12 Νοεμβρίου 2024

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ ΙΓΜΕ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ


 

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ ΙΓΜΕ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ 

ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΚΟΝΤΟΔΗΜΟ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ ΓΕΩΛΟΓΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ (ΙΓΜΕ)

Συνάδελφοι, το Συνδικάτο εργαζομένων ΙΓΜΕ (νυν ΕΑΓΜΕ) χαιρετίζει την σύσκεψη και εύχεται καλή επιτυχία στις εργασίες της.

Το ΙΓΜΕ είναι ο δημόσιος φορέας που ερευνά τον ορυκτό πλούτο της χώρας, το υδατικό δυναμικό της, τον σεισμικό και ηφαιστειακό κίνδυνο, τις ενεργειακές πρώτες ύλες όπως λιγνίτη και γεωθερμική ενέργεια, τις επιπτώσεις από την κλιματική κρίση, καθώς και κάθε αντικείμενο που άπτεται των γεωεπιστημών. Ο ρόλος του ήταν διαχρονικά και θα έπρεπε να είναι ακόμη, η συμβολή στην πληροφόρηση της πολιτείας για την ορθή αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας ως ένας από τα κύριους δημόσιους αναπτυξιακούς φορείς της χώρας. Αντίθετα, έχει οδηγηθεί να γίνεται το επιστημονικό άλλοθι για ειλημμένες αποφάσεις εκχώρησης του ορυκτού πλούτου σε μεγάλο-μεταλλευτικές επιχειρήσεις, χωρίς κανένα εθνικό στρατηγικό και αναπτυξιακό σχεδιασμό. Ευρωπαϊκές πολιτικές εφαρμόζονται χωρίς δεύτερη σκέψη και χωρίς να μελετάται αν είναι εθνικά ωφέλιμες.

Το ΙΓΜΕ ακολουθεί την φθίνουσα πορεία που ακολουθεί ο δημόσιος τομέας της χώρας. Σχεδιασμένη υποστελέχωση, απ’ευθείας αναθέσεις, αποφυγή εξεύρεσης λύσεων αλλά αναζήτηση προβλημάτων που δυνητικά είναι ευκαιρία ανάθεσης σε ημετέρους, με υπέρογκα κονδύλια και ελλιπή έως προαποφασισμένα αποτελέσματα, χωρίς δημόσιο έλεγχο.

Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα έχουν οδηγήσει την ανάθεση όχι μόνο υποστηρικτικών υπηρεσιών όπως λογιστήρια σε εταιρείες ημετέρων αλλά ήδη έχει αρχίσει και εκχωρούνται επιστημονικά αντικείμενα. Η ανάθεση στην Ολλανδική εταιρεία της μελέτης διαχείρισης των υδάτων της Θεσσαλίας με αφορμή και δικαιολογία τις καταστροφικές πλημμύρες, οι οποίες ήταν αποτέλεσμα και της καταστροφικής πολιτικής που ακολουθείται στην περιοχή, είναι χαρακτηριστική του μοντέλου που ακολουθείται.

Έτσι μια καταστροφή αντί να είναι αιτία σκέψης και μελέτης για τα αίτια που την προκάλεσαν, γίνεται αφορμή και ευκαιρία για εφαρμογή ειλημμένων από καιρό αποφάσεων όπως η τιμολόγηση, η κατάργηση ΔΕΥΑ, και η ανάθεση σε ιδιωτικές εταιρείες της διαχείριση του υδατικού δυναμικού της χώρας με σκοπό μόνο το κέρδος. Το μοντέλο της ενέργειας ακολουθείται πια παντού.

Η σχεδιασμένη υποστελέχωση του ΙΓΜΕ είναι ένα από τα στάδια του σχεδίου απαξίωσης του Ινστιτούτου έτσι ώστε να παρουσιαστεί ως απαραίτητη ενέργεια η εκχώρηση στον Ιδιωτικό τομέα Δημόσιων αντικειμένων. Το Ινστιτούτο έτσι παίζει πια τον ρόλο της Διεύθυνσης ερευνών των μεταλλευτικών επιχειρήσεων. Με Δημόσιο και Ευρωπαϊκό χρήμα το ΙΓΜΕ ερευνά αυτά που επιθυμούν οι Μεταλλευτικές Επιχειρήσεις και παραδίδουν τα αποτελέσματα για αξιοποίηση. Η παρουσία του Γενικού Διευθυντή του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (ΣΜΕ) στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΑΓΜΕ είναι χαρακτηριστική.

Το Συνδικάτο εργαζομένων του ΙΓΜΕ αγωνίζεται για την αντιστροφή της φθίνουσας πορείας του ΙΓΜΕ και την στελέχωση του με νέο επιστημονικό προσωπικό.

Η αλληλεγγύη που διαχρονικά δίνουν τα ταξικά συνδικάτα στους αγώνες του συνδικάτου μας δίνουν την αισιοδοξία για την αλλαγή της κατάστασης. Προσβλέπουμε στην νομοτελειακή νίκη των εργαζομένων απέναντι στο σύστημα που κλέβει τις ζωές μας για τα κέρδη του.

Με ομόφωνη απόφαση του ΔΣ θα συμμετάσχουμε στην απεργία στις 20 Νοέμβρη.

Ζήτω το εργατικό κίνημα

Ζήτω η εργατική τάξη

Ζήτω η αλληλεγγύη των εργαζομένων

11 Νοεμβρίου 2024

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΕΤΑΛΛΩΡΥΧΩΝ ΥΠΟΓΕΙΩΝ ΣΤΟΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ 9/11/2024

 


ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ  ΤΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ  ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΕΤΑΛΛΩΡΥΧΩΝ ΥΠΟΓΕΙΩΝ ΣΤΟΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΟ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΜΕΤΑΛΛΩΡΥΧΟ ΜΑΝΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ 9/11/2024

Συνάδελφοι και Συναδέλφισσες.

Στεκόμαστε σήμερα εδώ γεμάτοι περηφάνια δίπλα σας, έχοντας ζήσει πριν λίγο καιρό μια από τις μεγαλύτερες νίκες της πρόσφατης ιστορίας μας.

Μια νίκη που δεν μας χαρίστηκε, μία νίκη που κατακτήθηκε με τη δύναμη της ενότητας, της αποφασιστικότητας και της αλληλεγγύης.

Της αλληλεγγύης που λάβαμε από τα δεκάδες σωματεία που στάθηκαν στο πλευρό μας και που χωρίς τη δική τους συμπαράσταση, χωρίς τη φωνή τους δίπλα στη δική μας, δεν θα φτάναμε σήμερα εδώ.

Αυτή η νίκη δεν ήταν απλώς μια μάχη για καλύτερους όρους εργασίας. Αλλά ένας αγώνας για την ίδια μας την ζωή.

Το «νέο σύστημα οργάνωσης της εργασίας» που ήθελε να μας επιβάλλει η ελληνικός χρυσός με  12ωρες βάρδιες και την κατάργηση όλων των αργιών, ήταν η πρώτη προσπάθεια, από την μεριά των αφεντικών στην βαριά βιομηχανία, της εφαρμογής των νόμων «περί διευθέτησης εργασίας» που ψηφίστηκαν τα προηγούμενα χρόνια.

Ζητούσαν από εργάτες που δουλεύουν 400 μέτρα κάτω από την Γη, να τους χαρίσουν τις ίδιες τους τις ζωές, θυσία στον βωμό των κερδών τους.

Γνωρίζαμε από την πρώτη στιγμή ότι αν περνούσε από εμάς, θα δινόταν ένα συντριπτικό χτύπημα όχι μόνο στις δικές μας ζωές, αλλά και στις ζωές όλων των συναδέλφων στον κλάδο και συνολικά σε όλους τους εργαζομένους της χώρας, αφού μετά θα άνοιγέ ο δρόμος και η όρεξη όλων των μεγάλων εταιριών. «Αφού μπορούν οι μεταλλωρύχοι, μπορείτε και εσείς», αυτό θα ήταν το επιχείρημά τους.

Χρόνια τώρα παλεύουν να μειώσουν την αξίας των μεταλλωρύχων, να διασπάσουν την ενότητα μας, να αλλοιώσουν τις συνειδήσεις και το παρελθόν μας.

Ας είμαστε ειλικρινείς, πίστευαν πως τα είχαν καταφέρει, Πίστευαν πως είμαστε ένας εύκολος στόχος, κουρασμένοι και απομονωμένοι.

Ξέχασαν όμως η και δεν ήξεραν, πως :

Είμαστε αυτοί που κρατήσαμε τα χωριά μας και τα μεταλλεία ζωντανά , όταν δεν υπήρχε καμία εταιρεία.

Πως είμαστε, τα παιδιά και τα εγγόνια των μεταλλωρύχων που λύγισαν κυβερνήσεις και εταιρείες σε μεγαλειώδης αγώνες μηνών ακόμα και χρόνων.

Πως είμαστε, οι σκληρά εργαζόμενοι μεταλλωρύχοι της Χαλκιδικής, που κάθε μέρα αντικρύζουμε τον φόβο και τον θάνατο και κάθε μέρα βγαίνουμε νικητές κάτω από την γη.

Μια γης που μας τρέφει, τρέφετε από μας… και μας σκοτώνει. Αλλά είναι η γη μας, είναι τα δικά μας ακίνητα βουνά, ο δικός μας πλούτος.

Ξέχασαν, πως οι μεταλλωρύχοι της Χαλκιδικής όταν η ιστορία και η ανάγκη της τάξης τους τους καλεί, βρίσκονται πάντα στην πρώτη γραμμή τη μάχης.

Ακίνητα βουνά, μέχρι να δικαιωθούν και να κερδίσουν

Και κερδίσαμε.

6 μήνες μετά, με εργοτάξια που ανοιγόκλειναν λόγω των απεργιών μέρα πάρα-μέρα, με πλοία που έκαναν βόλτες στις θάλασσες γιατί δεν τους επιτρέπαμε να φορτώσουν το μετάλλευμα μας, με μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις και δικαστικές διαμάχες, Κερδίσαμε. Κερδίσαμε μια από τι καλύτερες συμβάσεις στην ιστορία μας και μία από τις καλύτερες πανελλαδικά. Με αυξήσεις που φτάνουν στο 20% στην 3ετια, με επιδόματα και παροχές, και το κυριότερο, με υπογεγραμμένη την 8ωρη εργασία και τις 11 επίσημες ημέρες αργίας.  ΔΕΝ ΠΕΡΑΣΑΝ ΑΠΟ ΜΑΣ

Συνάδελφοι, αυτή η νίκη δεν ανήκει μόνο στους μεταλλωρύχους της Χαλκιδικής, ανήκει σε κάθε εργάτη που αγωνίζεται για τα δικαιώματά του, για το δίκιο του, για την αξιοπρέπειά του.

Σε κάθε εργαζόμενο που δεν σκύβει το κεφάλι, στον κάθε συνάδελφο που επιμένει να αγωνίζεται, στο κάθε σωματείο που επιμένει να αντιστέκεται!

Κι αυτή η μάχη είναι ένα μήνυμα, που αποδεικνύει ότι όταν είμαστε ενωμένοι, τίποτα και κανείς δεν μπορεί να μας σταματήσει.

Δεν σταματάμε όμως εδώ. Ο αγώνας για καλύτερες συνθήκες εργασίας και μία καλύτερη ζωή συνολικά συνεχίζεται, δίνοντας την μάχη

·         για την μείωση των ορίων συνταξιοδότησης στα βαρέα και ανθυγιεινά,

·         για ουσιαστική προστασία των εργατών στους χώρους δουλειάς με δημιουργία παραρτημάτων της επιθεώρησης μεταλλείων,

·         για τερματισμό της εργολαβοποίησης στη μεταλλευτική παραγωγή.

Δεν έχουμε αυταπάτες. Ξέρουμε ότι κερδίσαμε μια μάχη και όχι τον πόλεμο. Η νίκη αυτή είναι μόνο η αρχή. Είναι το μήνυμα ότι κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος, ότι με ενότητα, αποφασιστικότητα και αλληλεγγύη μπορούμε να ανατρέψουμε κάθε αντεργατικό σχέδιο.

Ας σταθούμε λοιπόν ανυποχώρητοι. Ας δώσουμε την υπόσχεση εδώ, ενώπιον ο ένας του άλλου, πως δεν θα επιτρέψουμε ποτέ ξανά να υποτιμηθεί η ζωή και η αξιοπρέπειά μας.

Και ας είναι αυτή η σύσκεψη η αφετηρία για ακόμα μεγαλύτερους αγώνες. Για να πάρουμε πίσω αυτά που μας ανήκουν, να ανοίξουμε τον δρόμο για μια καλύτερη ζωή, για ένα μέλλον αντάξιο των κόπων μας!

Δίνουμε ραντεβού στους αγώνες που έρχονται! Εμείς οι Μεταλλωρύχοι, θα είμαστε εκεί.

Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς από τον Πρόεδρο του Σωματείου μας Γιάννη Μάλαμα και ΟΜΟΦΩΝΑ από όλα τα μέλη του ΔΣ!

10 Νοεμβρίου 2024

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΟΜΕ ΣΤΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ 9/11/2024

 




               Α.Π.: 249                                                                                             9/11/2024

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΟΜΕ ΣΤΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ.

Συναδέλφισσες Συνάδελφοι,

Χαιρετίζουμε την πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ για τη σημερινή σύσκεψη και συμφωνούμε με την εισήγηση!

Η σημερινή Πανελλαδική συνάντηση των Συνδικάτων, μας δίνει ελπίδα για την ενότητα και το δυνάμωμα του Εργατικού Κινήματος, προκειμένου να πετύχουμε ακόμη περισσότερες νίκες για την βελτίωση των εργασιακών δικαιωμάτων μας, των συνθηκών υγιεινής και ασφάλειας εργασίας καθώς και την αξιοπρεπή διαβίωση μας σε εμάς και τις οικογένειές μας.

Οι ταξικοί προγονοί μας στον κλάδο των Μεταλλωρύχων από την αρχαιότητα μέχρι και τις μέρες μας εργαζόταν σε άθλιες συνθήκες εργασίας ως και 500μ κάτω από τη γη, με εξαντλητικά ωράρια με στόχο να εξορύξουν μεταλλεύματα για τις απαιτήσεις των κάθε λογής εργοδοτών, ανάλογα την εποχή, είτε αυτοί ήταν κράτη η αυτοκρατορίες, είτε στα νεότερα χρόνια εταιρείες μεγαλοεργοδοτών με απαιτήσεις ακόμη και στις μέρες μας να μας θεωρούν δούλους με πενιχρά μεροκάματα για την «αυγάτηση» των υπερκερδών τους, που αφενός τα πολλαπλασιάζουν στα χρηματιστήρια, αφ εταίρου αρπάζουν ζεστό χρήμα από τις κυβερνήσεις, δηλαδή από τις τσέπες όλων μας για να κάνουν «επενδύσεις»..

Στις απαιτήσεις τους αυτές απέναντι στάθηκε οργανωμένα ο κλάδος με διαρκείς και ανένδοτους αγώνες.

Η ΟΜΕ, είναι η συνέχεια του Σωματείου Μεταλλευτών Ελλάδας, που ήταν το συνδικαλιστικό όργανο των μεταλλωρύχων, από τα πρώτα σωματεία που ιδρύθηκαν στην Ελλάδα το 1880, με πολλούς αγώνες στην πορεία του, όπου αρχικά λειτούργησε ως αλληλοβοήθεια των εργατών. Το τελευταίο καταστατικό λειτουργίας εγκρίθηκε το 1935. Μεταπολεμικά το 1952 εξελίχθηκε ως ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ, και από το 1986 μετονομάστηκε ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΜΕΤΑΛΛΩΡΥΧΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ.

Στην περίοδο της κατοχής 1940-1944 η συντριπτική πλειοψηφία των Μεταλλωρύχων έλαβαν μέρος στην ΕΑΜΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ με σημαντικές μάχες και σαμποτάζ κατά των κατακτητών που τους προκάλεσαν σημαντικές απώλειες και ζημιές.

Η οργανωμένη αγωνιστική δράση της ΟΜΕ έβαζε εμπόδια στα σχέδια της εκμετάλλευσης του ληστρικού συστήματος που ανοιχτά στήριζε και στηρίζει τους μεταλλειοκτήτες με αποτέλεσμα πολλοί συνδικαλιστές στο μετεμφυλιακό κράτος να είναι στόχος συλλήψεων, φυλακίσεων αλλά και εξορίας. Αλλά και η ΓΣΕΕ της τότε εποχής διέγραψε την ΟΜΕ το 1955 επειδή αγωνιζόταν για δημοκρατικό  και ελεύθερο συνδικαλισμό και έπρεπε να περάσουν 29 χρόνια για να ξαναγίνει μέλος το 1984. Το 1967 η Χούντα διέλυσε την Ομοσπονδία και εκδίωξε εκδικητικά τους συνδικαλιστές, ακόμη και κάποιους εκλεγμένους, σε εξορία.

Η ΟΜΕ ήταν η πρώτη Ομοσπονδία στην Ελλάδα που αγωνίστηκε για την αναγνώριση  της επαγγελματικής ασθένειας της πνευμονοκονίασης που μέχρι το έτος 1962 οι γιατροί  την χαρακτήριζαν ως φυματίωση.

Η πρώτη μείωση του ορίου ηλικίας για την συνταξιοδότηση των υπογειτών Μεταλλωρύχων, επιτεύχθηκε χάρη των απεργιακών αγώνων της ΟΜΕ το 1963, από τα 65 στα 60 χρόνια και το 1979 από τα 60 στα 55. Το 1986 μετά από επίμονους αγώνες της ΟΜΕ, επιτυγχάνεται μια μεγάλη κατάκτηση του κλάδου με την μείωση του συνταξιοδοτικού στα 50 έτη για του υπογείτες Μεταλλωρύχους με προσθήκη – τροπολογία στη Βουλή του άρθρου 20 στον ν. 997/1979. Τα τελευταία 15 χρόνια οι κυβερνήσεις ανέβασαν το όριο αυτό στα 57 έτη. Ο αγώνας συνεχίζεται για την μείωση στα 50 έτη, διότι ο νομός αναφέρει ότι ένα άνθρωπος, βάσει του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας δεν μπορεί να αντέξει πάνω από 15 έτη εργασία στις υπόγειες στοές εξορύξεων και θεμελιώνει σύνταξη στα 4.500 ένσημα, αλλά θα πρέπει αυτή να του αποδίδεται στα 57, αν αντέξει μέχρι τότε.

Από το 1952 η ΟΜΕ πρωτοστάτησε ή στήριξε μεγάλες και πολυήμερες απεργίες που ξεκινούσαν από 1 έως και 6 μήνες των μεταλλωρύχων Λαυρίου, στα μεταλλεία Μαντέμ Λάκο στην Περιοχή Στρατωνικής, στη Καλογρέζα, στην Κύμη, στο Μαντούδι, στο Τσαγκλι Φαρσάλων, στην ΛΑΡΚΟ το 1977, 1986 και σήμερα από το 2019. Επίσης στήριξε και τον τετράμηνο ανένδοτο αγώνα με 16 ημέρες απεργίας των Μεταλλωρύχων Χαλκιδικής, όπου πέτυχαν ΣΣΕ που παρέχει αυξήσεις σε μισθούς 20% σε βάθος τριετίας και εργασιακά δικαιώματα, χωρίς να περάσει η επαίσχυντη απαίτηση της εργοδοσίας με 12ωρα και απώλεια μισθών! Υποκλινόμαστε όλοι στον Αγώνα τους!

Η ΟΜΕ ΤΟ 2018 υπέγραψε εν καιρώ μνημονίων με τους εργοδότες κλαδική ΣΣΕ, όπου έγινε υποχρεωτική και την αξιοποίησαν πάνω από 10.000 εργαζόμενοι στον κλάδο.

 Η ΕΝΟΤΗΤΑ του κλάδου μαζί με την ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ είναι το όπλο μας.  Μπορούμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ να κερδίσουμε περισσότερες ΝΙΚΕΣ!

Η παρακαταθήκη των αγώνων που προηγήθηκαν οφείλουμε να την συνεχίσουμε και να την παραδώσουμε στις επόμενες γενιές μέχρι η Τάξη μας να βγει ΝΙΚΗΤΡΙΑ!   

Συναδελφικά, αλληλέγγυα

 

ΤΟ ΔΣ

ΤΗΣ ΟΜΕ

 

 

05 Νοεμβρίου 2024

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΑΜΕΣΑ ΤΗΝ ΑΡΣΗ ΑΠΟΛΥΜΕΝΟΥ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ ΑΕ

 


Α.Π.:  241                                                                                                    Αθήνα  5/11/2024

 


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΟΜΕ

 

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΑΜΕΣΑ ΤΗΝ ΑΡΣΗ ΑΠΟΛΥΜΕΝΟΥ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ ΑΕ

Η εταιρεία Ελληνικός Χρυσός ΑΕ, που εκμεταλλεύεται προνομιακά τον Ορυκτό μας Πλούτο στην Χαλκιδική με πλήθος νομικών και οικονομικών παραχωρήσεων, από όλες τις κυβερνήσεις, που νομοθέτησαν προκλητικά για την προστασία των υπερκερδών της ταυτόχρονα με το πλήθος αντεργατικών νόμων που ψηφίζονται τα τελευταία χρόνια και με τους οποίους καταλύονται τα εργασιακά δικαιώματα δεκαετιών.

Η Ελληνικός Χρυσός θρασύτατα πέρισυ στις 13/9/2023, καρατόμησε 4 εργαζόμενους της εταιρείας στο Μεταλλείο της Ολυμπιάδας εκδικητικά, επειδή δημιουργήσαν συνδικαλιστικό σωματείο το «Επιβλεπόντων Μεταλλείων της Ελληνικός Χρυσός», το οποίο είναι μέλος της ΟΜΕ.

Οι εργαζόμενοι με το Σωματείο τους και την ΟΜΕ, αντέδρασαν αστραπιαία και αλληλέγγυα, στηρίζοντας τους συναδέλφους τους που απολύθηκαν άδικα.

Με την άμεση αλληλέγγυα αντίδραση αντίδραση των συνδικαλιστικών οργανώσεων, η εταιρεία, ακύρωσε 2 από τις 4 απολύσεις.

Ο συνάδελφος Θανάσης Κεφαλάς προσέφυγε δικαστικά και την προσεχή Δευτέρα 11 Νοεμβρίου εκδικάζεται η υπόθεση του στο εφετείο.

Η Ο.Μ.Ε. είναι στο πλευρό του Συναδέλφου με απαίτηση να αρθεί η απόλυση του και να επιστρέψει στην εργασία!

 

ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ!

Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΕΡΓΟΔΟΣΙΑΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!

 

 

Το ΔΣ της ΟΜΕ

 

Ø  Επισυνάπτεται ηανακοίνωση του Σωματείου «Επιβλεπόντων Μεταλλείων της Ελληνικός Χρυσός».

  

02 Νοεμβρίου 2024

Επιτροπή Φορέων Μεγαλόπολης: Όλοι και όλες στην συγκέντρωση την Τετάρτη 20 Νοέμβρη στην κεντρική πλατεία Μεγαλόπολης, 12 το μεσημέρι

 

                                       ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΚΑΛΕΣΜΑ   

Όλοι και όλες στην συγκέντρωση την Τετάρτη 20 Νοέμβρη                                  στην κεντρική πλατεία Μεγαλόπολης, 12 το μεσημέρι

Ø Για να μην περάσουν τα σχέδια της κυβέρνησης και των επιχειρηματικών ομίλων για κλείσιμο των ορυχείων και της 4ης Μονάδας.

Ø Για να μην ερημώσει η Μεγαλόπολη και να μην γίνει ένα τεράστιο «θερμοκήπιο» με εκατομμύρια πάνελ φωτοβολταϊκών, τεράστιες μπαταρίες λιθίου και εκατοντάδες ανεμογεννήτριες στις κορυφογραμμές.

Η πολιτική της απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας, της απολιγνιτοποίησης και της «πράσινης ανάπτυξης» βρίσκεται στα τελευταία στάδια πλέον. Πολιτική της Ε.Ε που προώθησαν όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα και στήριξαν οι δυνάμεις τους σε όλα τα επίπεδα ΓΣΕΕ – ΓΕΝΟΠ – Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι αγρότες, η νεολαία βιώνουμε τις συνέπειες αυτής της πολιτικής. Ενεργειακή φτώχεια με εκτίναξη στα ύψη της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος. Κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων και ορυχείων στην Μεγαλόπολη, με απώλεια χιλιάδων θέσεων μόνιμης και σταθερής δουλειάς, με αύξηση της ανεργίας, με λουκέτα σε μικρές επιχειρήσεις. Υποσυντήρηση των δικτύων, των υποδομών ενέργειας (μονάδων και ορυχείων) που συχνά πυκνά οδηγούν σε πυρκαγιές ή διακοπές ρεύματος.

Η αξιοποίηση όλων των πλούσιων ενεργειακών πηγών που διαθέτει η χώρα μας (λιγνίτης, φυσικό αέριο και άλλα ορυκτά καύσιμα, νερά, αέρας, ήλιος, κλπ) με κεντρικό σχεδιασμό μπορεί να οδηγήσει στην κάλυψη των σύγχρονων  κοινωνικών αναγκών για φθηνό ρεύμα.

Αγωνιζόμαστε για:

·        Να μην κλείσουν τα ορυχεία και η 4η Μονάδα στη Μεγαλόπολη, να μην ιδιωτικοποιηθούν τα δίκτυα μεταφοράς ενέργειας και να προσληφθεί προσωπικό σε ΑΔΜΗΕ και ΔΕΔΔΗΕ για τη συντήρηση και λειτουργία τους. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να μείνουν οι εξειδικευμένοι νέοι στη Μεγαλόπολη και να μην μεταναστεύσουν ερημώνοντας την περιοχή.

·        Καμιά άδεια για ΑΠΕ και των συνοδών έργων τους στην περιοχή. Να απορριφθούν οι αιτήσεις εγκατάστασης αιολικών, φωτοβολταϊκών και μπαταριών λιθίου (σταθμών αποθήκευσης).

·        Τα δις ευρώ ζεστό χρήμα που διατίθενται μέσω των πακέτων του Ταμείου Ανάκαμψης, «Δίκαιης Μετάβασης», του ΕΣΠΑ και των άλλων χρηματοδοτικών εργαλείων όπως τα αποκαλούν, να διατεθούν για τη στήριξη των αυτοαπασχολούμενων, των μικρών επαγγελματιών και εμπόρων, των αγροτών που αποκλείονται από αυτά τα προγράμματα.

·        Να χρηματοδοτηθούν δημόσιες δομές υγείας, παιδείας και πρόνοιας με δωρεάν παροχή υπηρεσιών, για να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής των κατοίκων της Μεγαλόπολης και της ευρύτερης περιοχής. 

·        Δραστική μείωση των τιμών ενέργειας.

Δεν θα επιτρέψουμε να μετατραπεί  η Μεγαλόπολη σε χαβούζα της Πελοποννήσου με τη λειτουργία σκουπιδοεργοστασίου καύσης απορριμμάτων και τη δημιουργία χώρου διαχείρισης βιομηχανικών και επικίνδυνων αποβλήτων (ΧΔΒΑ και ΧΥΤΕΑ).

 

Όλοι και όλες στην απεργία και στη συγκέντρωση

την Τετάρτη 20 Νοέμβρη, στην κεντρική πλατεία Μεγαλόπολης

12 το μεσημέρι

 

Επιτροπή Φορέων Μεγαλόπολης