναπτυξιακού, νόμους που στο όνομα της επιχειρηματικότητας έχουν συμπιέσει ασφυκτικά εκβιαστικούς χρόνους εξέτασης των αιτήσεων για τις άδειες, τη γνωμοδότηση επ’ αυτών των αιτήσεων με συμμετοχή και εκπροσώπων των εταιρειών, και την αυτόματη έγκριση των αδειοδοτήσεων αν υπάρξει έστω και μιας ημέρας υπέρβαση του χρόνου απάντησης στα αιτήματα από μέρους του Δημοσίου, με προβλεπόμενες και οικονομικές κυρώσεις σε βάρος του.

Ø  Σε ότι αφορά στα της υγείας, ασφάλειας και περιβάλλοντος σημαντική και καθοριστική είναι εδώ η παρεμβολή ενός Ανεξάρτητου Ελεγκτή Περιβάλλοντος (που θα πληρώνει η Εταιρεία;;;;), έστω και ως υποβοηθητικού των κρατικών ελεγκτικών οργάνων. Από μόνο του αυτό συνιστά εγκατάλειψη της αποκλειστικότητας του Δημοσίου και της αποκλειστικά δικής του ευθύνης για τους πραγματικά ανεξάρτητους και αξιόπιστους περιβαλλοντικούς ελέγχους.

Εδώ θα πρέπει να καταγγείλουμε το γεγονός ότι η υποστελέχωση Δημόσιων φορέων όπως οι Επιθεωρητές Μεταλλείων και Περιβάλλοντος, των Επιθεωρήσεων Εργασίας και του ερευνητικού ΙΓΜΕ (νυν ΕΑΓΜΕ που τείνει να γίνει Δημόσια υπηρεσία) δεν επιτρέπει καμία αισιοδοξία σε ότι αφορά τον επαρκή έλεγχο και την έρευνα στον Ορυκτό Πλούτο.

Με βάση όλα τα παραπάνω, παίρνοντας υπόψη την εχθρική στάση της Κυβέρνησης στο θέμα των ΣΣΕ, την πρακτική ξεπουλήματος της ΛΑΡΚΟ η ΟΜΕ απαιτεί , η αξιοποίηση του Ορυκτού πλούτου της Χώρας να γίνεται προς όφελος του κοινωνικού συνόλου και των εργαζομένων από το Ελληνικό Δημόσιο.

Τέλος θα θέλαμε να σας πληροφορήσουμε ότι πρόσφατα καταγγείλαμε το γεγονός ότι κατ΄ εντολή του ΣΕΒ, ο Υπουργός Εργασίας φρόντισε να τελειώσει τον θεσμό του ΟΜΕΔ, με αποτέλεσμα, να απορριφθεί η προσφυγή της Ομοσπονδίας Μεταλλωρύχων με την Διαιτητική Απόφαση του, της Πενταμελούς Επιτροπής του ΟΜΕΔ με σκεπτικό ότι ο Ν. 4635/19 (Βρούτση) καταλαμβάνει αναδρομικά την από τον Απρίλη του 2019 προσφυγή της ΟΜΕ με την οποία ζητούσε την έκδοση Μεσολαβητικής Πρότασης και τελικά έκδοσης Διαιτητικής Απόφασης, οδηγώντας τους εργαζόμενους στον κλάδο χωρίς Κλαδική ΣΣΕ, στην λιτότητα και την ανασφάλεια.

Στα πλαίσια αυτά σαν Ομοσπονδία θα καλέσουμε όλους τους εργαζόμενους του κλάδου στην κορυφαία μάχη της υπογραφής της κλαδικής ΣΣΕ ενώ παράλληλα να εκφράσουν την συμπαράσταση τους σε όλους τους εργαζόμενους που αγωνίζονται μέσα από τα Σωματεία τους, παράλληλα καλούμε όλες τις Συνδικαλιστικές Οργανώσεις και την Κοινωνία να καταδικάσουν το ξεπούλημα του Ορυκτού Πλούτου που επιχειρείται με την ψήφιση της Σύμβασης της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ, το ξεπούλημα της ΛΑΡΚΟ και να διεκδικήσουμε την αξιοποίηση του προς όφελος της κοινωνίας και των εργαζομένων που τον παράγουν με πολλές θυσίες και πληρωμένο με ακριβό φόρο αίματος στους μεταλλευτικούς χώρους εργασίας.

ΤΟ ΔΣ ΤΗΣ ΟΜΕ